ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ "Η ΑΛΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ-ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ-ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΟΠΟΥ ΓΗΣ.."

Κάποτε, πεθαίνει κι η θλίψη,
ένα μικρό παιδί μένει να κυνηγά
πίσω από τις φυλλωσιές την μακαριότητα
και το φεγγάρι..

Κι έπειτα λες, σαν γέρος αιώνας,
προσευχές να βρει τον δρόμο να γυρίσει,
η μάνα,
σαν πλήκτρο να παίξει μια νότα
στην χαρακιά της μέρας
κι ο ουρανός να προσλάβει Αγία μετάληψη
μοναχά απ´ το δικό της χέρι..

Ανιέρες σκέψεις, μελαγχολικές περιγραφές
για ένα ταξίδι αταξίδευτο,
έτσι για να θλίβονται τα βράχια
που ποτέ δεν γίναν κύματα
και η πτωχή Αλίκη να ρίχνει τραπουλόχαρτα
να δει την μοίρα της..

Κάποτε, πεθαίνει κι η θλίψη
ψάχνοντας τα ερείπια των αναμνήσεων
κι η μάνα ακόμα τρέμει στην γωνιά,
μην και πεινάς, μην έχασες το λεωφορείο,
μην ξεγελάστηκες στον έρωτα,
μην και δακρύσεις..

Είναι που έχει γίνει δέντρο στο φεγγάρι απάνω
και σκιά για να μην σε κάψει ο ήλιος..

ΤΟ ΖΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΕ ΣΙΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΓΟ..
Μαρίνα Σολδάτου