Τροχιοδρόμησε η ζωή μας
σε αεροδρόμια άδεια από επιβατικό κοινό
σε σταθμούς με τρένα εκτροχιασμένα
σε άδειες λεωφόρους σαν τα ποτάμια δίχως νερό
Ανατροπές παντού κάθε ώρα κάθε λεπτό
ο λεπτοδείχτης στο ρολόι αξία σημαίνει
ακριβά τα δευτερόλεπτα του σήμερα
πιο ακριβά από ποτέ
με πυρομαχικά τα αντισηπτικά πολεμάμε
κινήσεις εντελώς υπολογισμένες μόνο της στιγμής
ακριβείας θα'λεγε κανείς
περιορίζεται η παρουσία σου σ' ένα στενό κύκλο σχεδόν ασφυκτικό
σαν σε πολιορκία από αγνώστους
Κι η μοναξιά να μεγαλώνει σαν μια πελώρια σκιά στον τοίχο
προηγούμενος εχθρός κι αυτή
Υποψιάζομαι εμένα εσένα τον αδελφό το γιό μου
ακόμα και το γείτονα που δεν τον ξέρω
και τρομαγμένη απομακρύνομαι
κρατώ απόσταση ασφαλείας τουλάχιστον στα δυο μέτρα
ο αέρας πολύτιμος γίνεται κι αυτός
κι αυτόν ακόμα τον υποψιάζομαι
Πολιορκείται η ψυχή από παντού σαν πεταλούδα
σε κουτί κλεισμένη που φτεροκοπάει
ακόμα και η Άνοιξη με τις μυρωδιές της
βάσανο στα ρουθούνια επιτίθεται
και τα λουλούδια της πένθιμα μου φαίνονται
κι αργεί ακόμα η Σταύρωση!
Πόλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου