Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

ΜΑΝΤΛΙΝ Α.- AΝΕΠΙΔΟΤΟ


Μάτια σπλαχνικά
στην άγρια νυχτιά
γυρεύουν τ΄άστρα.
Μαύρα τα σύννεφα
μεγάλη η τρικυμία..
ο νους μου κλαίει..!
Βαθιές οι πληγές
ταράζουν το αίμα
να πνιγούν στο βυθό του.
Λαλιά αηδονιού
μιας αδιάκοπης θλίψης
γοργά με σιμώνει...
Αμέτρητοι κόσμοι
στην έρημη νύχτα
αγκαλιά γυρεύουν στα χαμένα.
Άσπρο πανί,τους δείχνω
τ΄ονειρό να κυνηγήσουν
..κι ας είν το φως αβέβαιο.!!
Κοιτώ έξω.! πάει να ξημερώσει..
Κατεβάστε τ άστρα απ το ταβάνι..
Με κούρασαν εκεί! Δεν είμαι μόνη!
Γύρω μου άγγελοι φτεροκοπούν...
μαντλιν






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου