Ήθελε πολύ να της το πει...
μα πάντα το ανέβαλλε:
ένα ευχαριστώ, ένα συγγνώμη
ένα σ' αγαπώ.
Σκεφτόταν ένα κόκκινο φουστάνι
που της άρεσε.
Αργότερα... κάποτε
θα της το χάριζε...
Δεν πρόλαβε! Ούτε τα λόγια
ούτε τίποτα..., γιατί νόμιζε
ότι θα ήταν πάντα εδώ..
Την ξεπροβόδισε
μ' ένα κόκκινο φόρεμα
που δεν είδαν ποτέ
τα όμορφα μάτια της.
Και το σ' αγαπώ...;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου