ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΗΤΤΑ "ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ"

Επαναστάτησαν κι οι λέξεις Ως όφειλαν! Κι έγιναν ανυπόταχτες και "άηχες" Ως δύνανται! Έπαψαν, να υπακούουν τα μακρά φωνήεντα, στα κελεύσματα των λέξεων Και τα βραχέα έχουν πάψει, να τις εμπιστεύονται Κραυγές και ψίθυροι, χάσκουν σ' ορθάνοιχτα στόματα Κι από τις γλώσσες, κάθιδρα κρέμονται, -άγουρα τσαμπιά- τα λόγια! Στείρα νοημάτων Νεκρά αισθημάτων Πώς να "κυοφορήσουν" στίχους οι λέξεις, όταν φρεσκοξυσμένες μύτες μολυβιών και πληκτρολόγια στα χέρια επίδοξων ποιητών, σφαγιάζουν ανελέητα, τα σωθικά τους? Όταν κολασμένοι εγωισμοί, ασελγούν, στα τρυφερά κορμιά τους? Ναι! Έχουν κορμιά οι λέξεις και πονάνε ! Και δίχως τα φωνήεντα, σέρνονται..."ποιητική αδεία", στο "εκτελεστικό" απόσπασμα ...για τα περαιτέρω! Μα, ώ του θαύματος! Με λίγους φθόγγους, φλύαρους και ανέμελους, δηλώνεις ποιητής! Και θαρρείς πως έτσι, νίκησες τη λήθη και τους αιώνες! Αρκεί, μια σταγόνα τίτλου, να ξεδιψάσει τη λύσσα της ματαιοδοξίας! Και να 'σου κομπασμός και περηφάνια! ...Πολύς θόρυβος για το τίποτα! 01/10/2020 Κατερίνα Πήττα