ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ "Μετέωρη ερωτοτροπία"

Όταν ήμουνα μικρός, μ’ άρεσε να στέκομαι στο ένα πόδι

φτεροκοπούσε η ψυχή μου με το μετέωρο αυτό χάδι

όσο μεγαλώνω, γαντζώνομαι και με τα χέρια

Μια φουρκισμένη αναμονή και ένας μισοτελειωμένος καπνός

η άγουρη λαχτάρα και ένα τσαλακωμένο σημείωμα με οδηγίες

ένας απλήρωτος ιδρώτας και μια διπλωμένη περηφάνια

Όταν ήμουνα μικρός, έβαζα το δάχτυλο στο μέλι και σκανδαλιζόμουν

έγλυφα και κοιτιόμουν κατάματα με λίγα λεπτά συνεχόμενης ηδονής

όσο μεγαλώνω, έμαθα να τρώω με κουτάλι και έσβησα την λαχτάρα

Ένας πληγωμένος εγωισμός και μια υποταγή στην σκοπιμότητα

ένα βουρκωμένο λαχάνιασμα και μία μισογκρεμισμένη παρωπίδα

μία διχοτομημένη ελπίδα και ένα ασύγχρονο χασμουρητό

Όταν ήμουνα μικρός έπεφτα και χτύπαγα, χόρταινα κάπαλα

φόραγα σορτσάκια και καμάρωνα για τα βραβεία μου

όσο μεγαλώνω, πνίγομαι με παντελόνια και επιδέσμους

Δυνητική ασέλγεια

μετέωρη ερωτοτροπία

Όταν ήμουνα μικρός, μεγάλωνα

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://anorthografies.net/archives/2592