ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΙΩΜΟΣ " ΜΙΑΣ ΠΙΑΝΙΣΤΡΙΑΣ"

Ορίστε κυρία λουλούδια που μάζεψα Και έφτιαξα ποικίλο ματσάκι Από τις θλιμμένες σου νότες τα μάντεψα Του έρωτα πάθη,της καρδιάς σου σαράκι. Στο πιάνο επάνω ας μείνουν πιανίστρια Το αίσθημα κόβει αμέτρητες βόλτες Αγάπη αγνή μας κρατάει στα δίχτυα Ανθίζει τα όνειρα μέσα στις νότες. Βελούδινο άσμα,αφράτο και ρόδινο Μ' ολάνθηστες νότες να κεντάς παρτιτούρες Φτερά μελωδίας να πετάει ο ευώνυμος Να πάψουν οι λιγμοί,να συντριβούν οι σκοτούρες. Να παίξεις μοτίβο ιερό για τον κρίνο Μπουμπούκια καινούργια να βγάλει ο πανσές Στα πλήκτρα να παίξεις της γλύκας κλαρίνο, Κονσέρτα χαράς να ηχεί ο αμανές. Τ' αυτιά απαλά να χαϊδεύει τ' ομπόε Να ανθίσει με ήχους ψυχής το ζουμπούλι Γιατρειάς μελωδίες να βγάλει η αλόη Της πίκρας μαράζι να γίνει νταούλι . Τραγούδι βουνίσιο, το λεν' ανεμώνη Πετούνιες και φούξιες , γαρδένιες με κλάρα Στα πλήκτρα τα δάχτυλα παίξ 'τα τρομπόνι Των χορδών κελάηδημα να ζει η κιθάρα. Ανάστησε νότες που κρύβουν τα άνθη Σαν μέντα μυρίζουν και σαν γιασεμί Με ίριδας χρώματα ξέβαψε πάθη Της νιότης σου σκίρτημα καν' το βιολί. Επάνω στα πλήκτρα σου χόρευε πιανίστρια Με ήχους μιας μαγείας, αλλιώτικους Σε αγάπη κι' αισθήματα χτίσε ορχήστρα Στον έρωτα, ευωδιαστούς ανθόκηπους. Λευτέρης Σιώμος Κ/ 30 δ.π.ελ.

Η φωτογραφία δημιουρργήθηκε με ΑΙ