ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΝΤΙΝΑ "Στο πάρκο .."

Στο πάρκο στεκόταν 
θαρρείς από πάντα μαζί με τα δέντρα..
Κομπολόι ,καπέλο
όλη η ζωή του.
Ρυτίδες το βλέμμα
τα χέρια σκαμμένα
τσιγάρο βαρύ
λιτές οι κουβέντες...
Σε κοιτώ,βλέπω στα μάτια ζωές
περνούν χορεύουν και κλαίνε
δουλεύουν ,αφήνουν.
Δακρύζεις,γελάς ,τι είναι ο χρόνος;
Βρίζεις ,θυμάσαι
δε θέλεις άλλο,κλείνεις τα μάτια..
Μπαίνω στις σκέψεις,
μ αφήνεις
ξέρεις πως βλέπω
βλέπω εμένα στο χρόνο
μονάχη στο ίδιο παγκάκι
δακρύζεις,λυπάσαι
μακάρι να τ άλλαζες όλα.
Σκύβω σου πιάνω το χέρι
πονάς κι αγαπάς
κλείνεις τα μάτια
παιδί μου ,μου λείπουν....
Δακρύζω ...φοβάμαι
στο ίδιο το τέλος ,στο μόνη
μακάρι να τ άλλαζα όλα..