ΧΡΗΣΤΟΣ Θ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ " Η ΥΣΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ "

Έργο  του  Σαλβαδόρ Ντάλι

Την ύστερη μέρα της δημιουργίας
ένας τελάλης καταφθάνει
στην κεντρική αγορά
της πόλης των ευάλωτων
και φωνάζει για επαγρύπνηση
στα υπνοβατούντα όντα
που περιφέρονται δίχως σκοπό
κρατώντας ένα ποτήρι στο χέρι
γεμισμένο έως τα χείλη
με το ποτό της ανοχής.

Έτσι μεθυσμένους
τους βρίσκει η νύχτα.

Δόκιμες ιέρειες
στο μαυσωλείο της ευτέλειας
αναμοχλεύουν τα οράματα
στους κόλπους που αναπτύσσονται
οι τοκογλύφοι του χρέους
και καρφώνουν
στον πάσσαλο της αμφισβήτησης
την σιωπή των επίορκων ποιητών
που αυτομόλησαν
στο στρατόπεδο της Κίρκης
και λησμόνησαν τις επικλήσεις
των συντρόφων τους.

Αφηνιασμένες μαινάδες
στροβιλίζουν τη γύμνια τους
στα βράχια του μίσους
και πέφτουν στο κενό
εξαντλημένες από την ένδεια
που αφόπλισε την ψυχή τους
δίνοντας τροφή
στα αδηφάγα τέρατα της σήψης
που φόρεσαν λευκό χιτώνα
και κάλυψαν την όψη τους
με προσωπείο αθωότητας.

Οι ορδές των βαρβάρων
καταλύουν το κράτος των ευπειθών
που επαναπαύτηκαν
πάνω στα απόβλητα της άγνοιας
και αμέλησαν να προσμετρήσουν
τους κινδύνους επώασης
των φορέων προσβολής
μένοντας έτσι ανοχύρωτοι
σε απρόβλεπτες επελάσεις
από τα νώτα του εφησυχασμού.

Η ιστορία των μικρών ανθρώπων
γράφεται σε πρόχειρα τετράδια
πριν ενσωματωθεί στις συνειδήσεις
και αποτυπωθεί στις μνήμες
σαν προτομή
στ βάθρο της παρακμής.

Χρήστος Θ. Παπαγεωργίου