ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ " Tα δαχτυλίδια του Κρόνου "

Ταξιδεύω  ώρες  μονάχος, ασυγκράτητος  απ΄τα γήινα  σύνορα.

Ανακάλυψα  πλανήτες  μικρούς  και  μεγάλους, κομήτες  να  περνάνε

στο  πλάι  μου. Τα  ποτάμια  του  Άρη  στεγνά  από  ζωή, την  Σελήνη  να

προβάλλει  στο  βήμα  μου  αντίκρισα με  τα  μάτια  μισάνοιχτα.

Μια  κοπέλα  μου  φώναξε  ξαφνικά. Κάθεται  στον  Ιάπετο, σε  έναν

βράχο  της  θάλασσας. Μου  ζητάει  τραγούδια ,η  σιωπή  του  μυαλού

την  φοβίζει  αρκετά. Μου  ζητάει  ένα αστέρι  απ΄τον  έναστρο  θόλο, αν

μπορώ  να  τραβήξω.

Ήταν  πριγκίπισσα  σε  μια  πόλη  και  αγάπησε. Τον  κόσμο  των  δρόμων, των

πάρκων. Πρίν  λίγες  ώρες  αποφάσισε  την  κοσμική  απόδραση.

«Φέρε  τα  δαχτυλίδια  του  Κρόνου»  μου  χαμογέλασε. «Θέλω  να  δώσουμε

όρκους  αγάπης  για  πάντα.»Ήταν  τα  τελευταία  λόγια της. Χάθηκε  και  δεν  την  ξαναείδαποτέ. 
Τα  δαχτυλίδια  του  Κρόνου  είναι  ο  όρκος, για  όλες  τις  πριγκίπισσες  του  κόσμου

"Τα δαχτυλίδια του Κρόνου" απο την συλλογή "2005-2015"

http://nicosvardakas.blogspot.gr/