ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ "ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ"

Πλεκτά κουρτινάκια στα παραθύρια της αυγής,
χτυπούν τα κύμβαλά της,
τα πρόσωπα λουσμένα στο φως.
Ένα σπουργίτι μαζί μ’ ένα παιδί γράφουν τραγούδια στο χώμα,
τ’ αστέρια πέφτουν στις αγκαλιές,
τα γιασεμιά φουσκώνουν τα πανιά τους
ν’ αρμενίσουν στην πρωινή δροσιά.
Προσευχή γραμμένη σε χαρτί κρατά στα χέρια του ο άνεμος,
τα πουλιά τσιμπολογούν το φεγγάρι που αργοσβήνει στα μονοπάτια,
ένα πυροφάνι στη βαρκούλα του
ψαρεύει τους αγγέλους που ξεχάστηκαν στους ουρανούς.
Φουντωτή βελανιδιά κεντημένη στη στροφή του δρόμου,
ασημένιες πέτρες στις κατηφόρες,
φουριόζο τ’ αγέρι σκοντάφτει σε φρεσκοπλυμένες μπουγάδες,
μαλώνει μαζί τους που του χαλούν τα μαλλιά.
Σαματατζήδες τζίτζικες στ’ ακρογιάλια,
τα κουκουνάρια πέφτουν με θόρυβο στο χώμα,
καμπουριάζουν τα πεύκα ανεβαίνοντας τις πλαγιές.
Το φως αγουροξυπνημένο,
ο ήλιος σηκώνεται στις μύτες ν’ αντικρίσει την ομορφιά,
κι η αυγή χαμογελαστή σπάζει τα ρόδια της
στο κατώφλι του ορίζοντα.
Ιωάννα Αθανασιάδου