ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ " Νοέμβρης "

Φωτογραφία: Η.Μ. (η κοιλάδα του Ευρώτα).

Ήρθε και με πήρε αγκαλιά ο καιρός
Νοέμβρης μήνας κι η ερημιά με φύσηξε στο στόμα
με την ανάσα του οργωμένου χωραφιού με τύλιξε
εκείνη με τη θανατερή ορμή της αγριομέλισσας
που μπαίνει στο στόμα σου καθώς χαμογελάς αμέριμνος
κι εξαπλώνεται σ' όλο σου το σώμα γεννοβολώντας
μέχρι να κοκκινίσει ο πιο κοντινός ουρανός
μέχρι τα κυπαρίσσια και τις καλαμιές τις ακίνητες
μια κουφόβραση με παρέλαβε μετά
κι άρχιζαν να μυρίζουν τα φλισκούνια κι οι μέντες
λες κι ερχόντουσαν για να ευωδιάζουν τα χείλη
στο παραμιλητό τους
κύλισε και το ποτάμι στη δίψα του πυρετού
μου έπλυνε πρώτα τα πόδια κι ύστερα όλο το σώμα
έτσι που λύγιζε μέσα στο νερό το άμοιρο κορμί
καθώς λυνόντουσαν τα νεύρα
σαν κορδόνια σε χάρτινα παπούτσια
ήταν τόσο παράξενα όλα αυτά
και δεν μιλούσαν η μάνα κι ο πατέρας
μόνο προσεύχονταν βουβοί κι αθώοι
γονατιστοί μπροστά στο τσόφλι της μοίρας
σ' αυτόν τον πεθαμένο τζίτζικα του καλοκαιριού
στην άκρη του χωραφιού στην άκρη του κόσμου
που έτρεχα για τελευταία φορά στο οργωμένο χωράφι
πάνω κάτω ντυμένος με το μεγάλο πυρετό
και τα δόντια να κροταλίζουν στο τοπίο
μαζί με τις σταλαγματιές της φθινοπωρινής βροχής
έτρεχα ώρες έτρεχα μέρες
μέχρι που κάθισα ανήμπορος πια
γερμένος στον κορμό της μηλιάς
για τον μακρύ ύπνο
με προσκέφαλο το υφαντό σακούλι
πού είχε μέσα η μάνα το ξερό ψωμί και το τυρί
της ζωής μας το αλειτούργητο πρόσφορο.

Ηλίας Μάρκος