Homo Universalis: ΤΖΙΑ 6/2015 - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

Μια άποψη από την Ιουλίδα.....το Κάστρο της, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό!!

Φτάνοντας στην Τζια ...πρώτη ματιά ο φάρος του Αγίου Νικολάου!

Αγιος Γεώργιος..

Πλούσια είναι η ιστορία του νησιού, αλλά και οι ονομασίες που πήρε στα χρόνια που πέρασαν μέχρι το σημερινό Κέα-Τζιά

· Υδρούσα εξ αιτίας των πολλών νερών και της πυκνής βλάστησης

· Εύξαντις: Από τον Ευξάντιο, γιο του Μίνωα και της Κείας Δεξιθέας. Ο Ευξάντιος θεωρείται ένας από τους ιδρυτές της Κορησσίας

· Σειρίη: Αναφέρεται σαν ένα λαμπρό αστέρι που κατέκαιε το νησί και δημιουργούσε ξηρασία

· Κέως: Από τον ήρωα Κέω που ήρθε αποικιστής στο νησί επικεφαλής Λοκρώνο

Τετράπολις: Στη Γεωμετρική περίοδο η Τζιά αποτελείτο από 4 κράτη αυτόνομα με δικό τους νόμισμα αλλάμε κοινή νομοθεσία. Μόνο σε περίπτωση εξωτερικού κινδύνου συγκροτούσαν ομοσπονδία για κοινό αγώνα

· Ζία: Στην εποχή των Ενετών

· Κέα: Η σημερινή επίσημη ονομασία του νησιού

· Τζια: Η σημερινή ονομασία του νησιού στην καθομιλουμένη.

Λιμάνι Κέας

Σαν πρώτοι κάτοικοι αναφέρονται οι άποικοι Αρκάδες με αρχηγό τον Αρισταίο, ο οποίος κάνοντας θυσίες στο θεό της βροχής Ικαμιαο Δία γλύτωσε το νησί από την ξηρασία που κατέκαιε το νησί ο Σείρος αστέρας. Ο Αρισταίος λατρεύθηκε σαν σωτήρας θεός, επιπρόσθετα δίδαξε στους κατοίκους τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία.

(Μινωικός πολιτισμός 2000-1600 π.Χ) Μύθοι και παραδόσεις αναφέρουν ότι Κρήτες αποικιστές με επικεφαλής το Μίνωα κατέλαβαν το νησί. Ο Μίνωας ερωτεύθηκε την Κεία Δεξιθέα, και γέννησαν τον Ευξάντιο οποίος θεωρείται ένας από τους ιδρυτές της Κορησσίας.

Το 1600-1100 π.Χ, (Μυκηναϊκή περίοδος) πραγματοποιείται ένας δεύτερος αποικισμός από Λοκρούς με αρχηγό τον Ναυπάκτιο ήρωα Κέω, γιος του Απόλλωνα και της Ροδόεσσας, όπου και δίνει το όνομα του στο νησί.

Ο 3ος αποικισμός έγινε από τον Ίωνα Θερσιδάμαντα περί το 1300 π.χ. στα τέλη της Μυκηναϊκής περιόδου.

Στους Γεωμετρικούς χρόνους 11ος-8ος π.Χ αιώνας η Κέα απετελείτο από 4 αυτόνομα κράτη – πόλεις. Τις Ιουλίδα-Ποιήεσσα-Καρθαία-Κορησσία. Την ΤΕΤΡΑΠΟΛΗ. Οι 4 πόλεις ήταν αυτόνομες και ανεξάρτητα συγκροτημένες μεταξύ τους με δικό τους νόμιμα το πολίτευμα ήταν τόσο υποδειγματικό, ώστε ο Αριστοτέλης έγραψε την «Κείων Πολιτεία» έργο το οποίο δεν σώζεται στις μέρες μας. πρόκειται για μια περίοδο όπου το πνεύμα κορυφώνεται στο νησί.

Στους περσικούς πολέμους η Κέα πολεμά στο Αρτεμίσιο και στη Σαλαμίνα (480). Το 478 εισέρχεται στην Α΄ Αθηναϊκή Συμμαχία ακολουθώντας την τύχη των υπόλοιπων Κυκλάδων, χάνοντας δηλαδή την αυτονομία της. Το 413 λαμβάνει μέρος στο εκστρατευτικό σώμα της Σικελίας. Από το 404-394 ήταν υπό την κυριαρχία των Λακεδαιμονίων. Το 378 η Κέα εισέρχεται στην Β΄ Αθηναϊκή συμμαχία. Το 338 πολέμησε στη μάχη της Χαιρώνειας. Από το 267-245 το νησί γίνεται βάση πολεμικών επιχειρήσεων των Πτολεμαίων. Από το 203-168 το νησί κυριαρχείται από τη θαλασσοκράτειρα Ρόδο.

Το 67 π.χ. ο Ρωμαίος Πομπήιος αποδεκατίζει τους πειρατές και ανακουφίζει την Κέα από τις λεηλασίες. Το 42 π.Χ ο Μάρκος Αντώνιος δωρίζει το νησί στους Αθηναίους.

Το νησί πήρε το όνομα του από τον Κέω από την Ναύπακτο, έναν ήρωα που κατέλαβε το νησί, ενώ πολλές πηγές την αναφέρουν και ως Υδρούσα. Παρόλα αυτά η τοπική διάλεκτος επικράτησε και είναι γνωστή σε όλους ως Τζιά.

Δεσπόζοντας μπροστά στο θαλάσσιο ρεύμα του Κάβο – Ντόρο η Κέα αποτελεί ουσιαστικά, τη φυσική γέφυρα επικοινωνίας της Στερεάς Ελλάδας με τις Κυκλάδες.

Στο εσωτερικό του νησιού οι επισκέπτες εντυπωσιάζονται από την πλούσια χλωρίδα, τα σπάνια είδη φυτών και τις καλλιέργειες, ενώ ένα από τα πιο μαγευτικά σημεία είναι τα δάση βελανιδιάς, που είναι μοναδικά στις Κυκλάδες

Χτίστηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα σε σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Ernst Ziller και επί 100 και πλέον χρόνια αποτέλεσε την πνευματική κυψέλη της Κέας, προσφέροντας μόρφωση στη νεολαία του νησιού. Χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς ως Δημοτικό Σχολείο, Σχολαρχείο, Γυμνάσιο και Λύκειο.

Στις μεγάλες του αίθουσες δίδαξαν αξιόλογοι δάσκαλοι και μαθήτευσαν χιλιάδες μαθητές που έχουν συνδέσει τα πιο τρυφερά τους χρόνια μ’ αυτό το σχολικό κτίριο. Από αισθητικής πλευρά αποτέλεσε και συνεχίζει ν’ αποτελεί το στολίδι της Ιουλίδας, πρωτεύουσας της Κέας.

Η μικρή απόσταση της από την Αττική (μόλις 16 μίλια από το Λαύριο) το κυκλαδίτικο χρώμα της, οι πολλές ήσυχες παραλίες και η πλούσια ιστορική παράδοση την κάνουν ιδανικό προορισμό για μικρές η μεγάλες διακοπές από νωρίς την Άνοιξη μέχρι τις πρώτες μέρες του Χειμώνα.

Η Κορησσία το λιμάνι της Κέας είναι χτισμένη στη θέση που βρισκόταν η αρχαία πόλη Κορησσός και μαζί με την Ιουλίδα,την Καρθαία και την Ποιήεσσα αποτελούσαν τις τέσσερις πόλεις του νησιού. Εδώ το 1930 βρέθηκε ο γνωστός Κούρος της Κέας ένα θαυμάσιο γλυπτό των αρχαϊκών χρόνων που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

Το λιμάνι της Τζιας

Οπως φαίνεται η Ιουλίδα απο την θάλασσα .

Ο φάρος της Τζιας.

Ο φάρος ορθώνεται ακριβώς απέναντι από την Κορησσία, στη μπούκα του λιμανιού που βγάζει στο Αιγαίο πέλαγος. Ο φάρος είναι χτισμένος στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα. Σήμερα φαίνεται σαν λευκό φρούριο από πέτρα, κολλητά στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Κατασκευάστηκε το 1831 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων και είναι ένας από τους δύο παλαιότερους στο Ελληνικό δίκτυο φάρων. Ο πρώτος που άναψε στις Κυκλάδες, ο δεύτερος στην Ελλάδα. Ανήκει στους παραδοσιακούς ελληνικούς φάρους, τύπος κατασκευής τετράγωνος, με ύψος 8 μέτρα και το εστιακό ύψος 32 μέτρα.

Φτάνοντας στο λιμάνι της Τζιας

Ιουλίδα.

Σε απόσταση 5,5χλμ. σκαρφαλωμένη πάνω στο βουνό, κρυμμένη από τους πειρατές, βρίσκεται η πρωτεύουσα του νησιού Ιουλίδα. Ο οικισμός είναι από τους πιο καλοδιατηρημένους των Κυκλάδων με έντονη αρχιτεκτονική προσωπικότητα. Τα δαιδαλώδη λιθόστρωτα δρομάκια, τα χαρακτηριστικά στεγάδια, τα νεοκλασικά κτίρια, οι εκκλησίες, οι κοκκινωπές στέγες δημιουργούν ένα υπέροχο σκηνικό όπου μπορείς να περιπλανιέσαι για ώρες. Στο αρχαιολογικό μουσείο βρίσκονται ενδιαφέροντα εκθέματα Κυκλαδικής τέχνης. Το ενετικό κάστρο χτισμένο στη θέση της αρχαίας Ακρόπολης προσφέρει ένα από τα ομορφότερα αιγαιοπελαγίτικα ηλιοβασιλέματα. Απέναντι απ`την χώρα στέκει «αιώνιος φύλακας» το περίφημο πέτρινο λιοντάρι, γλυπτό μήκους 6μ. έργο του 6ου π.χ. αιώνα.

Μια φορά κι έναν καιρό, στη Κέα ζούσαν νύμφες μέσα στα δάση και κοντά στις πηγές, γιατί εκείνα τα χρόνια η Υδρούσα (όπως ονομαζόταν) είχε υγρό κλίμα, πυκνή βλάστηση και πολλά νερά που αγαπούσαν οι νύμφες. Μια μέρα, εμφανίστηκε ένα λιοντάρι και άρχισε να τις κυνηγάει. Οι νύμφες έφυγαν και τότε το λαμπρότερο αστέρι του ουράνιου θόλου, ο Σείριος, κατάκαιε με τις φοβερές ακτίνες του τη γη της Υδρούσας. Αλλά και όλων των Κυκλάδων. Το νησί, μαστιζόταν από την ξηρασία και οι κάτοικοι ζήτησαν τη βοήθεια του ημίθεου Αρισταίου από τη Θεσσαλία, που ήταν γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης. Ο Αρισταίος επικεφαλής των Αρκάδων ήρθε στην Κέα και πρόσφερε θυσίες προς τιμή του Ικμαίου Διός, θεού της βροχής. Οι Θεοί εξευμενίστηκαν, και η ξηρασία άρχισε να μειώνεται. Από τότε και κάθε χρόνο πνέουν βόρειοι άνεμοι (μελτέμια), επί 40 μέρες την περίοδο που λάμπει ο αστερισμός Μεγάλος Κυνός στον οποίο ανήκει ο Σείριος.

Ο Αρισταίος, εγκαταστάθηκε στην Υδρούσα. Δίδαξε στους κατοίκους την γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και έθεσε τις βάσεις των θρησκευτικών δοξασιών. Στην Υδρούσα, ήρθε ο ήρωας Κέως, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροδοέσσης. Από τον Κέως που ήταν επικεφαλής των Λοκρών από τη Ναύπακτο οι οποίοι κατέλαβαν το νησί φαίνεται να πήρε το όνομα της η Κέα.

Η Κέα είναι το δυτικότερο κατοικήσιμο νησί των Κυκλάδων και η επιφάνειά της εκτιμάται στα 131,693 τ.χλμ. ενώ έχει μήκος ακτών 88 χιλιόμετρα. Το ψηλότερο βουνό είναι ο Προφήτης Ηλίας με υψόμετρο 568 μέτρα. Επίσης στο νησί υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια (όρμοι) της Μεσογείου, ο κόλπος του Αγίου Νικολάου.

Αγιος Χαράλαμπος...στο Κάστρο.

Η Κέα είχε πληθυσμό 2.417 άτομα στην απογραφή του 2001 και 2.455 στην απογραφή του 2011. πρωτεύουσα του νησιού είναι η Ιουλίδα. Το κύριο λιμάνι της Κέας είναι η Κορησσία.

Στην Κέα σημαντικό αριθμό επισκεπτών προσελκύουν τα μονοπάτια της χτισμένα σαν πέτρινες σκάλες που διανύουν όλο το νησί. Το έντονο ανάγλυφο και οι μικροί όρμοι παρέχουν μοναδική ομορφιά στη διαδρομή. Επιπλέον το νησί έχει πολλά καταφύγια θηραμάτων κυρίως για αποδημητικά πουλιά αλλά και για κάποια αρπαρκτικά. Εντυπωσιακή είναι και η χλωρίδα που καταγράφει 3000 είδη φυτών (σταμναγκάθι, δρυς, ασφόδελοι και σφένδαμοι κυρίως αλλά και σπανιότερα είδη ορχιδέας κ.α.)

Φτάνοντας στο νησί μην πιστέψετε πως πρόκειται για έναν τόπο άγονο. Στο εσωτερικό της Τζιάς θα εντυπωσιαστείτε από την πλούσια χλωρίδα, τα σπάνια είδη φυτών και τις αμέτρητες καλλιέργειες. Τα δάση βασιλικής βελανιδιάς, που είναι μοναδικά στις Κυκλάδες, δημιουργούν ένα αξέχαστο τοπίο. Επίσης στο νησί ευδοκιμούν πολλά βότανα, αρωματικά φυτά και όμορφα αγριολούλουδα. Ακόμα και στο βυθό μπορεί να θαυμάσει κανείς την πλούσια βλάστηση. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ανήκει στο δίκτυο Natura 2000.

Η Κέα παρουσιάζει, επίσης, αξιόλογη πανίδα και φιλοξενεί πλήθος άγριων ζώων. Πολλά είδη τρωκτικών, ερπετών και πτηνών βρίσκουν στο νησί ιδανικό καταφύγιο. —

Η Κέα, με δίκτυο μονοπατιών συνολικού μήκους 36 χλμ., θεωρείται ιδανικό μέρος για όσους αγαπούν την πεζοπορία. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα ο περιπατητικός τουρισμός, και μάλιστα τα μονοπάτια της Κέας έχουν χαρακτηριστεί ως «Δίκτυο Διαδρομών Πολιτιστικού Ενδιαφέροντος». Έχουν επιλεγεί δώδεκα διαδρομές, στις οποίες είναι τοποθετημένες ξύλινες πινακίδες που καθοδηγούν τους περιπατητές με ασφάλεια. Η περιήγηση στα -κατά κύριο λόγο- λιθόστρωτα μονοπάτια είναι μαγευτική, καθώς οι περιπατητές διασχίζοντάς τα περνούν μέσα από δάση με βελανιδιές, θαυμάζουν τα υπέροχα αγριολούλουδα, συναντούν παραδοσιακές πετρόκτιστες πηγές, και ασπρισμένα, γραφικά ξωκλήσια, καταλήγοντας είτε σε μικρούς όρμους είτε σε υπέροχες παραλίες

Το βράδυ του Δεκαπενταύγουστου, μπορείτε να ζήσετε ένα γνήσιο τζιώτικο γλέντι, μέχρι τις πρωινές ώρες, απολαμβάνοντας το φαγητό και το κρασάκι σας σε μια από τις ταβέρνες της Πλατείας της Ιουλίδας. Θα διασκεδάσετε με τζιώτικη, παραδοσιακή μουσική, χορό και τραγούδια.

Ενώ περιηγείστε στη Χώρα θαυμάστε όχι μόνο την παραδοσιακή αρχιτεκτονική αλλά και δείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής όπως το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Δημαρχείο σχεδιασμένο από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Ernst Ziller, αλλά και το παλιό – ιστορικό Δημαρχείο στην Πλατεία της Ιουλίδας. Επίσης επισκεφτείτε τη γκαλερί με τους πίνακες του Dellapizza, αξιόλογου καλλιτέχνη με σημαντική κοινωνική προσφορά στο νησί. Μέσα σε κάποιο σοκάκι θα δείτε ακόμα έργα του Αλέκου Φασιανού

Η Τζιά διαθέτει ακόμα αρχιτεκτονικό πλούτο καθώς υπάρχουν διάσπαρτες στο νησί αμέτρητες παραδοσιακές αγροτικές κατοικίες, οι καθηκιές. Αν έχετε την ευκαιρία, φιλοξενηθείτε σε μια από αυτές και ζήστε μια μαγική εμπειρία μέσα στη σοφία των παραδοσιακών τεχνικών, υλικών και χρωμάτων. Στην Ιουλίδα, την πρωτεύουσα του νησιού, μην παραλείψετε να περπατήσετε μέσα στα στεγάδια και να χαθείτε στα στενά πανέμορφα σοκάκια. —

Παμπάλαια η καμάρα με ξύλα γυαλισμένα από τα χρόνια που πέρασαν εκει στερεωμένα!

Στο βόρειο τμήμα του οικισμού βρίσκεται η Ακρόπολη. Από τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα και το Μεσαιωνικό Κάστρο έχουν απομείνει μόνο κάποια τμήματα που μαρτυρούν το κύρος της περιοχής στο παρελθόν.

Παναγια η Σπηλιώτισσα....

Ο κόλπος του Οτζιά......η φωτο μέσα από το πούλμαν

Με την απόλυτη θέα ...Εκει η ανατολή είναι μεγαλειώδης..

Η Μονή της Παναγίας της Καστριανής που είναι η προστάτιδα της Κέας ιδρύθηκε γύρω στα 1700 μ.Χ. στην τοποθεσία Καστρί. Σύμφωνα με την παράδοση στον απόκρημνο βράχο που χτίστηκε το μοναστήρι κάποιοι βοσκοί είδαν μια λάμψη. Πλησίασαν και σκάβοντας βρήκαν την ιερή εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Οι προσπάθειες να χτίσουν ένα εκκλησάκι όχι εκεί που βρήκαν την εικόνα, αλλά λίγο πιο μακριά, δεν είχαν αποτέλεσμα καθώς κάθε πρωί έβλεπαν τα θεμέλια και ότι είχαν χτίσει - σαν από θαύμα - να έχουν γκρεμιστεί και τα εργαλεία τους τοποθετημένα εκεί που βρέθηκε η εικόνα.

Η Παναγία η Καστριανή βρίσκεται σε ένα πραγματικά επιβλητικό τοπίο της Κέας μέσα από μια διαδρομή που σου κόβει την ανάσα με την ομορφιά της. Γύρω από το καστρί υπάρχουν γκρεμοί, θαλασσοσπηλιές και παραλίες που μπορεί κάποιος να τις ανακαλύψει μόνο με σκάφος. Η Παναγία η Καστριανή γιορτάζει κάθε 15αύγουστο ενώ γίνονται κι άλλες λειτουργίες μέσα στην χρονιά.

Έτσι θεώρησαν ότι η ίδια η Παναγία επέλεξε αυτή την τοποθεσία και έχτισαν εκεί την εκκλησία που υπάρχει ακόμη (ο κάτω ναός), ενώ το 1912 χτίστηκε η μεγαλόπρεπη εκκλησία (επάνω ναός) που βλέπουμε σήμερα και χαρακτηρίζει την Μονή. Όλο το συγκρότημα ολοκληρώθηκε στην πορεία με τις δωρεές και τα τάματα των πιστών και με κτίσματα που προστέθηκαν, όπως δωμάτια για τους επισκέπτες, τραπεζαρία και κηροστάσιο.

Το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Καστριανής Κέας, τον χειμώνα είναι ανοικτό την Τρίτη, την Πέμπτη και το Σάββατο, από τις 9 έως τις 3, ενώ από το Πάσχα μέχρι τον Σεπτέμβριο είναι ανοικτό συνέχεια. Για σιγουριά μπορείτε να επικοινωνήσετε και στα τηλέφωνα 22880 24348, 22880 24324, γιατί η απόσταση μέχρι το μοναστήρι είναι αρκετή, είτε από την Ιουλίδα, είτε από την Κορησσία .

Οτζιας

Το Βουρκάρι, το λιμανάκι όπου δίνουν ραντεβού οι ιστιοπλόοι, παραμένει το πιο κοσμοπολίτικο σημείο του νησιού. Μπορεί στην προκυμαία του να δείτε αραγμένα κάποια από τα πιο ακριβά σκάφη που πλέουν στο Αιγαίο, αλλά μην περιμένετε extravagant καταστάσεις. Εδώ όλα έχουν μια διακριτική πολυτέλεια και ηρεμία. Άλλωστε, αυτή είναι και η γοητεία της Τζιας: η ομορφιά υπάρχει χωρίς να κραυγάζει. Ένας δρόμος χωρίζει τη μαρίνα όπου είναι δεμένα τα ιστιοπλοϊκά από τα εστιατόρια, τα ατμοσφαιρικά cafe-bars και τα λιγοστά καταστήματα με είδη τέχνης, ρούχα και αξεσουάρ. Στο all time classic «Βινύλιο» θα απολαύσετε το ποτό σας δίπλα στο κύμα, ενώ hot στέκια φέτος είναι το «Botzi Cafe», το «Kokka» και το «Breeze» με chill out μουσικές.

Η Αγία Τριάδα

Η τριαντάχρονη ιστορία του Εργοστασίου Εμαγέ Κέας ξαναζωντανεύει μέσα από τις μνήμες του Ιωάννη Ευγενικού!

Στο δρόμο από την Κορησσία προς την Ιουλίδα, το βλέμμα μας στάθηκε στην τεράστια καμινάδα ενός παλιού εγκαταλειμμένου κτηρίου. Στην ξεθωριασμένη ταμπέλα του αναγραφόταν: Εργοστάσιο Εμαγέ 1927-1957. Η θέα της μισοδιαλυμένης βιομηχανικής εγκατάστασης ενέτεινε την περιέργειά μας. Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες, καταλήξαμε στον κατάλληλο άνθρωπο. Ο κος Γιάννης Ευγενικός, πρεσαδόρος για 18 χρόνια στο εργοστάσιο, με έκδηλη συγκίνηση, μας μίλησε για το άδοξο τέλος του εργοστασίου αλλά και για τη «χρυσή εποχή» του... Όταν η μπουρού σφύριζε και πλήθος εργατών συγκεντρώνονταν κάθε πρωί έξω από την πόρτα του για να πιάσουν δουλειά...

Το παλιό εργοστάσιο εμαγιέ στην Κέα υπήρξε μια ακμάζουσα βιομηχανία για 30 χρόνια. Ιδρύθηκε το 1927 και κατασκεύαζε επισμαλτωμένα (εμαγιέ) οικιακά σκεύη, ενώ το 1936 πήρε τις πρώτες παραγγελίες από τον Ελληνικό στρατό. Το εργοστάσιο εμαγιέ υπήρξε σημαντικό για την οικονομία της Κέας και αποτελεί και αυτό ένα σπουδαίο δείγμα της προσπάθειας αποκεντρωμένης βιομηχανοποίησης της Ελλάδας. Μιας προσπάθειας που απέτυχε τελικά, αλλά έχει αφήσει τα ερείπια της ως μάρτυρες για τις επόμενες γενιές.

Τα ερείπια του εργοστασίου εμαγιέ ενώ έχουν κριθεί διατηρητέα, φυσικά αφήνονται να σαπίζουν, αγκαλιά με την αδιαφορία, την γραφειοκρατία, την έλλειψη οράματος, την δικαιολογία της και καλά κρίσης και έλλειψης χρημάτων (ενώ έχουν φαγωθεί εκατομμύρια σε διάφορα αμφίβολα, ΕΣΠΑ, ΜΟΥΦΑ,ΜΟΥΠΕΣΟΥΠΑ προγράμματα). Άλλωστε το ίδιο γίνεται για τα κτίρια του μεταλλευτικού παρελθόντος της Κύθνου, καθώς και με τα κτίρια που έχτισαν με το αίμα τους οι κρατούμενοι στο κολαστήριο της Μακρονήσου (για να μιλήσουμε μόνο για την γειτονιά της Κέας).

Η επίσκεψη στον χώρο σε γεμίζει έντονα συναισθήματα, καθώς όλα είναι παρατημένα, παρόλο που φωτογραφικά παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον. Από το 2002 υπάρχει μια αξιόλογη προσπάθεια από τον «Συλλόγο Φίλων του Εργοστασίου Εμαγιέ Κέας», που έχει καταφέρει να συγκεντρώσει και να περισώσει πολλά αντικείμενα σχετικά με το εργοστάσιο, όπως μηχανήματα, προϊόντα, σχέδια, μακέτες, αρχεία, αλλά δυστυχώς για τα κτίρια δεν έχει γίνει τίποτε ακόμη. Κάποια από αυτά τα αντικείμενα μπορείτε να δείτε σε ένα χώρο στην Κορησσία, κοντά στο παλιό εργοστάσιο