Τρίτη 14 Μαΐου 2024

Ο ΟΣΔΕΛ στην 20ή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο ΟΣΔΕΛ στην 20ή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης


Ο ΟΣΔΕΛ (Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου) συμμετέχει στην 20ή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Από τις 16 έως τις 19 Μαΐου ο κόσμος του βιβλίου, συγγραφείς, μεταφραστές, εικονογράφοι, εκδότες και αναγνώστες, δίνουν ραντεβού στη Θεσσαλονίκη. Η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης γιορτάζει εφέτος είκοσι χρόνια παρουσίας στον χώρο του βιβλίου. Με περισσότερους από 40 ξένους συγγραφείς από 18 χώρες και 50 προσκεκλημένους κορυφαίους επαγγελματίες από τον χώρο του βιβλίου, με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των Ελλήνων εκδοτών, συγγραφέων και ανθρώπων του πνεύματος και του πολιτισμού, η 20ή Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ένα πολυδιάστατο πρόγραμμα.
Ο ΟΣΔΕΛ θα συμμετάσχει στη μεγάλη αυτή διοργάνωση με περίπτερο (ΠΕ 15-stand 11Β), στοχεύοντας στην ενημέρωση των δημιουργών, των εκδοτών και των αναγνωστών για τα θέματα που αφορούν τη συλλογική διαχείριση και την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων.
Την Παρασκευή 17 Μαΐου, 18:00-19:00, στην αίθουσα Διάλογος, θα παρουσιαστούν η έρευνα «Παιδί και Ανάγνωση» καθώς και «Τα στοιχεία της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής 2023». Στη συζήτηση θα συμμετάσχουν ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. και η Μιρέλλα Μπατζιανιά, υπεύθυνη οσδέλnet. Θα συντονίσει ο διευθυντής του ΟΣΔΕΛ Γιωργανδρέας Ζάννος, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει ο Αντώνης Καρατζάς, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΣΔΕΛ και εκδότης.
Επίσης, ο διευθυντής του ΟΣΔΕΛ θα συμμετάσχει στη συζήτηση για την ελληνική εκδοτική αγορά, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 16 Μαΐου, 13:00:13.30, στο πλαίσιο των επαγγελματικών εκδηλώσεων και την Παρασκευή 17 Μαΐου, 11:30-12:30 στο περίπτερο της τιμώμενης χώρας, που φέτος είναι η Σάρτζα (Sharjah-UAE), θα μιλήσει για το ρόλο της συλλογικής διαχείρισης στην προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών.

Ο καθηγητής Νίκος Παναγιωτόπουλος θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη τις ημέρες της έκθεσης και θα είναι διαθέσιμος για συνεντεύξεις. Σε αυτή την περίπτωση επικοινωνήστε μαζί μας στα 210 7212307, 6973987742 και 6976183199.

ΟΣΔΕΛ: Θεμιστοκλέους 73, Αθήνα 106 83, τηλ.: 2103849100, osdel.gr, info@osdel.gr











ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΤΖΟΥΝΗΣ "Στίχοι σε λευκό χαρτί"

 


Έχουν γκρεμιστεί τα μάτια
στης αθυμίας τη χαράδρα
είναι πολύχρωμα και άδεια
της υπερβολής τα κάδρα

Θέλω κάτι να πληγώσω
έτσι για μια αλλαγή
όπως οι άλλοι κι εγώ να νοιώσω
παθητική διασκέδαση

Η αλήθεια προδομένη
στέκεται αδύναμη
και η μοίρα είναι βαμμένη
με της δόξας το γιατί

Πλάνεψα τον εαυτό μου
έδωσα χωρίς να πάρω
δάνειζα τον οβολό μου
σ’ όποιον μ’ έκανε ζητιάνο

Άγευστη χαρά κερνάω
μα δεν ήθελε κανείς
με μάθανε να ξεψυχάω
κομπάρσος σ’ αδειανή σκηνή

Πήρα της λύπης μου τη δόση
κι είχε γεύση ανθρώπινη
πάντα με έλκυε η πτώση
σε κατηφόρα σιωπηλή

Κι ας ματώσαμε τον ήλιο
μαύρη κηλίδα η πληγή
έκανα το λάθος, φίλο
για να μην μου απολογηθεί

Το μαζί και το αντίο
χρόνια σε άνιση διαδρομή
περιμένουν ν’ απαγγείλω
στίχους σε λευκό χαρτί

Κ.Ντζούνης







Ελισάβετ Μαουσίδου "Ατιτλο"



Πορφυρώνει ο ουρανός
την σάρκα μαγεύει ,
του ΈΡΩΤΑ γυρεύοντας
να πλάσει τα δεσμά ...

Χαϊκού Ε.Μ

Πίνακας : Redon
από https://gr.pinterest.com/









ΙΩΣΗΦΙΝΑ ΤΣΟΥΜΠΗ "Περί Eurovision και άλλων τινών φαιδρών ή σοβαρών"

 




Η Ιωσηφίνα Τσουμπή είναι απόφοιτος της Γαλλικής και Ελληνικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών και την τελευταία εικοσαετία εκτελεί φιλανθρωπική εργασία συμβάλλοντας στην σίτιση άπορων οικογενειών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βιβλίο της “Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΝΟΙΑ.





Οφείλω να παραδεχτώ την επιτυχία της παρούσας κυβέρνησης σε σε έναν τομέα και να της δώσω συγχαρητήρια .

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη , να της δώσω συγχαρητήρια στον τομέα του αποπροσανατολισμού των Ελλήνων πολιτών !

Έχει ένα φοβερό timing στο να πετάει ερεθίσματα για να αρχίσουν οι αναλύσεις, οι συζητήσεις, οι καυγάδες , τα μαλλιοτραβήγματα , τα βρισίδια των Ελλήνων πολιτών σε κάποιο θέμα, συνήθως ελαφριάς απόχρωσης κι έτσι να ξεχνούν τα σοβαρά και δυσεπίλυτα προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα.

Να ξεχνούν την ακρίβεια , το πετρέλαιο , τη βενζίνη (διαθέτουν αυτοκίνητο και οι λιγότερο ευνοημένοι οικονομικά ) , τη ΔΕΗ που ακόμα δεν ξέρουμε πως και πότε θα γίνεται η καταμέτρηση όπου θα πληρώνουμε ένα ενδεικτικό ποσό κάθε μήνα (έτσι μου είπαν ) τι ενδεικτικό , πόσο ενδεικτικό , γιατί ενδεικτικό , επίσης έχουμε πελαγώσει με το χρώμα ποιο να διαλέξουμε δηλαδή και σε κάθε περίπτωση θα υπάρχει χασούρα στους πολίτες πάντα !

Να ξεχάσουμε τα χάλια της Παιδείας , τα χάλια της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και των νοσοκομείων , να ξεχάσουμε το χαράτσι της συνταγογράφησης όπως και των συνταγογραφούμενων φαρμάκων , να ξεχάσουμε ότι στα χρόνια τα τωρινά ευνοούνται μόνον οι οικονομικά εύρωστοι κι όχι ο λαός στην πλειοψηφία του

.Ας επανέλθω λοιπόν στον τομέα που σαρώνει κυριολεκτικά η παρούσα κυβέρνηση, τον αποπροσανατολισμό δηλαδή. Πρόσφατο παράδειγμα η Eurovision και το ” Ζάρι “.

Aπό την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό και κυκλοφόρησε , έχουν γραφτεί τόνοι χαρτιού και υπολογιστών με γνώμες υπέρ ή κατά του άθλιου κατά την άποψη μου τραγουδιού.

Άρθρα σε εφημερίδες , αφιερώματα δημοσιογραφικά στην TV συνήθως επαινετικά (αυτή ήταν η γραμμή) για ένα γεγονός που ελάχιστα ή και καθόλου δεν θα έπρεπε να μας απασχολήσει. Μουσικοί , επιστήμονες , δημοσιογράφοι , καλλιτέχνες όλων των ειδών ασχολήθηκαν με μια ” Zaριά ”

Kαι ως συνήθως το διαδίκτυο έδωσε τα ρέστα του !

Εκεί να δείτε αναλύσεις , απόψεις βαρύγδουπες , μαλλιοτραβήγματα , βρισίδια μεταξύ των σχολιαστών του καναπέ !

Κανείς δεν κατάλαβε ΠΑΛΙ ότι εφαρμόζοντας την ψυχολογία του όχλου μας οδηγούν σε τραγελαφικές καταστάσεις.

Κανείς δεν είχε την υποψία ότι το ” Ζάρι ” θα το πληρώνουμε για πολύ καιρό , ενώ κάποιοι θα έχουν ωφεληθεί πολλλλλύ ! ” Για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι άλλους οι εξάρες ” εδώ ταιριάζει απόλυτα…

Κι έπειτα λένε ότι τους Ολυμπιακούς αγώνες ακόμη τους πληρώνουμε…μα στο φινάλε εκείνοι ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες τουλάχιστον, δεν ήταν ” Ζάρι” αμφιβόλου αξίας και “ριξιάς ” !

Kι ήταν και η τραγουδίστρια η Μαρίνα Σάτι, εξαιρετική τραγουδίστρια και μουσικός, μια υπέροχη φωνή που πάντα μου άρεσε , αλλά που κάπου έχασε τον προσανατολισμό και την ψυχραιμία της όταν έμαθε κάποιες αρνητικές κριτικές για το τραγούδι της και σε δηλώσεις της ψυχολόγησε τον Έλληνα ότι είναι άξιος μόνο για φραπέ και για πλαστική καρέκλα ! Φαίνεται η ίδια απευθύνεται μόνο σ εκείνους που προτιμούν το ” Tea time 5 o clock” και πολυθρόνα Louis XV !!

Θέλοντας λοιπόν να ακολουθήσει την ίδια στυλιστική , χορευτική και σκηνικής παρουσίας γραμμή των τελευταίων χρόνων της EUROVISION , φόρεσε μια φουφούλα σιέλ και βγήκε να μας εκπροσωπήσει ! Η ίδια μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι η Eurovision που από τον διαγωνισμό της ξεκινώντας έκαναν καριέρα ονόματα ΄όπως η Celine Dion, οι ΑΒΒΑ, ΄η Βίκυ Λέανδρος, δεν έχει συνειδητοποιήσει λοιπόν η Μαρίνα ότι η Eurovision είναι πλέον μια ” decadence” για να θυμηθούμε και την πρόσφατα αναχωρήσασα για το επέκεινα μεγάλη Αννούλα που όλοι ευχόμαστε να έχει καλό δρόμο…

Δεν έχω τίποτα με την Σάτι και τη φουφούλα της – γούστο της καπέλο της – θα προτιμούσα όμως γενικά οι εμφανίσεις των τραγουδιστών και χορευτών της Eurovision να είναι πιο σικάτες , πιο φινετσάτες , πιο αντιπροσωπευτικές των ηλικιών και των ειδών μουσικής που υποστηρίζουν , προχθές έβλεπα συνήθως τραγουδιστές ντυμένους καραγκιόζηδες σε τσίρκο τρίτης κατηγορίας.

Κι ύστερα ήρθε το χασμουρητό και η νύστα !!!

Άντε πάλι αναλύσεις , συγχαρητήρια για την ” αντίσταση ” της αοιδού ή αποδοκιμασίες γι αυτή της τη στάση , ανάλογα βέβαια με τα πολιτικά πιστεύω του καθενός.

Και βέβαια σιωπή επικράτησε όταν την επομένη τα πήρε πίσω όλα η αοιδός !

Σοβαρευτείτε φίλοι μου , Έλληνες πολίτες !

Ο Κ , ήταν μια αλλαγή το πανηγυράκι της Eurovision , μια αλλαγή στην περιρρέουσα μαυρίλα των ημερών…αλλά φτάνει ! Φτάνει !!

Μη γίνεστε έρμαια του κάθε λογής κατευθυνόμενου αποπροσανατολισμού…

Συγκεντρωθείτε στα τεράστια προβλήματα μας !

Αγαπήστε λίγο περισσότερο τη χώρα μας κι όχι τα πολιτικά κόμματα!










από το Α ένα μικρό οδοιπορικό στην ελληνική γλώσσα - Νέο Audio Book από τον συγγραφέα Ηλία Μπουντούρη




Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

από το Α
ένα μικρό οδοιπορικό στην ελληνική γλώσσα

Νέο Audio Book από τον συγγραφέα Ηλία Μπουντούρη
Κυκλοφορεί την Παρασκευή 17 Μαΐου 2024



Σε αυτό το ηχητικό μικρό οδοιπορικό, ο συγγραφέας εξετάζει το γιατί η ελληνική γλώσσα δεν είχε ενιαία μορφή κατά την αρχαιότητα, ποιοι ήταν οι λόγοι που την προστάτεψαν από διάσπαση και πώς επέτυχε να προαχθεί σε πρώτη προφορική κοινή των Ελλήνων.
Επίσης, περιγράφει την εξέλιξή της μετά από τους κατακτητικούς πολέμους του Μ. Αλεξάνδρου και αναπτύσσει τις αιτίες που παρακίνησαν τους λόγιους του 1ου αιώνα π.Χ. να αναβιώσουν την αρχαϊκή μορφή της στη γραφή, καθώς και τους λόγους για τους οποίους η ελληνική παιδεία εντάχθηκε στα χριστιανικά κείμενα.Τέλος, αναδεικνύει την περίοδο και το πώς το Βυζαντινό κράτος εξελληνίστηκε γλωσσικά και πολιτισμικά, αλλά και παραθέτει κάποια παραδείγματα που μας βεβαιώνουν για την ομαλή και αδιάσπαστη πορεία της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας

-------------------------------------------------------------


Το βιβλίο είναι ακουστικό, η αφήγηση συνοδεύεται από κατάλληλα προσαρμοσμένους ήχους και μουσικές και θα διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία, αλλά και τα πωλητήρια μουσείων και αρχαιολογικών χώρων.


Τίτλος: από το Α – ένα μικρό οδοιπορικό στην ελληνική γλώσσα
Συγγραφέας: Ηλίας Μπουντούρης
Αφήγηση: Γαβρίλης Ιστικόπουλος
Επιμέλεια: Λιάνα Τριανταφυλλούδη
Έκδοση: Little Island Publications
Διάρκεια: 22΄
ISBN 978-618-5604-36-3
Τιμή: 8€
© Little Island Publications



Με εκτίμηση,

Τμήμα Eπικοινωνίας
------------------------------------------------------------

Little Island Publications

τηλ: 2651 08 1616





Ο Ηλίας Μπουντούρης (https://iliasbountouris.com) είναι Εικαστικός Καλλιτέχνης και Σύμβουλος Πολιτιστικής Διαχείρισης.
Τα ζωγραφικά του έργα κοσμούν συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημιουργήσει σκηνικά και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις. Ακόμη, έχει φροντίσει για το ντεκόρ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων σε όλη την Ευρώπη, ενώ του έχουν ανατεθεί αρχιτεκτονικές μελέτες για δημόσια πάρκα και πλατείες σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Παράλληλα, αναπτύσσοντας ένα πολυεπίπεδο πολιτιστικό έργο, έχει εκπονήσει μελέτες με τις οποίες περιοχές σε όλη την Ελλάδα βρίσκουν την πολιτισμική τους ταυτότητα και αναδεικνύεται ο τοπικός τους πολιτισμός. Σε αυτόν οφείλεται η ανάδειξη των Ζαγοροχωρίων, της Σαντορίνης, της παλαιάς πόλης της Ξάνθης, των Χανίων και του Ναυπλίου, άλλων περιοχών της Πελοποννήσου, της Αιτωλοακαρνανίας, της Κέρκυρας, των Κυκλάδων κ.λπ. Επίσης, έχει μετατρέψει παλαιά κτίσματα πολιτιστικού ενδιαφέροντος σε επισκέψιμους χώρους, έχει δημιουργήσει μουσεία σε αναξιοποίητα οικήματα για λογαριασμό δήμων, συλλόγων ή άλλων φορέων, ενώ έχει ιδρύσει στην Αθήνα τη «ΧΡΥΣΑΛΙΔΑ» και το «Πολιτιστικό Πάρκο» και έχει δημιουργήσει πολιτιστικά ή άλλα θεματικά πάρκα σε όλη την Ελλάδα κατά εντολή επιχειρηματιών, επενδυτών, συλλόγων, δήμων κ.λπ.


Από το 2003 παράγει στην Ελλάδα και την Ευρώπη εκατοντάδες εκπαιδευτικές βιωματικές δραστηριότητες που αναδεικνύουν τον πολιτισμό και το περιβάλλον, για λογαριασμό σχολείων, μουσείων, δήμων κ.ά.
Έχει κερδίσει για το έργο του διακρίσεις, βραβεύσεις και επαίνους, από την Unesco, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, ευρωπαϊκές οργανώσεις και φορείς, επιμελητήρια, σωματεία, συλλόγους, ιδρύματα, ΜΜΕ κ.λπ.
Είναι πρόεδρος ή επίτιμο μέλος σε πολλούς πολιτιστικούς και περιβαλλοντικούς συλλόγους, ιδρύματα και ΜΚΟ. Αρθρογραφεί σε ελληνικά, ευρωπαϊκά και αμερικάνικα μέσα ενημέρωσης για θέματα που άπτονται του ελληνικού πολιτισμού ενώ συμμετέχει σε πλήθος διαλέξεων, συνεδρίων, ημερίδων κ.ά., όπου ομιλεί για τον πολιτισμό και την ανάδειξή του.
Έχει εκδώσει συγγράμματα και ηχητικά μικρά οδοιπορικά με τα πολιτισμικά στοιχεία περιοχών της Ελλάδας. Το βιβλίο του «Σαν μια φορά», με 30 μικρές ιστορίες που περιγράφουν τα ξεχασμένα, ελληνικά επαγγέλματα, έχει γίνει Best Seller. Όλα του τα βιβλία έχουν εκδοθεί και σε Audio Book.









The phenomenon of eclipses and the announcement of the birth of Osiris by Dr-Reda Abdel-Rahim

 



The ancient Egyptian religious rituals are based mainly on the idea of a deep unity between the natural elements and the gods, and there is no evidence of this from what “Spencer" stated that the ancient Egyptian interpreted the succession of day and night as a struggle between the two gods Hor and set !If the contradiction and contradiction between man and the gods in the pharaonic times was very felt by the Egyptians, nature remained as one of the manifestations of the Gods ,The God can manifest himself in the form of an animal, plant or some earthly element, however, among the natural elements, it is noted that the animal form is preferred, and this also applies to the planets and:

The zodiac circles, since the third millennium, were considered for Egypt as gods, and the Egyptians attributed the organs of the human body to divine selves, and within the framework of magical texts, it is noted that astronomy has played a huge role for human destiny.

Scheduling pointed to the knowledge of the ancient fate of the movement of the path of sunlight in summer and winter. This knowledge is based on the construction of the pyramids in the ancient Egyptian kingdom. And that the ancient Egyptian succeeded in measuring the length of these rays and their shadows, and through this he was able to find out the degree of the right angle.

Some days were defined as happy days or ominous days, but also some parts of the day, or night, and these qualities - good or bad - were also attributed to some mythological events.

During the Roman era, people not only predicted using astrology, but above all the goal was healing, and there was a connection between all this: Stars, People, Plants, inanimate objects.

These beliefs were based mainly on the idea of a close connection between the greater universe and the smaller universe and were often directed to magical practices.

And there were two types of threats that the magician used against the gods: those that trigger the cosmic catastrophes that include the "idea of the end of the world", and then those that threaten the gods with desecration and violation of their sanctity; in order to force them to act. The threats related to the cosmic coups vary in importance, and have existed since the era of"matun Al-Ahram".

In the era of the modern state, the focus was not only on the cosmic coups, but also on their destructive consequences, for example, we find a magic formula aimed at pushing the process of a difficult situation compared to the process of ISIS: O Assembly of the gods who rule the whole country, O Assembly of the Gods based in the palace of Heliopolis, and in Lithopolis, come.ISIS is suffering from her lower back, she is pregnant. Her months have come to an end according to the number of months of pregnancy specified, in her son Horus, the protector of his father, but if she exceeds the specified period without giving birth, you, the gods of the ninth, will stand amazed. Then there will be no more heaven and no more earth, no more extra days for the completion of the year, no more offerings for any god in Heliopolis, the southern sky will be seized by debility, chaos will explode in the northern sky, and sorrow will reign inside the temple!. Also, the sun will never rise and the (flood) barrier will never rise when it should have to arrive on time. Do your job in terms of setting one up like that.

Through the text, it becomes clear to us that the Day of Judgment in the ancient Egyptian thought was represented by the absence of sunshine and the receding of the Nile water. And that the magician has resorted to two methods: direct duplication, where he likens the process of placing that woman to the process of placing ISIS, and then he associates this duplication with a terrible threat to the gods, if it had really happened to overturn the cosmic order.

If we think about how a human "magician" can threaten the gods without being afraid of being exposed to the wrath of the gods and their revolution, the answer comes that he speaks through the mouth of one of the gods, ISIS herself .This practice was also followed during the Greco-Roman times.

Plutarch then details the legendary history of ISIS and Osiris by saying:

Rhea (Nut the Egyptian goddess of the sky) is the wife of Helios(Ra).However Cronus (Geb) was in love with her and she reciprocated his affection .When Ra discovered his wife's infidelity, he became very angry and cursed her, saying that she should not give birth to her child in any month or any year .And now the Curse of the great RA cannot be undone, because Ra is the great of all the gods .In this ordeal, nut called the god Hermes (Thoth), who also loved her. Thoth learned that the Curse of RA could only be undone by a very cunning trick, and he found out finding it with difficulty .He went to Selene, the goddess of the Moon, whose light rivaled the sun itself, and challenged her to a board game.

The stakes for both of them were high, but Selina bet on some of her light, which is the seventieth part of each of her appearances, and lost. And then its light waned and dimmed at certain intervals (the phenomenon of eclipses) so it is no longer a peer and rival to the sun. And Thoth, using the light he took from the goddess of the moon, made five days that he added to the year (at that time the year was three hundred and sixty days), so those days are not considered complementary to the year, nor subsequent to the next year, and do not fall under any month. Thoth joined her to the lunar year, which is the five days of women, and so nut had a time space for her fetus to come out outside the time set by Ra, and on these five days nut gave birth to the five children:

Osiris was born on the first day, Horus on the second, six on the third, who made a wound in the belly of nut, ISIS on the fourth, who loved her brother Osiris while still in her mother's womb and Nepet (Neftis) on the fifth, And a loud sound at the birth of Osiris was heard around the world, a voice saying: the Lord of the whole earth was born!

Another version is that a well-known man named pamelis, carrying water from the temple of RA in Thebes, heard a voice ordering him to announce the birth of the greatest and best King Osiris and he carried out this as ordered.

Osiris was crowned king of the world(Egypt), and immediately after taking over, he freed the Egyptians from harsh life, taught them Agriculture, regulated the laws and floated the country to give the place its civilization, the heart of "six" ignited hatred and jealousy, so he killed Osiris and threw his body into the Nile River, Osiris was then twenty-eight years old, and when ISIS learned the news, she began her journey in search of him, and after a long search trip, ISIS but St finds him, rips up the body, and scatters its fragments all over Egypt.ISIS collected the pieces of her husband, and she turns into a tooth Bird and embraces her husband and gets pregnant from him with the soul and gives birth to Horus, who grows up and avenges the death of his father from his uncle.

Osiris thus conquers the kingdom of the other world (the kingdom of the West) and becomes the hope of every Egyptian to obtain his destiny in the other world.

The mutton confirms the fact that during the twelve hours of the day and the twelve hours of the night there was a guard for both of them, so the body was guarded by a night guard and a day Guard to avoid any harm or evil to the body. The secret drama consisted of twenty-four scenes, with a scene for each hour of the day, and the scenes begin in the first hours of the night (that is, at six o'clock on our current calculations) and end in the last hour of the day the next day (that is, the raw hour according to our current calculations)

These scenes were gradually moving towards restoring the life of the god Osiris, and they consisted of reviving the grandfather by pouring water and lighting incense to expel any evils, restoring the body by placing each organ of the body in its place integrated with the rest of the organs, then treating it with magical tools, then cleansing the flesh and performing magical rituals to summon the spirit.




After that, the ritual of the rebirth of Osiris comes in both plant and animal images, and in the animal image, the cows are slaughtered and their skins are taken as shrouds or "leather cradles" through which the God is born as a son of Mother Nut, the goddess of Heaven, who is depicted in the form of a cow.

And the rite of rebirth is the only known rite in the early early ages and is associated with ISIS and Osiris, but we find it revolves around Osiris and is limited to him, and as we have seen in the more recent eras of the Old Kingdom that this rite is referred to as the lesser mysteries, and the lesser mysteries is a doctrine ISIS!

The great mysteries or secrets of Osiris are associated with the symbolic image of the wheat plant, and because of the agricultural nature of the drama that tells the story of Osiris, which is represented in sais...After finding the grandfather of Osiris, he was recreated or reborn in the form of a wheat plant.

The myth or symbolism of Osiris was the basis for understanding the nature of the God, understanding his creation, understanding the fact that he is a human being and that human flesh is his flesh and this verified his unity with the wheat spike.

But considering the great mysteries, we find that they are not limited to the material aspect only ,the main significance in them is that God is the one who created and created the body and soul, these mysteries have, as in the Christian religion, which says the holy unity, recognition and understanding that there is a spiritual bread that has a greater and higher impact than the earthly bread, that is the bread of the soul, and this alone was the basic idea underlying the great mysteries in Egypt.











Τάσος Σ. Μάντζιος " ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ"



Είν΄η αδρεναλίνη που εκλύεται. Η αδρεναλίνη, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει και δεν πονάει το χτύπημα. Όταν κρυώσει, τότε πονάει η μαχαιριά, μας έλεγε. Και ξέρεις, τώρα, κρύωσε. Κρύωσε τώρα, μάνα.
Τάσος Σ. Μάντζιος








Στέλιος Δόδης "Έρχομαι"




Τα ποιήματα δεν τα έγραψα
κοιτώντας απ' το παράθυρο
του σπιτιού σε ανηφόρα
Του Παρισιού, της Μονμάρτης

Ούτε και στης Μονεμβασιάς
τα στενά τα αρωματισμένα
από θάλασσα κι' αλάτι

Μα στο κέντρο κάποιας
βιομηχανικής δυστοπίας
μετά την δουλειά
σε στενά όπου η ιστορία
ίσα που πέρασε

Με τα μάτια στραμμένα προς τα πάνω
σ' αυτόν τον χάρτη που για χιλιετίες
ανάλλαγος μένει

Μπας και δω κάτι που βλέπουν
οι Έλληνες, οι Σικελιανοί
ένα άστρο, το φεγγάρι
και να νομίζω ότι είμαι εκεί

Έρχομαι.. σύντομα θα έρθω
για να μείνω
Χρειάζομαι λίγο χρόνο
ώστε να βάλω σε μια τάξη
την ζωή μου

                               ...ξέρω ότι άργησα πολύ

Έρχομαι..
Δώστε μου λιγάκι ακόμα χρόνο


Στέλιος Δόδης











Δευτέρα 13 Μαΐου 2024

Γρηγόρης Σακαλής "Λαθραία"



Τις μέρες του παρελθόντος
που δεν έζησα
τους μήνες, τα χρόνια
τα έχω όλα κρυμμένα
στο μανίκι μου
όχι σαν άσσους
μα σαν ντάμες παραπονιάρες
αγαπημένες μορφές
που θέλησαν να ζήσουν,
μα δεν μπόρεσαν
να περπατήσουν τους δρόμους της ζωής
γιατί ήταν φλεγόμενοι
όλοι ανήφοροι
έτσι δεν υπήρχε τρόπος
να ζήσουν
ν΄απολαύσουν ό,τι μπορούσαν
παρά μόνο τώρα
τις τραβώ απ΄το μανίκι μου
προσπαθώντας
να τις ζήσω λαθραία.


Γρηγόρης Σακαλής





Punjabi poetry by Younis Khan

 


تیرے پچھے رلے سجناں 
ہیرے کئی ان ملے سجناں
اک دوجے نوں مڑ ناں لبھے 
انج دے  جھکھڑ  گھلے سجناں
سینہ  میرا  ساڑ  دتا   اے 
ہجر  دے  تتے  بلہے سجناں 
توں کیہ  جھلیا  یوسف ورگے
اٹی سانویں    تلے   سجناں
تیریاں  گلاں   وچوں  آون  
خشبوواں  دے   ہلے۔ سجناں
تیریاں  ہوٹھاں  دے   دروازے
ساری رات  ناں    کھلے سجناں
عشق  دے  اگے   نچدے رہے نیں
گھنگھرو  پا  کے  بلھے   سجناں
ساون بدلا ں  کیہ وسناں  ایں 
انج  دے  اتھرو   ڈلہے  سجناں
ویلے   پیار    پریتاں  والے  
یونس  نوں  ناں   بھلے  سجناں










Carpe "Απόρροια..."

  



Προσμένω μιαν απάντηση.
Μ' ένα τσιγάρο ακόμα
η σιωπή παρατάθηκε.
Περιεργάζομαι τα όμορφα μάτια,
μέσα τους κυνηγώ
τα ουράνια τόξα.
Στα ανθισμένα παρτέρια κρύφτηκαν
τα φευγαλέα βλέμματα.
Οι χτύποι στα στήθη,
μια δυναμη κινητήρια
που κάνει τις στερημένες αισθήσεις
να θεριέυουν .
Ένα τσιγάρο ακόμα
περιμένοντας ένα σου νεύμα,
ν'απαρνηθώ τις μέρες της σήψης.
Απόρροια της τρεμάνης σάρκας
μια υπερένταση ακατάλυπτη.
Ο ήχος των φιλιών
απλώθηκε στην άνυδρη γη .
Μπολιασμένοι με συναισθήματα,
συνεχίζουμε στις αρένες της ζωής.

Carpe .






Κωνσταντίνος Μπασούρης "Δευτερόλεπτο"

 



Αρκεί ένα μόνο δευτερόλεπτο,
όπου το προβλεπόμενο
γίνεται απρόβλεπτο
κι όσα θεωρούνταν δεδομένα,
σαν πύργος χάρτινος σκορπούν.

Παραπονέθηκαν για μια ζωή μουντή,
που σαν ταινία την είδαν
μπροστά τους να εκτυλίσσεται,
θεατές αρχαίου δράματος,
αναζητούσαν την κάθαρση,
την πολυπόθητη μεγάλη αλλαγή,
μόνο από μία Αθηνά,
με τα χέρια τους ακίνητα,
να περιμένουν απλώς και μόνο.
Κι απορροφήθηκαν τόσο απ' την αναμονή,
που αγνόησαν τις μικρές στιγμές
που ήρθαν και προσπέρασαν,
τι κι αν ήταν να κρατήσουν
λίγα δευτερόλεπτα.

Τότε το αντιλήφθηκαν,
όταν ήρθε η στιγμή
τον καθρέφτη να κοιτάξουν,
όταν είχαν περάσει χρόνια,
τότε αναρωτήθηκαν,
τότε συνειδητοποίησαν
κι ορισμένοι, ευτυχώς,
ενεργοποιήθηκαν.
Ήταν πολλά τα δευτερόλεπτα που έφυγαν,
μα έτρεξαν για να προλάβουν.

Κι ό, τι σε μια στιγμή ανετράπη,
ισοπεδώθηκε θαρρείς,
άλλο τόσο χρειάζεται
για να χτιστεί απ' την αρχή,
να αναγεννηθεί
μέσα από τις στάχτες.

Από ένα μόνο δευτερόλεπτο
αρχίζει και περνά μια αιωνιότητα,
τόσο ρευστή, τόσο εύπλαστη
που μπορεί να χωρέσει
σ' ένα βλέμμα, σε μια αγκαλιά
σαν πνοή.







ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "O "άπιστος" Θωμάς και το πνεύμα της Διαφωνίας και του Αντιλόγου"

  *Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος,  Blog "ΙΔΕΟπολις"

      «Παντί  λόγω λόγος παλαίει» (σε κάθε λόγο υπάρχει και ο αντίλογος)

   Όταν ο «άπιστος» Θωμάς ζ ήτησε απτές αποδείξεις για τον αναστηθέντα Ιησού, πολλοί ήταν εκείνοι από τους άλλους συμμαθητές του που ενοχλήθηκαν. Κι αυτό γιατί οι ίδιοι για την «επαλήθευση» της Ανάστασης του Χριστού δεν ζήτησαν αποδείξεις, αλλά τους αρκούσε η Πίστη και η διαβεβαίωση του ίδιου του αναστηθέντος.

 

  “Έλεγον ουν αυτώ οι άλλοι μαθηταί. Εωράκαμεν τον Κύριον. Ο δε είπεν αυτοίς. Εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου επί των τύπων των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, ου μη πιστεύσω” (Ευαγγέλιον Ματθαίου)

     Πάντοτε η διαφωνία των άλλων μάς ξαφνιάζει όταν θέτει σε αμφισβήτηση  ό,τι εμείς θεωρούμε αυτονόητο και δεδομένο. Ο αντίλογος που παρεκκλίνει από την κυριαρχούσα θέση και ανατρέπει την κυρίαρχη άποψη πάντοτε ενοχλεί γιατί αποδομεί τις βεβαιότητές μας.

      Οι Μαθητές του Χριστού με εξαίρεση τον «άπιστο»(:!) Θωμά απέναντι στο υπερβατικό και παράλογο φαινόμενο της Ανάστασης χρησιμοποίησαν ως εργαλείο κατανόησης και αποδοχής του την Πίστη. Αντίθετα ο Θωμάς δεν αρκέστηκε σε αυτήν και αναζήτησε κάτι παραπάνω που να επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα.

      Η  «απιστία-δυσπιστία», λοιπόν, του Θωμά ανέδειξε την διαφορά  αλλά και την αιώνια διαμάχη ανάμεσα στην Πίστη και στην Γνώση. Την διαφορά ανάμεσα στην τυφλή και άκριτη υποταγή και αποδοχή των δεδομένων  και στη Διαφωνία και τον Αντίλογο που αναζητούν την αλήθεια σε ό,τι μας “διδάσκουν”οι αισθήσεις μας και οι μηχανισμοί της Λογικής και της Σκέψης.

    Όταν βλέπεις κάτι, δηλαδή, και το αποδέχεσαι-πιστεύεις, αυτό δεν είναι Πίστη αλλά Γνώση. Η Γνώση, όμως, προϋποθέτει και συνεπάγεται την εκβιαστική παραδοχή συμμόρφωση με τα σκληρά και αναμφισβήτητα στοιχεία της πραγματικότητας.

 “Ότι εώρακάς με, πεπίστευκας. Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες”

   Ο διάλογος του Χριστού με τον Θωμά πέραν όλων των άλλων έμμεσα μάς προκαλεί να συνταχθούμε με το ρόλο και τη δύναμη της Πίστης ή με την Διαφωνία και τον Αντίλογο που ιστορικά φαίνεται πως επώασαν την πρόοδο και την εξέλιξη.

 

                            Η διαφωνία και ο αντίλογος στη ζωή μας

   Ο άνθρωπος, κάτω από την πίεση που ασκεί η εξουσία  της συνήθειας και ο πνευματικός κάματος, οδεύει στη συμφωνία σε θέματα που  σχετίζονται τόσο με την προσωπική του ζωή όσο και με την κοινωνική. Αδυνατεί να αρθρώσει δικό του λόγο  και συμβιβάζεται με την κυρίαρχη λογική. Η διαφωνία τον φοβίζει και ο αντίλογος προϋποθέτει ένα υψηλό επίπεδο σκέψης. Η εσωτερική διαμαρτυρία σε ό,τι ευτελίζει τον άνθρωπο ως ηθική οντότητα ολοένα και περισσότερο εκλείπει και τη θέση της λαμβάνει η προσαρμογή στα καθιερωμένα σχήματα. Όπου, λοιπόν, λείπει η διαφωνία, ο αντίλογος και η άρνηση εκεί νοθεύεται η ζωή και νεκρώνονται οι διαδικασίες για την αυτοϋπέρβαση και την κοινωνική αλλαγή

  Μέσα στη θρυμματισμένη πραγματικότητα, όπου βασιλεύει ο μεσσιανισμός και η λατρεία της εξουσίας, η διαφωνία και ο αντίλογος συνιστά μία επικίνδυνη και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Η ρηξικέλευθη σκέψη χρεώνεται σε όσους έχουν προβλήματα προσαρμογής καταδικάζοντας έτσι σε νέκρωση κάθε προσπάθεια για μία άλλη ερμηνεία του κόσμου. Πολλοί φανατικοί του συντηρητισμού μέμφονται τις «ανήσυχες σκέψεις», λοιδορούν τη διαφωνία και θεωρούν τον αντίλογο ως σύμπτωμα νεύρωσης. Έτσι όμως αποκλείουν τις ρήξεις από τη ζωή και καλλιεργούν τον πνευματικό εφησυχασμό και τον κοινωνικό συντηρητισμό.

Η διαφορετική σκέψη

   Για πολλούς, όμως, στοχαστές το βαθύτερο νόημα της ζωής του ανθρώπου βρίσκεται όχι στην αναζήτηση και εξασφάλιση της «βεβαιότητας» αλλά στην πάλη με το άγνωστο και τον κίνδυνο. Την πάλη αυτή τρέφουν η διαφωνία και ο αντίλογος που αποκαλύπτουν και την πνευματική υγεία του ατόμου. Μία ζωή περιχαρακωμένη στην ασφάλεια και στη σιγουριά της «συμφωνίας» και της βεβαιότητας περιπίπτει σε τέλμα και χάνει κάθε στοιχείο ελευθερίας. Αντίθετα η «διακινδύνευση της βεβαιότητας» (που χαρίζει η προσαρμογή στα κρατούντα) και η καθημερινή τριβή με τον κίνδυνο χαρίζει στη ζωή εκείνη τη φλόγα που φωτίζει τις μυστικές διαδρομές της ελευθερίας και της αυτοεπιβεβαίωσης.

     Η ζωή προσμετράται ή και αποτιμάται ως θετικό στοιχείο μόνο στο βαθμό που συνειδητοποιούμε την αξία της διαφωνίας και της διαφορετικής σκέψης. Η δημιουργία αναβλύζει περισσότερο από την άρνηση των παραδοσιακών σχημάτων και συμβάλλει καταλυτικά στην αυτοεπιβεβαίωση του ανθρώπου. Η ακινησία του νου και η ατροφία της σκέψης τότε μόνο αποφεύγονται στο βαθμό που το υποκείμενο τολμά να σκεφθεί διαφορετικά και να εξωτερικεύσει την πνευματική του ανησυχία με τη μορφή της διαφωνίας και του αντιλόγου. Μπορεί η διαφωνία και ο αντίλογος να συνιστούν τους δύο σταθμούς της πνευματικής καλλιέργειας από την άλλη πλευρά όμως αισθητοποιούν τη μοναχικότητα του αρνητή και τη μοναδικότητα της πνευματικής του πορείας. Η «μοναξιά» της διαφωνίας και του αντιλόγου δε θρυμματίζουν μόνο τις κοινωνικές συμβάσεις αλλά ωθούν το υποκείμενο στο δύσκολο δρόμο της αυτοπραγμάτωσης.

     Ο άνθρωπος λοιπόν πραγματώνεται ως λογικό ον στο βαθμό που καλλιεργεί όλες τις πτυχές της πνευματικής του φύσης. Η πνευματική καλλιέργεια που ατόμου προϋποθέτει πέραν από τις υποκειμενικές προϋποθέσεις (οξύνοια, θέληση…) και ορισμένες αντικειμενικές, όπως την ύπαρξη ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. Κατεξοχήν όμως εκείνα τα στοιχεία που τρέφουν και υποβοηθούν την πνευματική ολοκλήρωση είναι η διαφωνία και ο αντίλογος. Και τα δύο  αυτά στοιχεία αποτελούν τους πυλώνες για τις πνευματικές αναζητήσεις και προφυλάσσουν την πνευματική φύση του ανθρώπου από την εφησυχασμό και το διανοητικό ναρκισσισμό

 

              «Οι άνθρωποι που πρέπει να φοβάσαι δεν είναι αυτοί που διαφωνούν μαζί σου, αλλά αυτοί που διαφωνούν μαζί σου και φοβούνται να σου το πουν». (Ναπολέοντας)

Η διαφωνία

      Ειδικότερα η διαφωνία αφήνει ελεύθερο το πεδίο για τη διαφορετική άποψη και δίνει το δικαίωμα να εκφραστεί και η άλλη πλευρά. Έτσι το άτομο «αλέθεται» στις μυλόπετρες ενός διανοητικού αγώνα όπου αναγνωρίζονται οι αντοχές των επιχειρημάτων και θέσεων. Το πνεύμα γίνεται δέκτης αντιτιθέμενων σκέψεων και σχοινοβατεί στη σχετικότητα των υποκειμενικών θεωρήσεων. Στην προσπάθειά του να ισορροπήσει σε μια ορθολογιστική θέση «μάχεται» και «συγκρούεται» θέτοντας έτσι σε «συναγερμό» όλους τους μηχανισμούς της σκέψης. Όπου λείπει ή εμποδίζεται η διαφωνία επικρατεί ένα κλίμα πνευματικής μονολιθικότητας που με τη σειρά της οδηγεί στον πνευματικό σκοταδισμό.

    Η ακύρωση της διαφωνίας τρέφει τη «συναίνεση» και την πνευματική ομοιομορφία οδηγώντας έτσι σε ένα πνευματικό ισοπεδωτισμό κοινωνίες και άτομα. Ο εξοστρακισμός της διαφωνίας ενισχύει τη διανοητική άπνοια, συντηρεί το πνευματικό τέλμα και γενικότερα επιβάλλει την «ακινησία» που διαβρώνει όλους τους μηχανισμούς της πνευματικής αντίστασης. Επιπρόσθετα ο δογματισμός, ο φανατισμός και η ιδεοληψία διογκώνονται από την απουσία «άλλης φωνής» εγκλωβίζοντας έτσι το άτομο στο «φως» του δικού του εγωιστικού ειδώλου που καταπνίγει κάθε ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη. Το οξυγόνο λοιπόν της πνευματικής καλλιέργειας είναι η διαφωνία και η απουσία της δρα ανασταλτικά στον πνευματικό αγώνα του ανθρώπου.  

                                                   Ο αντίλογος

 Ο δεύτερος πυλώνας της πνευματικής καλλιέργειας, ο αντίλογος, εκφράζει και αισθητοποιεί το πνεύμα της αντίρρησης, της κριτικής και της πνευματικής αντίστασης. Υποδηλώνει, επίσης, άτομο πνευματικά ενεργό που δεν χωρά σε καθιερωμένα σχήματα σκέψης, γιατί αναζητά το νέο και το καλύτερο. Με αυτά τα δεδομένα ο αντίλογος με πολλαπλό τρόπο έρχεται αρωγός στη δύσκολη πορεία του ατόμου για πνευματική αυτο-υπέρβαση. Όταν ο αντίλογος εκλείπει, «μαραίνει» η αμφισβήτηση και η  αμφιβολία και μαζί με αυτές οι προϋποθέσεις της πνευματικής καλλιέργειας.

 


«Ο αντίλογος μ’ ανάθρεψε, με πότισε το μίσος». (Κ. Παλαμάς)

    Όταν δεν ακούγεται ο αντίλογος το  πνεύμα περιπίπτει σε μια κατάσταση «πνευματικού αυτισμού». Το άτομο εθίζεται στη μονομέρεια και φοβάται την αντίθετη άποψη. Έτσι, όμως, θέτει φραγμό στην εξέλιξη, γιατί στη φύση και στη ζωή οι κινητήριες δυνάμεις είναι η αντίθεση και η ποικιλία. «Η παλίντονος αρμονία» του Ηράκλειτου δεν βρίσκει δικαίωση σε κοινωνίες που σβήνουν τον αντίλογο και τον ενοχοποιούν για αιτία κοινωνικών συγκρούσεων και ανισορροπιών.

 Αντίθετα ο αντίλογος, όταν δεν καταντά αυτοσκοπός, γονιμοποιεί τη φαντασία, εμπλουτίζει τη σκέψη και εθίζει το  άτομο στην επιχειρηματολογία, το διάλογο και στην πειθώ. Ο αντίλογος, λοιπόν, λειτουργεί ως πυροκροτητής της σκέψης και απελευθερώνει το νου από τα δεσμά των στερεότυπων και προκαταλήψεων. Όπου απουσιάζει, παρατηρείται πνευματική ατροφία και ενισχύονται οι μηχανισμοί ενός «διανοητικού δεσποτισμού» της μιας γνώμης και θέσης.

        «Ελευθερία είναι το δικαίωμα του άλλου να διαφωνεί μαζί σου».(RLuxenbourg)

Επιμύθιο

Ο αντίλογος και η διαφωνία δεν αποτελούν μόνο στοιχεία της πνευματικής υγείας ενός ανθρώπου, αλλά και τους βασικούς πυλώνες της ελευθερίας σε όλες τις εκφράσεις της. Η σκέψη και η ελευθερία τρέφονται από την αντίθετη άποψη. Ο γόνιμος προβληματισμός και η «πνευματική ανησυχία» βρίσκουν διέξοδο στη διαφωνία και τον αντίλογο.

 

Ο άνθρωπος, λοιπόν, στο βαθμό που δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι σκέψεις και οι πνευματικές του αναζητήσεις: «… και δεν είσαι τίποτα πέρα από μια σκέψη» (Μαρκ Τουέϊν), επιβάλλεται να αναζητά εκείνες τις ατραπούς για πνευματική εξέλιξη και ολοκλήρωση. Η διαφωνία και ο αντίλογος μπορούν να συμβάλλουν σε αυτό, γιατί εκφράζουν τη διαρκή αναζήτηση και την αυτο-αμφισβήτηση. Μόνο έτσι ο ανθρώπινος νους πορεύεται σε υψηλότερα επίπεδα ανιχνεύοντας πάντα καινούριους δρόμους μη εφησυχάζοντας στη γοητεία και τη δύναμη των απόλυτων αγαθών.

Εξάλλου ο καλύτερος τρόπος για να βεβαιωθούμε για το κύρος των δικών μας «αληθειών» είναι η δύναμή μας και οι «αντοχές» μας να δεχτούμε ή να ακούσουμε και την άλλη – αντίθετη άποψη.

Audiatur et altera pars

Από https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/