με στιγμές ανάπαυλας κάτω από έναν όμορφο ήλιο
και χρειαζόμαστε συντρόφους στο ταξίδι μας και μια καθαρή καρδιά
γιατί αξίζουμε κάποιες στιγμές αληθινές μέσα στο ψεύτικο που μας περιβάλλει
και ξεκούραση κάτω από αληθινά πλατάνια και ρυάκια με γάργαρα νερά
και χρειαζόμαστε μερικά πουλιά μέσα στον σκληρό μας ύπνο
κι ένα δυό πρωινά να πέφτουν μες στη βδομάδα στην ώρα τους·
γιατί είναι βαθιά η ψυχή Μάρω και τελειώνει στο Χριστό
στο Σωκράτη, ή στον Πλάτωνα
κι έχει κάτω ίσα με πάνω.
Ο Σχεδιαστής καλώς τη σχεδίασε Μάρω
όμως οι άνθρωποι κάτι αλλάξαμε
κάτι δικό μας φτιάξαμε μέσα σ’ Εκείνου το σχέδιο
κι είναι τώρα τα πράγματα του Θεού ή του Ανθρώπου
να μην μπορείς να πεις
έτσι που και τα πουλιά πετούν συγχυσμένα
λιοντάρια χορτάρι βόσκουν και βρυχώνται αμνοί
έτσι που κότες ορμούν σε αετούς και κελαηδούν τσακάλια
ο επιούσιος, θα μου πεις, δεν μας τρέφουν πια οι βερικοκιές
αλλά οι σκέψεις μας
και δεν παίρνουμε πια χαρά απ’ την καρδιά μας αλλά απ’ την άδεια που μας δίνουν οι εργοδότες
κι έχουμε Κυριακές για να τις λέμε λαμπρές μέρες.
Κάτι χάθηκε Μάρω και χάθηκε μέσα μας
το σχέδιό Του για εμάς ναυάγησε
μας έφτιαξε έτσι που να του μοιάζουμε
όμως υπήρξαν τόσα πράγματα να μοιάσουμε
πατέρας, μητέρα, ινδάλματα και προσταγές
προσευχήσου Μάρω, ίσως σ’ ακούσει και γυρίσει ο κόσμος
κατά την προσευχή σου
κι άρχισε να ξεχνάς μία μία τις πληγές σου
και τα ονόματα που σου έδωσαν
κι ίσως γυρίσεις κάποτε σε κήπους μεταξωτούς
ίσως πάλι όχι, άλλωστε ποιος τους είδε για να υπάρχουν;
Θα είναι κι αυτοί ένα ακόμα όνειρο που μας τάζουν
γιατί τα όνειρά μας μάς τάζουν Μάρω, είναι γεμάτα υποσχέσεις
κι ύστερα ξυπνάς κι ανοίγεις τα μάτια στην έρημο.
Μόνο ο Ιησούς βγήκε απ’ την έρημο Μάρω
αφού έδωσε τις ύστατες μάχες Του
οι άλλοι δεν είμαι βέβαιος αν ποτέ βγαίνουμε
ή αν στολίζουμε λιγάκι την έρημο πράσινη
με δεντράκια δω κει, και λουλουδάκια δω κει
και μακρινό πάντα θάνατο, για να ‘χουμε ζωή να σκοτώνουμε.
Όμως θα κλείσω το κείμενο όμορφα Μάρω
για να μην σου αφήσω πικρή γεύση
αρκετές πίκρες γεύτηκες κι εσύ
μη σου χαρίσω κι εγώ άλλη μια και μετά πώς να με συγχωρέσω
που σε λύπησα
Δεν θα σου πω για την αλήθεια, μην ανησυχείς
κλείσε τα ματάκια σου όμορφα και κοιμήσου στα χάδια μου
μη ξυπνάς Μάρω, δεν είναι ο κόσμος ακόμα έτοιμος
για την καρδιά σου.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ https://triala.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου