Κυριακή 11 Μαΐου 2025

Κριτική της Διώνης Δημητριάδου στο βιβλίο της Λίας Σιώμου, Ωσεί άνθος του αγρού, Ελευθερουδάκης, 2024


Λία Σιώμου, Ωσεί άνθος του αγρού, Ελευθερουδάκης, 2024


Πιστά ταγμένη στον λυρισμό, η ποίηση της Λίας Σιώμου, με έντονη συναισθηματική φόρτιση που εξυπηρετούν τόσο οι λέξεις όσο και οι εικόνες. Δίπλα στη λίμνη, ανάμεσα στις ιτιές/ που θροΐζουν τη λύπη τους,/ σαν ο άνεμος μ’ ορμή τις κτυπά. Ποίηση που φέρνει στον νου παλαιές γραφές (παλιώνει, άραγε, ποτέ η ποίηση;) που οι νεότεροι ποιητές τις έχουν αποποιηθεί στο όνομα νεωτερισμών. Στην ποίηση της Σιώμου μια υπόρρητη θλίψη συμβαδίζει συχνά με ψήγματα ελπίδας, μια ισορροπία που η ποιήτρια αναζητά σαν μια σωστική λέμβο. Να επιβιώσει φέροντας μέσα της τη βίωση της απώλειας. Στην ομίχλη του φθινοπώρου που κρύβει τα νερά με σκιάσεις/ πρέπει να κοιτάξω να βρω τον ανοιχτό ορίζοντα. Στο εκτενές ποίημα «Αχερουσία», καθώς η λίμνη τη χωρίζει από το αγαπημένο πρόσωπο που αναχωρεί, ζητά να ακούσει το ανείπωτο: Περίμενε και πάλι ψέλλισε/ και την αλήθεια θα ’θελα να μάθω […] Ας περιμένει ο βαρκάρης στη σιωπή του/ Τους χωρισμούς που είδε, και πόσους είδε,/ δεν τους πόνεσε. Ακίνητος και απαθής/ πάει, γυρνά απ’ όχθη σ’ όχθη. Αν και ο ποιητικός ρυθμός διατηρείται μέσα από την πεζότητα των στίχων στα περισσότερα ποιήματα, καμιά φορά «ξεφεύγουν» ποιήματα απόλυτου ρυθμού, θυμίζοντας ακόμη πιο πολύ τους παλαιότερους τεχνίτες της ποιητικής γραφής. Φέρε μου με τ’ απόβραδο τα μυστικά της μνήμης/ Σκέψεις παλιές, φύλλων σκιές αγκάλιασμα ειρήνης/ Σαν φάντασμα μες στη σκιά και σαν του νου μπαλάντα/ Τραγούδα μου τον έρωτα που ζει σε μας για πάντα. Σε στίχους η Σιώμου ακουμπά μια φιλοσοφική διάθεση, που βρίσκει χώρο να σταθεί στο πλήρωμα του χρόνου, στην επίγνωση της ματαιότητας του βίου. Όντως Μυστικός και κεκλεισμένων των θυρών/ ο Δείπνος της τελείας φθοράς/ Εις κονιορτόν τελειούμεθα/ και εις τέφραν γης διατελούμεν/ Δάφνας στο εφήμερον/ η ζωή κομίζει θανούσα. Στο εξώφυλλο το έργο του ζωγράφου Γιώργου Κόρδη με τη μορφή εν θλίψει, τέλειο συμπλήρωμα των ποιημάτων.

Διώνη Δημητριάδου


Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Οδός Πανός , Τεύχος 206, Ιούλιος Σεπτέμβριος 2025.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου