ΨΑΡΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ - Ατιτλο

Ποιά οφθαλμαπάτη άστραψε
στα μάτια σου μπροστά ο έρωτας
και σου 'ταξε ταξίδι;
Ποιά μάτια άνοιξαν φτερά στο νου
και θε να φτερουγίσει;
Ποιούς λόφους μ' ανθισμένες κερασιές
θέλουν αχόρταγα τα χείλη σου
να πιούνε τους καρπούς τους;
Ποιό σώμα σε συντάραξε σαν θάλασσα
να βρείς σπηλιά να τρέξεις να κρυφτείς
να ζήσεις τ' όνειρο σου;
Να σβήσεις μονοκοντυλιά το χθες
να εξαγνισθείς
μέχρι καινούργιο όραμα
να εμφανισθεί εμπρός σου.