Σε περίμενα
από τη μία πλευρά στην άλλη της νύχτας
με ανυπόταχτο χτύπο στην καρδιά
αυγή και δύση με την ίδια λαχτάρα.
Και είναι τα όνειρα σαν φύλλα του φθινόπωρου
σαν πέταλα των ρόδων της άνοιξης
με το ίδιο πανωφόρι αισθημάτων
στον ίδιο δρόμο
που περπατάς με τα ίδια παπούτσια
παράλληλα.
Αλλά περίμενα για σένα
ακόμα και όταν έλειπα από τη ματιά σου
οι αναμνήσεις ξυπνούσαν ήρεμα στις φωτογραφίες.
Ακόμα και τώρα που σε βρήκα
εγώ θα σε περιμένω.
Πόσο μακρύς είναι ο δρόμος
από τη μία πλευρά στην άλλη της ψυχής;
Μα αναρωτιέμαι αν περιμένεις κι εσύ
με το ίδιο θλιμμένο πρόσωπο
τον ίδιο πόνο
την ίδια προσδοκία
Αναρωτιέμαι.
Θαυμάσιο!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή