ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΑΜΑΚΗ - ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Επί τον τύπον των ήλων

Αυτά τα χέρια
έπλασαν το σύμπαν
έδωσαν μορφή στον προαιώνιο Αδάμ
οδήγησαν στη γη της επαγγελίας
έστειλαν το μάννα της ζωής
βάπτισαν το νέο άνθρωπο
ευλόγησαν το κρασί, το ψάρι, το ψωμί
θεράπευσαν την αρρώστια
συγχώρεσαν την αμαρτία
ανάστησαν το νεκρό σώμα
δώρισαν το αίμα και το σώμα
της αιώνιας ζωής
προσευχήθηκαν για το μέγα έλεος
έδειξαν τον ουράνιο δρόμο...

Αυτά τα χέρια
εμείς κάποτε σταυρώσαμε
κι ακόμα το κάνουμε
κάθε φορά που δεν τα πιάνουμε
ενώ μας προσφέρονται.

               ❃❃

Το παράπονο


Ήρθε ο Λάζαρος κι έφυγε
ένα γαρύφαλλο δεν είχα
να του βάλω στα χέρια.

Φτάνει ο κεκοιμημένος Ιησούς
ένα ζουμπούλι δεν μου βρίσκεται
να εναποθέσω στον τάφο του.

Χωρίς λουλούδια
πώς θα υποδεχτώ
τον αναστημένο Χριστό;
Με άδεια τα χέρια
χωρίς λαμπάδα
πως θα με βρει το Πάσχα;

_ Με το καντηλάκι γυναίκα
με το καντηλάκι
που καίει στην ψυχή σου!

               ❃❃

Στη γέενναν της φωτιάς


Καμία βασιλεία

δεν μας χωράει.

Κρανίου τόπος

η ψυχή μας αιωνίως.

Αφού στρώσαμε

το χαλί της υποκρισίας

μετά βαΐων και κλάδων

υπο - δεχόμαστε

τον αμαρτωλό εαυτό μας.

Εξ' αριστερών βρισκόμενοι

δεν μετανοούμε που σταυρώνουμε

την Αλήθεια της ζωής...


Τσαμάκη Βασιλική