Painting by Graham Dean
Για να συνθλίψεις
πρέπει πρώτα να συνθλιβείς.
Πού τρέχεις;
Για να συντρίψεις
πρέπει πρώτα να συντριβείς.
Πώς κλέβεις τον ίδιο σου
τον εαυτό,
κομμάτια από
τα κομματιασμένα σου τμήματα;
Ματωμένη η αφή,
το είδωλο σου αγγίζει
στον τοίχο
και φτάνει στα τρίσβαθα,
σε μάχεται η κρυφή σου
αντανάκλαση,
εσύ φταις, σε κατηγορεί,
που γδύθηκες
κι έμεινες άοπλη,
σε θέα κοινή η τρωτή σου ψυχή
να την τσιμπολογούν
τα σπουργίτια,
μα ήρθαν και σκύλοι
και λύκοι
και ανήμερα δείπνα
που σε καταβρόχθισαν
κι εσύ εκεί,
στο πείσμα του πόθου
να δείχνεσαι διάφανη
σε φίλο κι εχθρό,
ρίξε, του έλεγες,
κοίτα με, αντέχω.
Για να σκοτώσεις
πρέπει πρώτα να σκοτωθείς.
Να συλλέξεις
τα νεκρά σου στολίδια,
να τα ξεπλύνεις,
να τα γυαλίσεις ώσπου
να γίνουν παράσημα,
τα γαλόνια του έρωτα.
Να τα φυλάξεις,
τα προικιά της ζωής σου.
Κι ύστερα εσύ
κι ο απέναντι ίσκιος σου
να φιλιώσετε,
να χωνευτείτε σε ένα,
εσύ
κι εσύ
και κείνη η άλλη σου όψη,
σύσσωμες οι πλευρές σου
να αγαπηθείτε διπολικά,
πια να μην σας πονά η διάσπαση
και στην ενσωμάτωση
να επέλθει η ειρήνη.
Πού πας, σε ρωτάει
φορτισμένη η νύχτα
και στάζει τις δαγκωνιές
των στομάτων που
δικιά τους σε είπαν,
πώς να ξεφύγεις,
σε αδράχνουν τα μπράτσα
των υποσχέσεων
και των όρκων,
ορκίζομαι, είπες,
στην απουσία να μην εκχωρηθώ,
θα είμαι πάντα εδώ,
στην παράδοση.
Για να αγαπήσεις
πρέπει πρώτα ν αγαπηθείς.
Κι αν πληγωθείς,
μην πληγώσεις,
ορκίσου μονάχα
ν αυτοτραυματιστείς.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ
Συγκλονιστικό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή