Βαλεντινα Νταφλούκα " Ονείρατα"

Σε μια ερημική παραλία κατοικούν 

τα χαμένα μου όνειρα,

σε ηλιοβασιλέματα που δύει

η λαβωμένη μου ψυχή και τα παραδίδει 

μ' άστρα και φεγγαρόφως στ' αλμυρό σου το βλέμμα...

Πικρή γεύση, γλυκιά πικρία μας πλημμυρίζει και νιώθουμε τα σώματά μας 

ενωμένα κι αποξενωμένα συνάμα,

μυσταγωγικές κι απαγορευμένες δυνάμεις 

κυκλώνουν την ενέργειά μας...

Τόσο ζεστό, τόσο ανακουφιστικό

το υγρό σου βλέμμα, 

η ειλικρινής σου προστατευτική ασπίδα που μ' αγκαλιάζει, 

γίνεται οβίδα που με πυρπολεί ανάστροφα μέρα τη μέρα...!

Η φωτογραφία ανήκει στο blog