ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Η μοναξιά δεν παλεύεται "

Δυο καρέκλες, ένα άδειο τραπέζι,
μια βιβλιοθήκη να στοιβάζει τις σκέψεις του,
η αράχνη να περιστρέφεται με τις ανάσες του
τότε τα μάτια του απλανή σαν να βρισκόταν
σε κάποια απόγνωση ή έντονη ονειροπόληση,
έγερνε το κουρασμένο κορμί του φύρδην μίγδην
εξουθενωμένο στην άβυσσο.
Δεν θα πιω σήμερα ούτε σταγόνα,
θα μείνω ασάλευτος στο έρημο δωμάτιο,
ορκίζομαι στις στάχτες των ονείρων,
θα παραδοθώ στον ιστό της
να πίνω τη λήθη από τα μάτια της.

Γρηγορία Πελεκούδα