Fabian Perez - Art
Γεύση γλυκόξινη μας άφησαντα μεθυσμένα λόγια της νύχτας.
Παρατηρώ τους ανθρώπους
αφουγκράζομαι τις σιωπές τους,
χαίρομαι με τα χαμόγελά τους
όταν απλώνονται
θλίβομαι απ'τους λυγμούς τους
που μαχαιρώνονται.
Μια ευτυχία που καθορίζεται
από τα αποθέματα της ύλης.
Εικόνες με χρώματα αλλοπρόσαλλα
υπέροχες στιγμές ζωής
που γνώρισαν άτομα ανάξια.
'Οταν τα χρώματα τελειώνουν
η ζωή αφυδατώνεται.
Εγώ είμαι δω ο ίδιος
να περιμένω αυτούς που χάθηκαν
στα εφήμερα και συνάμα ψεύτικα
κοινωνικά πρέπει.
Μια νύχτα αποφόρι της μνήμης
πλησίασε ξανά,
κρατώντας στα χείλη της
τα μεθυσμένα λόγια ...
που λένε πάντα την αλήθεια!
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου