epikouros sofista " Ατιτλο "

Ανοχύρωτη η φαντασία και τα όνειρα ευάλωτα στη βια σε αυτή την εποχή που η ζωή μας παραδόθηκε στον γοητευτικό κυνισμό της χυδαιότητας Το φως στους δρόμους της προσφυγιάς και του πολέμου δεν ανατέλλει πια μόνο απορριμματοφόρα ονείρων απόμειναν να περισυλλέγουν κουφάρια ενοχών στους ερειπωμένους δρόμους της Βαγδάτης στης Δαμασκού και της Παλμύρας τα ερείπια Στου Χαλεπιού τις ματωμένες αγορές ανθρώπινες οδύνες διαπραγματεύονται η βαρβαρότητα με τον φανατισμό. Και εμείς σε ένα δάκρυ παιδικό σε ένα χαμόγελο απορημένης αθωότητας μες τον ορυμαγδό αναζητούμε την αλήθεια της ζωής στον παραλογισμό της