Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΒΑΘΗ - ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Φωτογραφία: Stamatina Vathi

 Ηλιοι μικροί της Άνοιξης χάδι...
Ήλιοι μικροί της Άνοιξης χάδι,
πορτοκαλόχρυσοι θησαυροί,
του Θεού σημάδι.
Τόσο απλοί, τόσο σπουδαίοι,
ελπίδα για ζωή, χαμόγελο στην ψυχή,
έλα δώστε μια ηλιαχτίδα για χάρη.
Πουλιά συντροφιά,
μέλισσες του ήλιου εργάτες,
να γίνονται με του αιθέρα τα φτερά,
αγγελιοφόροι, της γης στυλοβάτες.
Ήχοι θριαμβικοί, παιανισμοί της αγάπης,
φύση, ζωή, αγριολούλουδα, κοσμογονίας αντάρτες.
Παίξτε, κάνετε ήχους δυνατούς, δώστε ελπίδα στους άμοιρους και φτωχούς,
δείξτε το χώμα, δείξτε την γη,
εκεί που πάει το σώμα και όχι η ψυχή,
λίγα τετραγωνικά έχει η σάρκα στην τελική μορφή.
Δώσε αγέρα, δώσε φως,
δώσε ευχή, γίνε σοφός,
του μυαλού το βιος.
Θεός.
19-3-2017


Τόσες κόκκινες αιθέριες πεταλούδες....
Τόσες κόκκινες αιθέριες πεταλούδες,
με το πράσινο του αγρού να χορεύουν,
να ερωτοτροπούν με τις μέλισσες,
με τα πουλιά να φιλιούνται.
Να διαπερνούνται αέρινα από του βασιλιά τις αχτίδες,
της ανθοφορίας δροσοσταλίδες,
μυθικές της Άνοιξης παπαρούνες και ρουμπινοαχτίδες.
Φουστάνια πύρινα, σταγόνες αγάπης,
όρκος ψυχής, του έρωτα δάκρυ.
Δώσε χορό, δώσε τραγούδι,
μύρισε γη, φώναξε με ψυχή,
χαλί πύρινο η φύση φορεί.
Πάθους φιλί, ήλιος και γη.
16-3-2017


Γέρος του Μοριά.
Μορφή αγέρωχη, επαναστάτης...
Μορφή αγέρωχη, επαναστάτης,
ελευθερωτής, γενναίος,
της πατρίδας ήρωας, αντάρτης.
Να ζητά το δίκαιο, την ελευθερία,
ΕΣΥ ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ,
του αληθινού αγώνα η πεμπτουσία.
ΕΣΥ καθάρια καρδιά,
από την δική σου φάρα και πονηριά,
τι σου έμελλε να πάθεις,
από μικρόψυχους και προδοτικούς,
της σάρκας σου της ίδιας, τους αδελφούς !!
Τα συμφέροντα και η πονηρή η σκέψη,
μέσα σε σιδερένια και σκοτεινά κελιά,
πήγε να σε καταστρέψει.
Έξυπνος και τολμηρός,
ένας του ανέμου αληθινός αετός,
που τις αντιπαλότητες πήγες για να αμβλύνεις,
εσύ ο Μέγας στρατηλάτης με ένα κλαδί ελιάς,
αυτό της αγάπης και της ΕΙΡΗΝΗΣ.
Αλλά η πατρίδα τούτη εδώ,
τον δίκαιο, τον άξιο και τον δυνατό,
το θέλει λοιδορημένο,
ποδοπατημένο σε σιδερένια κάγκελα,
έναν αθώο ριγμένο και εξαπατημένο.
Ο εχθρός ο ίδιος να σε σέβεται και να σε εκτιμά,
και το ίδιο το αίμα σου για προδότη να σε πουλά.
Αυτοί που κάνουν τους μαχητές,
το δίκαιο και το σωστό να έχουν μέσα στις ψυχές.
Η μισή αλήθεια είναι της εξαπάτησης και αδικίας ο Θεός,
είναι των αθώων και αδύναμων ο τελειωμός.
Εσύ ψυχής Αετέ και Ελλάδας γιέ,
ξέρεις καλά,
καθάρια καρδιά τι πάει να πει
και ζυγό και δόρυ στα χέρια του ο άνθρωπος να κρατεί.
14-3-2017

Φωτογραφία : Μάνος Γαμπιεράκης

Μύριζε χορτάρι και χώμα...
Μύριζε χορτάρι και χώμα.
Λουλούδια σπαρμένα, ανεμώνες και χρώμα.
Πατημασιές αιώνων και αιώνων
πάνω στης άγιας γης το γιόμα.
Ένα γλυκόψαλτο τραγούδι ύφαινε τον αγέρα
και τα πουλιά παιάνιζαν εμβατήρια για παρέα.
Μια φιγούρα καθόταν μονάχη σε μια πέτρα,
έλεγε τα μυστικά της στου κάμπου τα αερικά,
έλεγε χρυσοψιθυρίσματα στου ήλιου την καυτή αγκαλιά.
Ο ζωγράφος είχε ρίξει όλα τα χρώματά του στον καμβά επάνω.
Πιτσιλίσματα πολύχρωμα, κεντήματα, της ζωής χίλια μύρια καλούδια, θεϊκά σκιρτήματα, πετράδια στου ουρανού τον θρόνο κάτω.
Και οι νύμφες το είχαν ρίξει στον χορό
από τις γλυκολαλιές μιας φλογέρας,
γεύοντουσαν την φύση με την παρέα του Πανός.
Κόρη όμορφη που τρέχει ο νους σου??
Τι σκέφτεσαι?? Τι γυρεύεις???
Τι το μυαλό σου επιθυμεί?? Σε τι ταξίδια φεύγεις ???
Είναι ένα μυστικό που το διαχέει ο αγέρας,
που το στολίζει ο ήλιος κάθε πρωί και το φεγγάρι το αγκαλιάζει με αγάπη περισσή.
Τόσο πορτοκαλί, τόσο ροζ,
η καρδιά σου σκιρτάει με το χάδι από του ήλιου το φως.
Έχεις έναν μαίανδρο στο γαλάζιο φόρεμα σου,
νησιά πετράδια στα μαλλιά σου,
μια ολάκερη ιστορία είναι γραμμένη στο πρόσωπό σου,
θεούς, αστέρια και ακτές στο μέτωπό σου.
Τι σκέφτεσαι άραγε?? Τι??
Οι μέλισσες σαν λουλούδι σε λατρεύουν
και οι νύμφες για εσένανε χορεύουν.
Η θάλασσα σε έχει αγκαλιασμένη
και είσαι από αιώνες και αιώνες προικισμένη.
Τι σκέφτεσαι??? Τι??!!!
12-3-2018



Φωτογραφία : Μάνος Γαμπιεράκης

Ξένε εσύ, του δρόμου της φυγής...
Ξένε εσύ, του δρόμου της φυγής και της αναζήτησης της ζωής.
Είσαι σε σταυροδρόμι ιστορικό με αίμα και δόξα κεντητό.
Θάλασσες, ακρογιαλιές, φιγούρες πανάρχαιες, διαχρονικές.
Είσαι στο κέντρο της ιστορίας, της μεγάλης Αναδημιουργίας.
Είμαστε λαοί με ρίζα βαθιά, με πνεύμα στο άπειρο και σκέψη μεγάλη, με ομορφιά.
Δάσκαλοι, πρωτοπόροι, μεγάλοι θαλασσοπόροι.
Μόνο η διχόνοια μας καθυποβάλλει αλλά για αυτό φροντίζουν άλλοι.
Αίμα κοινό, μέσα από του χρόνου το συφερτό.
Το κύτταρο όμως παραμένει, σθεναρά και υπομένει.
Μόνο οι προδότες μας ταλανίζουν, μας παιδεύουν, μας εκμαυλίζουν.
Κοίτα καλά μέσα στα μάτια, θα δεις την φιλοσοφία, το θάρρος, της επανάστασης και αναζήτησης το θράσος.
Λέτε για συμφέροντα εδαφικά αλλά ο λαός θα πονέσει τελικά.
Λέτε για λαούς με άλλες θρησκείες, μεγάλες διαφορές και φανατικές εκδοχές και λατρείες.
Η μάνα όμως θα είναι ίδια όποια και αν είναι η θρησκεία, οποία και εάν είναι η καταγωγή ή από που ήρθε πάνω στη γη.
Το κλάμα της δεν διαφέρει, είναι το ίδιο εάν υποφέρει.
27-6-2016










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου