Στέγνωσαν τα χείλη απ' των παλιών φιλιών το νέκταρ. Βαθύ αναστεναγμό τα σωθικά λαχτάρησαν ξανά. Μα τούτος ο έρωτας Άπνοος ... Ξεψυχά. Κάτω από μηλιές παραδείσων λησμονημένων. Κείνον τον άλλο γύρεψες που παλεύει να διασωθεί; Χάνεις χρόνο. Εκεί .. Εκεί.. Στων βυθών τα ερέβη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου