ΓΕΩΡΓΙΟΣ Λ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ "για το Άλφα της στέρησης" , Ποιητική Συλλογή

Γεώργιος Λ. Οικονόμου : για το Αλφα της στέρησης
Εκδότης : ΚΥΜΑ
Χρονολογία Έκδοσης : Δεκέμβριος 2019
Σειρά : ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Αριθμός σελίδων : 86
Διαστάσεις : 21x14
ISBN : 13 9786185378233


Παρουσίαση«Εμείς του δρόμου»

Ένα ακόμα διαφημιστικό φυλλάδιο είμαι
που περιμένω στο δρόμο να σας βρω
με ανοιχτά παράθυρα και τσουπ!
πηδάω μέσα, στη θέση του συνοδηγού.
Στην καλύτερη περίπτωση θα με διαβάσετε
στη χειρότερη θα μ' αγνοήσετε
μα λίγο με νοιάζουν οι προθέσεις σας.
Μου αρκεί που χάρη σ' εμένα
ένας πιτσιρικάς βγάζει το χαρτζιλίκι του.
Βλέπετε, εμείς του δρόμου
έχουμε την ίδια μάνα.
[Από την έκδοση] -  https://www.politeianet.gr/

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

Όλα τα θυμάμαι

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες.
Τίποτα δεν προμηνούσε το κακό που θα μας βρει.
Τράβηξε ο καθένας μας δρόμο χωριστό.
Έμεινε το σπίτι έρημο ,σε χέρια ξένων.
Όλα τα θυμάμαι ,μόνο πες μου
Τα μάτια μας,
πότε συναντήθηκαν
για τελευταία φορά τα μάτια μας; 

✤✤

Διανυκτερεύον ποίημα

Τις νύχτες που η μοναξιά γίνεται στενός κορσές,παίρνω σβάρνα τα διανυκτερεύοντα νοσοκομεία

Κάθε βράδυ ,προφασίζομαι καινούργιο πονο,καθε βράδυ κερδίζω καινούργια διάγνωση από νεαρούς όμορφους ειδικευόμενους.

Οι καθηγητές κοιμούνται παρέα με τη δόξα τους,οι διευθυντές με τα λεφτα τους.

Μόνο κατι κουρασμένες νοσηλεύτριες ασχολούνται μαζύ μου
Μόνο κάτι ξέμπαρκες ψυχές καταλαβαίνουν πως ψάχνω την αγάπη που μου κλέψανε. 

✤✤

λαθραίες ζωές

Λαθρομετανάστη
σε είπαν

αυτοί
που μια ζωή πλούτιζαν
απ'το μόχθο σου. 

✤✤

 ΜΝΗΜΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ,ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΙΓΚΡΑ,ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΑΣΚΑΡΗ,ΑΡΓΥΡΗ ΧΙΟΝΗ
Λένε πως πέθανες,χρόνια τώρα
μα εμείς καθημερινά τα κουβεντιάζουμε.
Ζω μαζί σου τον εμφύλιο
ένα ποτήρι νερό δίνω στον διψασμένο Χριστό
σκάβω βαθειά να βρω τα παιδικά χρόνια
σε μιά κούπα καφέ κάποιος μ'ανακατεύει.
Λένε πως πέθανες
μερικοί ανόητοι
που πίστεψαν ένα κηδειόχαρτο
κι αγνόησαν τα ποιήματα.

✤✤

Ιούνης μήνας

Το μακρύ γαλάζιο αδιάβροχο
Που σου’στειλε η θεία απ’την Αμερική
Έφτασε στα χέρια σου Ιούνη μήνα
Όμως αργούσαν οι βροχές
Κι εσύ μες στη χαρά
Οχτώ χρονώ παιδί
Να περιμένεις άλλο δεν μπορούσες
Το ντύθηκες πρωί πρωί
Και πήγες στο σχολείο 

✤✤

Δικαστής

Κάθε μεσημέρι,στο ίδιο φανάρι,απλώνει το χέρι.
Στό ίδιο φανάρι,κάθεμεσημέρι,κλείνω τα μάτια.
Τον βλέπω στον τόπο του,μικρόπαιδί,πρόσχαρα να απαντά
σε όσους τον ρωτούν τι θα γίνει όταν μεγαλώσει.
''Δικαστής !''.Και τα κατάφερε!
Κάθε μεσημέρι,στο ίδιο φανάρι,δικάζει την τακτοποιημένη μου ζωή
Κι έχει στα μάτια τη συγχώρεση Θεέ μου...

✤✤

απουσίες

Ήταν ένας παράξενος καθρέφτης.
Δεν έδειχνε ποτέ,
αυτόν που έστεκε μπροστά του.
Μόνο αυτούς που έλειπαν
μόνο αυτούς

✤✤

σιωπή

Βρέθηκε κρεμασμένος
στα χείλη της.
Γιάσκοινί,η σιωπή της.

✤✤

Πολλοί ζήλεψαν
τη φλόγα του
κανείς δεν τόλμησε
να καεί μαζί του.

✤✤

αυτά που γράφω

Αυτά που γράφω δε λένε τίποτα στους ψαράδες
τους φτάνει η φωνή της θάλασσας
μα ούτε και στους χωρικούς μιλούν
τους τρέφει ο ιδρώτας τους.
Μένουν αυτοί που ξέρουν γράμματα
μα σ' αυτούς εμπιστοσύνη δεν έχω
οι περισσότεροι έχασαν την αθωότητα νωρίς
κι αυτά που γράφω είναι ό, τι μου ψιθυρίζει
στον ύπνο μου ένα παιδί που όρθιο το κράτησε
η δασκάλα μπροστά στον πίνακα για τιμωρία

Βιογραφικά στοιχεία 

Γεννήθηκα το 1960 στη Θεσσαλονίκη όπου ζω και εργάζομαι ως δημόσιος υπάλληλος.
Τύπωσα πρώτη φορά ποιήματά μου το 1984.
Έκτοτε συνεχίζω να γράφω και μερικές φορές να τυπώνω.
Γεώργιος Λ. Οικονόμου