ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ - ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΨΩΜΙ

Πηγή φωτογραφίας:Julia Margaret Cameron

Απόψε το βράδυ,
στην τρίτη του φεγγαριού την ώρα,
ο γλάρος θα γενεί πολεμιστής,
οι φτερούγες του χέρια,
στο χέρσο χώμα αυλάκια θα σκάψουν,
να διαβεί ο ποταμός μου των δακρύων
κι έτσι έρμη και μοναχή να κινήσω
για την πρώτη αυγή μακράν των ανθρώπων...

Στα στενά περάσματα το φως και το σκοτάδι
μοιράζονται το σημείο μηδέν
και το παιδί, ομοτράπεζο αγγέλων,
ακουμπά μιά φέτα ψωμί,
ένα όνειρο θαλασσί,
ένα ξύλινο αλογάκι
κι ένα δόρυ καρφωμένο
στην βόρεια του ήλιου πλευρά...

Ο πόλεμος υπόθεση ανδρών
και τάμα των ολίγων...

Μετρώ τα δεύτερα,
αλλοπαρμένη νιότη μου,
σεβάσμια κατηφόρα,
ο άνδρας που αγάπησα
μονάχα θα με σώσει...

Αλλοπαρμένη νιότη μου,
νιότη σιμά στον γλάρο...

''Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ" Μαρίνα Σολδάτου
** ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ**