Στις κρυφές θάλασσες των ματιών σου,
θέλω να σβήσω τη θλίψη μου…
στο θερμό άγγιγμα της έκφρασης των χεριών σου,
θέλω ν’ ανάψω το κάθε κύτταρο της ύπαρξής μου!
Άγγιξε την ψυχή μου ...
και δώσ’ της να πιει νερό να ξαποστάσει,
νερό απ’ την δροσοπηγή
που λούζεται στο Φως,
της ζωηφόρου παρουσίας σου!
Να κοίτα η καρδιά μου
για σένα πάλλεται,
καλώντας σε να την βρεις…
στο διάβα σου στην ύλη,
την ώρα που έκλεισες τα μάτια
κι αφέθηκες να σ’ οδηγούν,
οι χίμαιρες της ζωής σου!
Θέλω να πιω…
να σε πιω …
να ξεδιψάσω απ’ τον ήλιο σου,
να σταματήσω στην Ιθάκη της καρδιάς σου,
να λούσω κάθε τι που με δομεί…
να ξεχαστώ, να εξιλεωθώ, να ονειρευτώ
μέσα στο Σύμπαν...
της μορφής και της ενέργειάς σου …!!!
© Στέλλα Τεργιακή
31.03.2014
Θα συμπεριληφθεί στην επερχόμενη ποιητική έκδοση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου