ΦΙΛΑΡΕΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ " ΠΥΡΕΤΟΣ "

Σπασμένα τούβλα
λειψά τα υλικά για μια ανακαίνιση
Εκ βάθρων την ήθελες
θυμάμαι

Μη θυμώσεις, αγάπη (μου)
απόψε θα φυλακίσω αυτό το επικίνδυνο ''μου''
σε μια επιπόλαια παρένθεση
Είναι ευάλωτη η νύχτα
και η ψυχή μου εκτεθειμένη
ανεπανόρθωτα

Ξαπλώνω στο στήθος ενός πυρετού
χάνω την διαυγή μου όραση
χάνω τις αντιστάσεις
χάνω τις αναστολές
Εσύ κρυφογελάς αυτάρεσκα
στο φυλακισμένο ''μου''
Ξέρεις από αποδράσεις

Κατρακυλούν οι στιγμές
συντρίβονται τα δεδομένα
χάνονται ακόμη και τα προαπαιτούμενα
Στην τελευταία στροφή
ένα ακατανόητο χάος
κλείνει προκλητικά το μάτι
στη ζωή

Κουράστηκαν τα μάτια μου να αθωώνουν
ψευδοφανείς ενοχές
Αφήνομαι επιτέλους να καταρρεύσω άδοξα
Λύτρωση είναι κι αυτό

(Φ.Β. 182010 ''ΣΤΙΧΟΙ ΑΛΥΤΡΩΤΟΙ'' 2017-18)

Η φωτογραφία είναι από http://socialpolicy.gr/