Φωτογραφία: Alexandra Kirievskaya |
κι ούτε που ξέρω να το ζωντανέψω.
Τσακισμένοι πάγκοι
θρυμματισμένη πραμάτεια
σκόρπια γυαλιά
λεπτοδείκτες που δείχνουν έναν άλλο χρόνο…
Με την πλάτη στημένη στον τοίχο, χωρίς διαφυγή,
επιμένω να κρατώ τη δυσβάσταχτη αγάπη
…πρόσωπα σκούρα
βλέμμα πανικού
φωνή σιωπής
μια μαύρη σκιά πετρώνει στα μάτια…
Σφίγγω στο χέρι μου μια μοβ χάντρα, που βρήκα ζωντανή σε μια γωνιά.
[Χωρίς διαφυγή, πάντα. Από τον "Οδυσσέα, τρόπον τινά", 6 χρόνια πριν]
(Διαβάστηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2013, στη βραδιά "Με Ποιήματα & Μουσική απαντάμε στο φόβο το ρατσισμό και την ξενοφοβία", στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου