ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ "ΓΙΑ ΚΟΧΛΙΟΥΣ ΜΠΗΚΑ, ΜΕ ΡΑΚΗ ΒΓΗΚΑ"

Περπατώντας αντίκρισα
απ'έξω από ’να μαγαζί.
τσουβαλιασμένους σε δίχτυ, κοχλιούς.
Πάνω στη βιτρίνα,
η ματιά μου,
στη μαντινάδα έπεσε.
Υπάκουσα, δεν προσπέρασα.
ας μπω να αγοράσω.
"Καλημέρα γροικώ",
ανταπαντώ κι ’γώ.
Βέβαια το ’νιωσα,
σε σύντεκνου μαγαζί μπήκα.
-"Επαέ που ’ρθες, μια ρακή θα πιεις!
Ίντα ποθείς ωρέ σύντεκνε";
Δεν αρνήθηκα, ήπια,
στην υγεία μας, είπα!
Βρέθηκα στον πυρήνα,
της Μεσογειακής διατροφής.
Σαλιγκάρια ήθελα μόνο,
αντίκρισα λογής λογής καλούδια,
προϊόντα χαρουπιού, παστέλια μελιού,
βιολογικές σταφίδες, λάδι,
παξιμάδια, τυριά, κρασί, στάκα
και τυρί μαλάκα!(*)
Δεν θυμάμαι πόσες ρακές κατέβασα,
ούτε πόση ώρα κάθισα.
Το μόνο που δεν ξέχασα,
με ένα μπουκάλι ρακή
στη μασχάλη κρατώντας,
από το κρητικομάγαζο,
φεύγοντας
στο σπίτι φτάνοντας!

Γιάννης Κοκκάλας

Νέα Σμύρνη 30 του Νοέμβρη 2020

(*)Σημείωση όντως τέτοιο τυρί υπάρχει.

Φωτογραφία : Γιάννης Κοκκάλας