μικρές ιστορίες και κείμενα εξομολογητικής σιωπής
Εκδόσεις - μικρές ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Ετος Εκδοσης - 2017
ISBN - 978-618-81570-9-5
Σελίδες 74
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
«... Τελικά είμαι πιο αδύναμη απ' όσο νόμιζα... Δεν άντεξα...σάρκα γυναίκας και έρωτας μαζί... Αβάσταχτο... Ένα άγριο πουλί με σπάρασσε...»
Δώδεκα μικρές ιστορίες και ισάριθμα ποιητικά προγεφυρώματα
Ένα οδοιπορικό στο μονοπάτι που ακολουθεί κάθε φορά και ένας άλλος άνθρωπος στον έρωτα, στη μοναξιά, στην επιθυμία, τη μνήμη, τη ζωή.
Κείμενα επικεντρωμένα στο καταστάλαγμα των γεγονότων, των σκέψεων, των συναισθημάτων, όπως αποτυπώνονται μέσα στον νου των ηρώων, που γνωρίζουμε από στιγμιότυπα και μικρές αλληλουχίες.
Φωτογραφικές λήψεις στην εσωτερική περιδιάβαση
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
«Δεν θέλω να σ’ αφήσω.
Πίσω μου σέρνονται μόνο τα πεθαμένα πράματα. Χρόνια άγουρα, αγάπες της μιας μέρας, όνειρα που δεν καρπίσανε, πέτρες, νερά. Προπάντων νερά.
Θυμάσαι που σου 'χα πει για το ποτάμι;
Ξεχείλισε μια φορά κι έπνιξε στον θυμό του ό,τι πήγαινε να του σταθεί εμπόδιο. Αυτό που πορευότανε στεγνό όλον τον καιρό. Έβρεξε πολύ, δεν λέω, μα να ’φτασε μόνο εκείνη η βροχή; Μπα... Δεν μου το βγάζεις απ’ τον νου πως είχε κρυφά και φυλαμένα τα έχει του και μόλις του δόθηκε αιτία ξέσπασε σε δίκαιους και άδικους.
Ακόμα έχουνε να λένε!»
❀ ❀ ❀ ❀
«Καμιά φορά ταξιδεύεις με τη γνώση πως θα συναντήσεις τη μοίρα σου, κι όσο κι αν δεν το θες, αυτό δεν μπορείς να το εμποδίσεις, δεν γίνεται παρά να τη δεις και να πάρεις την πικρή τη γεύση όσων σου 'χει ετοιμάσει.
Και τότε δεν είναι δρόμος για τη γνώση παρά για την επιβεβαίωση. Της οδύνης οπωσδήποτε που είσαι τυλιγμένος κι ας μην έχει όνομα. Άλλωστε γι’ αυτό ο πηγαιμός. Για την αναγνώριση. Όπως καλείται ο οικείος να αναγνωρίσει πτώμα ευρεθέν πλησίον οδού ταχείας κυκλοφορίας. Έτσι ακριβώς πηγαίνεις με τη χαρά απούσα. Ξεχασμένη, αφημένη ίσως και απορημένη για την εγκατάλειψη »
❀ ❀ ❀ ❀
«Πόσα έχω πετάξει στη θάλασσα της λήθης; Πολλά. Καμιά φορά με σκέφτομαι να γυρίζω μ' ένα δισάκι γυρεύοντας τους παλιούς μου εαυτούς μέσα από τις στιγμές που άλλοι με κουβαλούν. Κι ίσως να 'ταν το μοναδικό ταξίδι που θα νοσταλγούσα στο μέλλον, αν δεν ήμουν βέβαιη πως ό,τι νομίζουν πως είμαι εγώ δεν είναι παρά η δική τους εκδοχή. Για να καταλάβουν.
Ίσως γράψω μια ιστορία για κάποιον που αναζητά τον εαυτό του μέσα από τις αφηγήσεις των άλλων.»
❀ ❀ ❀ ❀
« Αμαρτία είναι ό,τι ματαιώνει το μονοπάτι που βαδίζεις, ό,τι σε γυρνά, ό,τι σε μπάζει σε μια δίνη.
Αν σε πονά ή αν σε αλαφρώνει, αν σε διδάσκει ή αν κάνει όλες τις γραφές κενές, είναι ένα αίνιγμα που δεν θα λυθεί παρά στο απόλυτο τέλος.»
❀ ❀ ❀ ❀
«Η πόλη σαν να ξύπνησε από λήθαργο βαθύ. Από ύπνο κωματώδη αιώνων μετά και δυσκολευόταν με τα μουδιασμένα μέλη να βαδίσει, να κινηθεί, να ερωτευθεί. Σχεδόν δεν αναγνώριζε. Δεν την αναγνώριζε πια. Έτσι που είχε καταντήσει. Μια σκιά, του εαυτού της σκιά. Αυτό φαινόταν. Γιατί η ίδια – αν κανείς τη ρωτούσε – θα ’λεγε πως καμιά περίοδος της ζωής της δεν ήταν περισσότερο ζωντανή όσο αυτή που βίωνε τώρα που είχε γίνει μια φλόγα στο χέρι.
Α ναι, μια φλόγα. Αν την έκαιγε; Την έκαιγε. Και λοιπόν;»
❀ ❀ ❀ ❀
«Η γη
Χλωμή
Στεγνή
Μοναχή
Κείτεται.
Ύστερα πλουτίζει χρώματα, πλουτίζει νερά, αφήνει το χώμα να ανοίξει.
Ανοίγει και δέχεται
Όλες τις γκαστρωμένες μέρες, όλες τις φεγγαρένιες νύχτες που εγκυμονούν μια ερωτοτροπία.
Δύσκολο να την αρνηθείς τότε. Δύσκολο να μην αφήσεις τον άνεμο να χαιρετήσει την κρυφή πληγή που κουβαλάς.»
❀ ❀ ❀ ❀
«Κάτω από τη γέφυρα κατασκηνώνουν γύφτοι. Έχουν έρθει με παλιά αυτοκίνητα που αναστενάζουν απ’ το βάρος. Ξεφορτώνουν καρπούζια. Δυο τρία σπάνε, σκορπίζουν. Τα γυφτόπουλα γυμνόποδα χοροπηδούν, γελούν.
Απλώνουν στρωσίδια.
Ένας άντρας ανάβει φωτιά.
Η γυναίκα σηκώνει ψηλά τη φούστα της και τακτοποιεί»
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μέρη (Μερόπη) Λιόντη, το γένος Χαρωνίτη, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης τον Ιούλιο του 54.
Σπούδασε παιδαγωγικά και δημόσια διοίκηση αλλά επαγγελματικά υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση.
Σπούδασε παιδαγωγικά και δημόσια διοίκηση αλλά επαγγελματικά υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση.
Η γραφή ως αποτύπωση μιας επιτακτικής ανάγκης, φανερώθηκε αργά στη ζωή της. Από τότε όμως αποτελεί την κύρια ενασχόλησή της.
Αγαπά να εκφράζεται μέσα από ιστορίες και μικρής φόρμας ποιήματα
Δουλειά της έχει δημοσιευτεί στα περιοδικά «Ρωγμές», «σοδειά», «τέταρτο» και «Μανδραγόρας»
Βιβλία
«Συνειρμοί» εκδ. Πολύμορφον 2012
«craftbook»,-εκδ. Γαβριηλίδη 2013-, συμμετοχή
«ΘΕΡΟΣ το ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΟΝ» εκδ. Σαιξπηρικόν 2014
«craftbookΙΙ»,εκδ. μικρές εκδόσεις συμμετοχή
«βηματισμοί» εκδ. μικρές εκδόσεις 2017
