Homo Universalis: ΛΙΜΝΗ ΤΣΙΒΛΟΥ-ΖΑΡΟΥΧΛΑ. , ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΟΥΝΑ

"...κι όλα μαζί,σ’ένα όρθιο ποτάμι

που ανέβαινε και χύνονταν

επάνω στον γαλάζιο ουρανό,

σε δυό οροπέδια,

που αχτιδίζαν δυό διάφανες λίμνες:

τα μάτια σου!"

Ν.Βρεττάκος

Μια λίμνη με ασυνήθιστη ιστορία,ανάμεσα σε πυκνά δάση από πεύκα,έλατα και καστανιές και μικρά,παραδοσιακά χωριουδάκια,που δεν έχουν ξεχάσει τι θα πει"παράδοση"...Ωραιότατη πρόταση για μονοήμερες αποδράσεις από την Αθήνα αλλά και την Πάτρα...

Info:naturagraeciacom. patraseventsgr.

Πρόκειται για φυσική λίμνη στις πλαγιές του Χελμού που προστέθηκε στον γεωφυσικό χάρτη μόλις πριν εκατό χρόνια,ύστερα από κατολίσθηση...Εδώ βλέπουμε ένα μέρος του ποταμού Κράθη που με πολλούς παραπόταμους και ρυάκια διασχίζει όλη την περιοχή,μετά την Ακράτα και ως τη Ζαρούχλα...

Ένα από τα πιο όμορφα,ποτάμια της Πελοποννήσου που χαρακτηρίζεται από ένα σωρό μύθους και ιστορικά γεγονότα.Ο Κράθης είναι ποταμός της ανατολικής Αχαΐας και συνδέεται άμεσα με τη πόλη της Ακράτας,καθώς κατά τη περίοδο της φραγκικής κυριαρχίας,ο τότε μικρός οικισμός που βρισκόταν δίπλα στο ποταμό ονομάστηκε Ακράτα από αυτόν (à Krath, στον Κράθη).Το όνομα του Κράθη προέρχεται, σύμφωνα με τον Στράβωνα, από το Κίρνασθαι που σημαίνει «αναμειγνύω», και αυτό γιατί ο Κράθης έχει δύο κύρια ρεύματα που ενώνονται στην πορεία,ενώ, σύμφωνα με τον Παυσανία πρόκειται για την ένωση δύο ποταμών που ο ένας ρεέι υπέργεια και ο άλλος υπόγεια. Οι πηγές του ποταμού βρίσκονται στα βόρεια του Χελμού (Αρόανια) και σε υψόμετρο από 1.500 έως 2.300 μ. Μια από αυτές, γνωστή από την αρχαιότητα, είναι τα Ύδατα της Στυγός,ενώ μια δεύτερη πηγή είναι το Κρυονέρι που βρίσκεται στο δάσος της γειτονικής Ζαρούχλας.Τα νερά των δύο αυτών πηγών ενώνονται στο ύψος του οικισμού της Περιστέρας σε ένα ενιαίο ποτάμι που διασχίζει το ορεινό τοπίο της περιοχής, δημιουργώντας μαιάνδρους, μικρούς καταρράκτες και ένα πολύ στενό (περίπου 2 μέτρα) και βαθύ (περίπου 40 μέτρα) φαράγγι, τον Περιστεριώνα.Το μήκος του Κράθη είναι περίπου 32,5 χλμ. και η κατεύθυνση του από τα νότια προς τα βόρεια, ενώ η ασβεστολιθικού χαρακτήρα λεκάνη απορροής του έχει έκταση 149 τ.χλμ. Η ροή του είναι συνεχής, με εξαίρεση τα τελευταία έξι χιλιόμετρα, κοντά στις εκβολές, κατά τα οποία συνήθως η κοίτη είναι άνυδρη κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου. Ο Κράθης περνάει μέσα από τα περίφημα Κλουκινοχώρια (Ζαρούχλα, Αγία Βαρβάρα, Σόλο, Περιστέρα, Μεσορούγι και Βουνάκι) και εκβάλλει στον Κορινθιακό κόλπο.Στα ανατολικά του δέλτα τού βρίσκονται τα Συλιβαινιώτικα και στα δυτικά τα Ποροβίτσιανα,δύο οικισμοί στους οποίους έχουν δημιουργηθεί όμορφες παραλίες με βότσαλα που προέρχονται από τις προσχώσεις του ποταμού.Τον Μάρτιο του 1913 τα νερά του Κράθη προκάλεσαν μια μεγάλη κατολίσθηση που έφραξε την κοίτη του ποταμού, δημιουργώντας έτσι τη Λίμνη Τσιβλού που ακόμα και σήμερα βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα δυτικά της κοίτης...

Το ποτάμι κατεβαίνει από τα ψηλά στα χαμηλά διασχίζοντας έτσι περιοχές με διαφορετική βλάστηση. Στα ψηλά επικρατούν δάση με μαυρόπευκα, έλατα και χαλέπιο πεύκη και κατεβαίνοντας εμφανίζονται κουμαριές, πουρνάρια και θάμνοι της μεσογειακής βλάστησης. Τα παρόχθια δάση αποτελούνται από διάφορες ιτιές, πλατάνια, αγριοπλάτανους, λεύκες και πικροδάφνες. Σε όλη τη πορεία του ποταμού φυτρώνουν διάφορα σπάνια και όμορφα λουλούδια. Από αυτά ξεχωρίζουν το αγριόσκορδο Allium achaium, η κενταύρια Centaurea achaia achaia, ο Echinops sphaerocephalus taygeteus, η Euphrasia salisburgensis, το Teucrium polium capitatum, το κολχικό Colchicum peloponnesiacum, το αγριογαρύφαλλο Dianthus viscidus, η Consolida ajacis, ο Carduus tmoleus cronius, το Cirsium candelabrum, ο Echinops ritro ritro, το κυκλάμινο Cyclamen repandum peloponnesiacum, το Hypericum vesiculosum, ο Stachys parolinii και οι ορχιδέες Cephalanthera longifolia, Spiranthes spiralis, Dactylorhiza saccifera, Gymnadenia conopsea, Serapias bergonii, Ophrys delphinensis, O. spruneri, κ.ά. Είναι σημαντικό ότι στις όχθες του ποταμού φυτρώνει και η ορχιδέα Dactylorhiza iberica που συνήθως απαντάται στη Πίνδο...

Η Λίμνη Τσιβλού είναι ένα δημιούργημα εξ ολοκλήρου της φύσης μόλις 100 χρονών.Δημιουργήθηκε όταν σημειώθηκε κατολίσθηση στην περιοχή το 1913,με αποτέλεσμα να εξαφανιστούν δύο χωριά.Η κατολίσθηση παρέσυρε χιλιάδες τόνους χώματος και βράχων οι οποίοι εξαφάνισαν κυριολεκτικά το χωριό Συλίβαινα (είχε γίνει εγκατάλειψη των οικιών) ενώ καταπλάκωσαν το χωριό Τσιβλός από όπου και πήρε το όνομα της...

Θεωρείται από τις βαθύτερες λίμνες.Το αρχικό βάθος της ήταν τα 80 μέτρα ενώ διαμορφώνεται κάθε χρόνο ανάλογα τις βροχές...Το όνομα της διαφορετικά είναι «μικρή Ελβετία» λόγω του αλπικού τοπίου που παρουσιάζει τους χειμερινούς μήνες...Στα ήσυχα νερά της ζουν πολλοί υδρόβιοι κάτοικοι όπως καραβίδες, κυπρίνοι και κουνουπόψαρα, ενώ στα γειτονικά βουνά χρυσαετοί, γύπες και πετρίτες φτιάχνουν τις φωλιές τους και πετούν κατασκοπεύοντας την γύρω περιοχή. Επίσης, λόγω του πυκνού ελατοδάσους, η περιοχή θεωρείται ένας θαυμάσιος μελισσότοπος...

Χρειάζεσαι περίπου 2 ώρες για να την περπατήσεις ενώ έχει απίστευτη «ηχώ».Αν φωνάξεις θα σε ακούσουν παντού...

Η καλύτερη αθλητική δραστηριότητα είναι η κωπηλασία στην μικρών διαστάσεων (200 στρεμμάτων)επιφάνειά της!

Λευκο-σουσουράδα.

Η περιοχή είναι σημαντικός τόπος για την ορνιθοπανίδα.Εδώ μπορεί κανείς να παρατηρήσει ταυτόχρονα διάφορα είδη που συχνάζουν σε ποτάμια, αλλά και πολλά πουλιά του δάσους.Συχνά στις όχθες σταθμεύουν σταχτοτσικνιάδες,λευκοτσικνιάδες και κορμοράνοι.Από τα αρπακτικά στην περιοχή απαντώνται φιδαετοί,γερακίνες,πετρίτες,ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα,μπούφοι,κουκουβάγιες,χουχουριστές, κ.ά. Άλλα πουλιά της περιοχής είναι η αλκυόνη,η κιστικόλη,το ψευταηδόνι,η σταχτοσουσουράδα,ο καλόγερος,η γαλαζοπαπαδίτσα,η ελατοπαπαδίτσα,η τσίχλα, το τρυγόνι, ο τρυποφράχτης, ο θαμνοψάλτης, ο δεντροφυλλοσκόπος, ο πυρροβασιλίσκος, ο δεντροτσοπανάκος, ο αετομάχος, η κίσσα, η καρδερίνα, ο φλώρος....

Αγρίδι-ένα μικρό Κλουκινοχώρι.

Μετά από την κατολίσθηση τα νερά της λίμνης του Κράθη επεκτάθηκαν προς τα πάνω φτάνοντας,όπως λέγεται, μέχρι το χωριό Αγρίδι, σχεδόν 2 χλμ.ανηφορικά στο ποτάμι...

Αγρίδι.

Ζαρούχλα.- Ο Άγιος Δημήτριος.

Ζαρούχλα-όμορφος ξενώνας.

Ζαρούχλα.

Πρόκειται για ένα από τα Κλουκινοχώρια.Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.037 μέτρων στις νοτιοανατολικές πλαγιές των Αροανίων κοντά στα όρια με το Νομό Κορινθίας και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αχαΐας.Ο οικισμός της Ζαρούχλας αποτελεί ορεινό θέρετρο και διαθέτει αρκετούς ξενώνες και ταβέρνες. Απέχει 35 χιλιόμετρα από την Ακράτα και 110 χλμ. απο την Πάτρα...

Είναι άγνωστο πότε δημιουργήθηκε η Ζαρούχλα. Κοντά στο χωριό υπάρχουν δύο ναοί,ο ένας του 12ου και ο άλλος του 13ου αιώνα που δείχνει ότι επί Φραγκοκρατίας ήδη κατοικούνταν.Κατά την Φραγκοκρατία η περιοχή που βρίσκεται το χωριό δόθηκε το 1204 ως φέουδο στο Λατίνο Αρχιεπίσκοπο Πάτρας και αυτός έπειτα την έδωσε στο Αβαείο του Κλουνύ.Η Ζαρούχλα αναφέρεται στην ενετική απογραφή του "Γκριμάνι" το 1700 με 808 κατοίκους. Το 1806 πέρασε από εκεί ο περιηγητής Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ ο οποίος αναφέρει ότι το χωριό είχε 200 οικογένειες, όλοι Έλληνες όπως τους αναφέρει, και ήταν χτισμένο γύρω από τον ποταμό Κράθη.Ο Ληκ αναφέρει ότι δεν κατοίκησαν ποτέ Οθωμανοί στο χωριό και λόγω της δυσπρόσιτης θέσης του δεν περνούσαν καν από εκεί!

Κατά την επανάσταση του 1821 στον Πύργο του στην Ζαρούχλα είχε κρυφτεί ο Σωτήρης Χαραλάμπης για να αποφύγει την οργή των Οθωμανών.Ο Πύργος αυτός μάλιστα είχε πυρποληθεί το 1796 περίπου από τον Πετμεζά που θεώρησε ότι ο Χαραλάμπης ήταν φιλότουρκος...

Από το 1835 μέχρι το 1912 αποτέλεσε οικισμό του Δήμου Νωνάκριδος.Λόγω της γεωγραφικής της θέσης πολλοί κάτοικοι έφυγαν από το χωριό προς πιο πεδινές περιοχές. Κάτοικοι από την Ζαρούχλα τον 19ο αιώνα κατέβαιναν στα πεδινά και αναφέρονται οικιστές των Ζαρουχλέικων (πολύ μεγάλης συνοικίας της Πάτρας)και των Καμινίων...

Ο πληθυσμός του χωριού το 1971 αριθμούσε τους 119 κατοίκους,το 1981 έφθασε τους 155, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ήταν 160 κάτοικοι.Η Ζαρούχλα από το 1999 έως το 2010 αποτελούσε Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Ακράτας.Από το 2011 ανήκει διοικητικά στο Δήμο Αιγιαλείας...