ΨΑΡΡΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ " Ατιτλο "

Αφουγκραζόταν τον ήχο των σκέψεων
θα τους φτιάξω λιμπρέτο
θα συνθέσω μιά όπερα σκέφθηκε...
και κουκκίδες μικρές αυλακώσαν
το χαρτί του πεντάγραμμου 
Βάλθηκε έπειτα να συλλέγει τα χρώματα
θα τους φτιάξω ένα πίνακα...είπε
κάθε σκέψη άλλο χρώμα
κι ο καμβάς στην παλέτα με πολύχρωμα
αστέρια που τρεμόσβηναν γέμισε
Θα τους δώσω κι ονόματα
όπως δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους
για να πάρουν υπόσταση...αναφώνησε
Έδωσε όνομα στου καμβά τ' αστεράκια
ακουμπούσε απαλά με τα δάχτυλα
το καθένα τους ξέχωρα στο πεντάγραμμο
και αγάπη περίσσια ξεχείλιζε
όταν άκουγε τις φωνούλες τους
Κάθε μέρα το λιμπρέτο του θέριευε
κι άλλα φύλλα πεντάγραμμου πρόσθεσε
άλλο ένα κομμάτι καμβά γέμισε με αστεράκια
Άκουγε μουσικές,έγραφε νότες,ζωγράφιζε διαρκώς
τις μικρές και μεγάλες του σκέψεις και ο κόσμος μεγάλωνε
κι απλωνόταν σαν θαύμα στα μάτια του
Το πρωί τον βρήκε γερμένο σε μια άδεια σελίδα
ν' ακουμπά το κεφάλι του και στον άσπρο καμβά
ούτε ένα αστεράκι δεν βρέθηκε
Του πικάπ η βελόνα τριγυρνούσε αδιάκοπα
στο ίδιο μοτίβο.

Η φωτογραφία είναι από http://www.soundstation.dk/