Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

«ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ του ΓΙΑΝΝΗ ΒΕΛΛΗ» στην ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

«Και τώρα σύντροφε, που πάμε;
θολούρα ο ουρανός, θολούρα η θάλασσα
και στα λιμάνια, οι προδομένοι έρωτες
προκαλούν, για λίγη αγάπη, ξένη,
απ’ αυτή, που δεν νοιαστήκαμε ποτέ
κρατάς ακόμα, τα βιβλία, δεν σαπίσανε;
στις γειτονιές με τα υπόγεια, στα δάση,
στα χρόνια, τα φαγωμένα μέχρι το αίμα τους
γράφεις πάλι, για εκείνη την ιστορία, στη Θεσσαλονίκη;
τους δρόμους, τα τρένα, τις νύχτες τις μελαγχολικές
για τον παράδεισο; πως σταυρωθήκαμε, απ’ έξω;
θέλω να σε καταλάβω, μα δεν υπάρχω, ξεχάστηκα.»
Γιάννης Βέλλης

Με αυτό το ποίημα, η συντονίστρια του προγράμματος – δημοσιογράφος, Έλενα Βογιατζή, ξεκίνησε την λογοτεχνική εκδήλωση της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ: «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ του ΓΙΑΝΝΗ ΒΕΛΛΗ», μέλους της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ & Γενικού Γραμματέα της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ. Τη δεύτερη σε σειρά μεγάλη εκδήλωση, μετά από αυτή του Δεκεμβρίου 2018, στο χώρο της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ.



Στο πρώτο μέρος της, μετά τον χαιρετισμό από το Δημήτριο Λαμπρόπουλο / Ειδικό Γραμματέα του Διοικητικού συμβουλίου της Ε.Ε.Λ. και γενικό συντονιστή, παρουσιάστηκαν πληροφοριακά στοιχεία για τον Γιάννη Βέλλη, ώστε να γνωρίσει το κοινό καλύτερα την παρουσία του στο χώρο του πολιτισμού, την γενικότερη προσφορά του στις τέχνες και τα γράμματα.



Στη συνέχεια, ο λόγος δόθηκε στους ομιλητές κ. Κώστα Καρούσο, Πρόεδρο της Ε.Ε.Λ και την κ. Γιόλα Αργυροπούλου – Παπαδοπούλου, καθηγήτρια της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών – ποιήτριας, που ανέλυσαν το συνολικό έργο του Γιάννη Βέλλη, ως λογοτέχνη. Προβλήθηκαν δύο βίντεο με ποιήματα του Γιάννη Βέλλη (μουσική επένδυση ξεχωριστών δημιουργών, με φωτογραφίες του ιδίου), καθώς και αδημοσίευτες φωτογραφίες του από τη νέα σειρά: «ΗΠΕΙΡΟΣ».



Ο Νίκος Μουρελάτος κι ο Θάνος Γιαννόπουλος, ενθουσίασαν με τις επιλογές τραγουδιών τους και την εξαιρετική απόδοση των κομματιών αυτών. Ακολούθησαν, οι απαγγελίες ποίησης, μυθιστορημάτων.



Στην ΠΟΙΗΣΗ, ιδιαίτερες ήταν οι απαγγελίες της Κατερίνας Ντούγκα – Κοτοπούλου / Συγγραφέως – μέλους της ΕΚΝΜ της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, της Βούλας Μέμου / Σκηνοθέτριας – Ποιήτριας και της Έφης Χαντζούλη / Ηθοποιού – εκπαιδευτικού – λογοτέχνη.







Στο ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ξεχωριστές οι απαγγελίες της Μέμης Αναστασοπούλου / Ηθοποιού, Προέδρου Διεθνούς Πολιτιστικού Συλλόγου «ΟΡΙΖΩΝ – HORIZON», της Μαρίας Λιμογιάννη / Ραδιοφωνικής παραγωγού, του Νίκου Μουρελάτου / Ηθοποιού – τραγουδιστή – ποιητή – ραδιοφωνικού παραγωγού και του Κυριάκου Κάρκαλη / Ηθοποιού. 










Ιδιαίτερη τιμή ήταν για τον δημιουργό η παρουσία φίλων του, συγγραφέων και ποιητών, με σημαντικό έργο και μακροχρόνια παρουσία στα λογοτεχνικά δρώμενα. Ενδεικτικά αναφέρουμε, τον Σπύρο Ποταμίτη, τον Αλέξη Σταυράτη, τον Γιώργο Μανέτα, τον Μιχάλη Γριβέα, τον Μπάμπη Κυρλή, την Cosmina Furchi Gliatas, τον Τάκη Σταυριανάκο, τον Αιμίλιο Γάσπαρη. 














Την εκδήλωση τίμησαν από την διοίκηση της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ οι: Ηλίας Παπακωνσταντίνου / Αντιπρόεδρος, Χριστίνα Αγρογιάννου / Ταμίας του Δ.Σ., Κωνσταντίνος Γεωργίου / πρ. Πρόεδρος, Χρίστος Σαββάκης / πρ. Αντιπρόεδρος, Αντώνης Γιαννόπουλος / Πρόεδρος του Πειθαρχικού συμβουλίου & μέλος της Οργανωτικής επιτροπής του λογοτεχνικού συνεδρίου της Π.Ε.Λ. στο Περιστέρι, Σωτήρης Μαντζούτσος / Αντιπρόεδρος του Πειθαρχικού συμβουλίου, Φωτεινή Ψυχογιού – Γεωργαντάκη / Πρόεδρος της Ελεγκτικής επιτροπής.



Από τον Σύλλογο Λόγου – Μουσικής – Τέχνης «ΛΙΝΟΣ» η Πρόεδρός του, Όλγα Κανελλοπούλου. Από τη ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΔΙΑ.Π.Ε.), ο Πρόεδρός της, Γιάννης Δαρμογιάννης, από τον Α.Γ.Σ. ΑΝΑΤΟΛΗ, ο εκπρόσωπος του Κώστας Τσαγκαράκης. Ο Κώστας Διάκος / δικηγόρος – οικολόγος – πρ. Περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, ο Σπύρος Καμπουλάκης, πρ. Δημοτικός σύμβουλος Νέας Ιωνίας, η Νίκη Ρεπάνη / κόρη της μεγάλης στιχουργού Ελένης Λιάκου, από το εθνικό τμήμα E.C.F.PO., η Παναγιώτα Λουρίδα / Πρόεδρος, ο Αναστάσιος Μεσσήνης / Αντιπρόεδρος και η Βασιλική Αυγέρη / Γεν. Γραμματέας.
Ήταν μια όμορφη βραδιά κι όπως υποσχέθηκε ο Γιάννης Βέλλης, «στο επόμενο διάστημα κάτι μεγάλο θα ετοιμάσουμε πάλι. Όλοι μαζί, ως ομάδα. Κάτι που θα αρέσει σε όλους μας και θα περάσουμε ωραία».

Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, ιδρύθηκε το 1934 με έδρα την Αθήνα και εκπροσωπεί επαγγελματίες συγγραφείς.Ο σκοπός και το έργο της Ε.Ε.Λ είναι η παραγωγή πνευματικού και πολιτιστικού έργου ενώ αγωνίζεται και για τα δικαιώματα των Ελλήνων λογοτεχνών. Μέλη της υπήρξαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα των Ελληνικών Γραμμάτων. Πρόεδροι της εταιρίας Ελλήνων λογοτεχνών διετέλεσαν ο Γρηγόρης Ξενόπουλος, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Άγγελος Σικελιανός, ο Μιλτιάδης Μαλακάσης, ο Νίκος Βέης και άλλοι. http://www.eel.org.gr


Ο Γιάννης Βέλλης, γεννήθηκε στην Ήπειρο το 1967 (Κεραμίτσα Φιλιατών Θεσπρωτίας). Ηπειρώτης στην καταγωγή και από τους δύο γονείς (Οικογένειες Βέλλη & Πασχάλη). Από το 1982, ζει στον Περισσό και εργάζεται στη Νέα Ιωνία Αττικής. Δημοσιογράφος, φωτογράφος, συγγραφέας, ποιητής. Γενικός Γραμματέας και. εκπρόσωπος του Συλλόγου Ηπειρωτών Νέας Ιωνίας Αττικής «ΑΠΕΙΡΟΣ ΓΑΙΑ», στην «ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ Σ.Ε.» Δραστηριοποιείται στο χώρο της πολιτικής, της τοπικής αυτοδιοίκησης, του πολιτισμού. Με κοινωνικούς αγώνες από το 1988 μέχρι σήμερα. Μέλος αντιρατσιστικών οργανώσεων και εθελοντικών ομάδων κοινωνικού χαρακτήρα. Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Γενικός Γραμματέας, Ειδικός Γραμματέας, Σύνδεσμος & μέλος Διοικητικών Συμβουλίων πολλών πανελλαδικών και τοπικών Συλλόγων. Τακτικό μέλος της «ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ» και Γενικός Γραμματέας της «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ. https://www.facebook.com/john.vellis












ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΘΩΜΑ "ΣΑΝ ΑΠΟΚΛΗΡΟΣ ΓΥΡΙΖΩ"


Πλησιάζει Πάσχα, γιορτή της αγάπης και ύμνος στη ζωή, αλλά οι δικοί μου αμνοί δεν ησυχάζουν μέσα μου και μου ξύνουν τις πληγές, Άλλοι ζητούν δικαίωση, άλλοι εκδίκηση και ήρεμες νύχτες χωρίς εφιάλτες.
Σκέφτομαι όλα εμάς, τα παιδιά της κρίσης και την τελευταία δεκαετία μας. Όλους εμάς που βιώσαμε τον πόνο, τον φόβο , πήγαμε στην κόλαση, γυρίσαμε και τώρα σαν ζόρικο παζλ συναρμολογούμε τα κομμάτια μας, μόνο που κάποιες ψηφίδες δε θα τις ξαναδούμε ποτέ. Όλους εμάς που βιώσαμε την απώλεια και το πένθος και η καρδιά μας ράγισε.
Έρχονται στο νου οι μέρες οι φοβερές εκείνες και οι τύποι με τις γραβατούλες να περνούν το κατώφλι στο Χίλτον και το κατώφλι των σπιτιών μας και να μας λένε ότι θα πρέπει να πληρώσουμε τα χρέη που δεν ήταν δικά μας, την ώρα που ο ηλικιωμένος πατέρας μας μάζευε τα ψιλά για να πάει στο σούπερ μάρκετ, έναν άλλον πατέρα να κρύβεται, για να μην του ζητήσει ο διαχειριστής τα κοινόχρηστα και κάποιον άλλον πατέρα λίγο παραπέρα, να σταματάει το παιδί του από τις σπουδές, γιατί μόλις είχε απολυθεί και “...θα δούμε...μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα...’’.
Θυμάμαι τα μισοάδεια ψυγεία και τις κρύες αίθουσες στα σχολεία χωρίς θέρμανση και τα Νοσοκομεία που είχαν διαλυθεί. Βιώσαμε και αντέξαμε πολλά που καταρράκωσαν την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό μας και αυτό είναι η χειρότερη κρίση . Να απλώνεις το χέρι και νιώθεις χαρά, όταν σου δίνουν σε μια ντροπιαστική ουρά κόσμου μια τσάντα με μήλα.
Η οργή ξεχειλίζει και ακόμη δεν έχουμε πάρει ούτε απαντήσεις ουσιαστικές, ούτε και είδαμε τους υπεύθυνους να πληρώνουν για τις ανομίες τους. Και αντί να τους δούμε να κρύβονται -τουλάχιστον αυτό- τους βλέπουμε να κάνουν εμφανίσεις σε συνέδρια και εκδηλώσεις και παραθύρια με ύφος καρδιναλίων πολλών και να τινάζουν τα μαλλιά, να σηκώνουν το φρύδι, να παίζουν θεατράκι, και να μας χαμογελούν και να μας κάνουν γλύκες και χαρούλες και να μας ζητούν ξανά την εμπιστοσύνη και την ψήφο μας και όλα νερό και αλάτι και...μα τι βλέπω; Μας κλείνουν το μάτι; Μήπως μας φλερτάρουν κιόλας; Δεν μας έχει ξανατύχει, να μας συγχωρείτε, μα είμαστε άμαθοι σε τόση αγάπη και νοιάξιμο .
Τι θέλετε τώρα; Αγάπες; Απλά μαθηματικά είναι και παιχνίδια με αριθμούς που καίνε και τσουρουφλάνε: σαράντα χρόνια κλεψιάς, απατεωνιάς, ψευτιάς και υποτίμησης της λογικής μας είναι. Δανεικά και αγύριστα είναι από σας για μας με αγάπη και τραγική υποθήκη δύο και βάλε γενεών είναι.
Είναι ακριβά γούστα και τροπικό μαύρισμα και ξαπλώστρες σε εξωτικούς προορισμούς για σας και για μας μαύρισμα στην καυτή άσφαλτο, μέχρι να γυρίσουμε από τη δουλειά τα μεσημέρια του καλοκαιριού. Φάγατε τόσο πολύ, που αναρωτιόμαστε πώς δεν έχετε σκάσει ακόμη. Ατιμωρησία και στην υγεία των κορόιδων. Από σας, τους γελοίους συνδικαλιστές της διπλανή πόρτας και από τους λαμπρούς φωστήρες, τους άριστους, που μας σκάσατε μύτη με περγαμηνές από τα εξωτερικά και τα εσωτερικά, από τους γόνους της κακιάς ώρας, που αν οι συνθήκες και η χώρα θα ήταν όπως έπρεπε να είναι, δε θα σας εμπιστευόμασταν να πάτε ούτε στο περίπτερο να μας αγοράσετε τσίχλες, πόσο μάλλον τις ζωές μας.
Πόσα χρόνια ακόμη νομίζουν ότι θα παίζουν με τις ζωές μας, αντί να μην ακουστεί το όνομά τους για τα επόμενα εκατό; Που νομίζουν ότι θα τους περιμένουμε να ξαναγυρίσουν και θα τους πληρώσουμε και τα δάνεια! Όλο αυτό ξεπερνά κάθε όριο θράσους: η πλακίτσα με τις ζωές των ιθαγενών που τους δίνατε γυαλάκια και καθρεφτάκια κομμένη! Τίποτα δε θα είναι πια ίδιο.
Τώρα που μιλάμε ή ακούω στα αλήθεια ή τα φτιάχνει το μυαλό μου αυτή την νύχτα της άνοιξης...ακούω το τραγούδι του Τσιτσάνη “ Σαν απόκληρος γυρίζω”...Ξοφλημένες ζωές, κουρέλια που αντιστέκονται...Δε φταίμε, ρε γαμώτο!
Παίξε δυνατά, δάσκαλε!… Ζ.Χ.












ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΙΑΜΠΑΝΗ " ΑΤΙΤΛΟ "

Woman Tied To Clocks Floating Away by Jennifer Huls

Παράλογες τούτες οι ώρες
όλα να τα ορίζουν θέλουν
μέσα τους να τα κλείνουν
να τα φυλακίζουν
μαζί με λεπτά και δευτερόλεπτα
που αλύπητα χτυπούν
αδιάφορα και ασταμάτητα
ηδονικά σχεδόν

Κι όταν μαζί τους ασχολείσαι
σου φαίνεται να σταματούν
μα πάλι σαν τις αγνοείς ,
τρέχουν τόσο γοργά ,
προκλητικά , θαρρείς ,
που δεν τις προλαβαίνεις

Τικ - τακ Τικ - τακ Τικ - τακ ....

Παράξενες τούτες οι ώρες
και τα ρολόγια
που τις βάζουν ,
ή έτσι τουλάχιστον νομίζουν ,
στη σειρά
τόσο μονότονα και βαρετά
και τόσο προβλεπόμενα .... el . S~















"Το Βλέμμα του Χάους της Μαγδαληνής Τσακάλωφ" Εκδήλωση στο Τρίπορτο



Η ποιητική μας συνάντησή αυτή την εβδομάδα θα πραγματοποιηθεί 
την Τετάρτη 3 Απριλίου 
 ώρα 8 μ.μ. – 11 μ.μ
στο Τρίπορτο: Παραμυθίας 48 Αθήνα
μαζί μας θα είναι η ποιήτρια Μαγδαληνή Τσακάλωφ.













Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

epikouros sofista "Ατιτλο"


μεγαλειώδης και προμηθεϊκή 

η απεγνωσμένη πάλη του ανθρώπου 
την πορεία της ζωής του να χαράξει 
απελευθερωμένος απ' την δυνάστευση 
των προθέσεων της φύσης και της ιστορίας













Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019

Carpe "Θολή Εικόνα"




Θολή εικόνα που βρυχάται

μέσα απ'τα έσχατα της φθοράς μας.

Κείτομαι καταμεσής του δρόμου,

μια μαχαιριά να διαπερνά

το πεπρωμένο μου.

Ανάμεσα στις ωδίνες του χρόνου

ξεστρατίζω γυμνός,

παραδομένος στην ηδονή

ένα κατάλοιπο ζωής

που ακόμα κυλά

μέσα στις φλέβες μου.

Θολή εικόνα που χάνεται

στην ομίχλη των συναισθημάτων.

Η λήθη σκεπάζει το κορμί της,

μια αθωότητα παρατημένη

που σεργιανά στα σκοτάδια της ψυχής.

Μια εικόνα πια,που αργοσέρνεται

μέσα στη δροσιά των δακρύων

και χάνεται στα άδυτα της υποταγής.

Carpe.










Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

ΜΥΣΤΡΑΣ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ


Οι μεγάλες πόλεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αποτελούν, κατά κύριο λόγο, τους χώρους όπου αναπτύσσεται η πνευματική δραστηριότητα, δεδομένου ότι ενθαρρύνεται από την οικονομική υποστήριξη των αρχόντων που ζουν σε αυτές. Κέντρο, βέβαια, της πνευματικής δημιουργίας παραμένει η Κωνσταντινούπολη, η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας.
Κατά την τελευταία περίοδο ζωής της αυτοκρατορίας, η διοικητική της διάσπαση δημιούργησε και άλλα κέντρα με σοβαρή πολιτισμική παραγωγή (Νίκαια, Τραπεζούντα, Θεσσαλονίκη, Μυστράς).
Ιδιαίτερη θέση κατέχει ο Μυστράς, ο οποίος γνωρίζει εξαιρετική πνευματική και καλλιτεχνική άνθηση. Σε αυτό συντελούν η συγκέντρωση στην πόλη ενός κύκλου αριστοκρατών, λογίων και καλλιτεχνών, η διοίκηση της από μέλη της ίδιας της αυτοκρατορικής οικογένειας και, τέλος, το ενδιαφέρον των ίδιων των αυτοκρατόρων γι’ αυτή, που αποδεικνύεται και με τις επισκέψεις που πραγματοποιούν. Όλοι αυτοί οι παράγοντες ευνοούν την πολιτισμική ανάπτυξη της περιοχής, σε άμεση πάντα εξάρτυση από την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, οι δεσμοί με την οποία ποτέ δεν διακόπηκαν.



Μπαίνοντας στον Μυστρά





Μπαίνοντας στην καστροπολιτεία.




Στον Μυστρά η αρχική επιλογή της θέσης γίνεται από τους Φράγκους, που χτίζουν το κάστρο τους στον απότομο και φυσικά οχυρό λόφο.
Όταν, το 1262, το κάστρο περνάει στα χέρια των Βυζαντινών, ένας νέος οικισμός αρχίζει να αναπτύσσεται γύρω από αυτό. Η νέα πόλη ακολουθεί την τυπική τριμερή διάρθρωση.
Στην κορυφή του λόφου υψώνεται η ακρόπολη, το φράγκικο κάστρο. Ακολουθούν, χαμηλότερα, δύο σειρές τειχών, που ενισχύουν ουσιαστικά τη φυσική οχύρωση του λόφου. Λόγω των απότομων απολήξεων του βράχου, η πλαγιά δεν οχυρώνεται σε όλο το μήκος της, παρά μόνο στα ευάλωτα σημεία της.
Ο οικισμός χωρίζεται από τα τείχη σε Άνω και Κάτω Χώρα. Στην Άνω Χώρα βρίσκονται τα παλάτια και αρχοντικές κατοικίες. Η Κάτω Χώρα περιλαμβάνει τη Μητρόπολη, σημαντικά μοναστήρια, κατοικίες αξιωματούχων και πλήθος άλλων σπιτιών.

Η  θέα από ψηλά....Σπάρτη και Μυστράς(το χωριό)

Ο Ταΰγετος 


Η βυζαντινή πόλη συνδέεται απόλυτα με την ύπαρξη ενός συστήματος οχύρωσης πόλεων που είναι χτισμένες σε επίπεδα εδάφη,συνήθως στην θέση παλαιότερων,αλλά και οι μεταγενέστερες πόλεις κάστρα που εμφανίζονται απο τον 7ο αιώνα,τοιχίζονται σύμφωνα με τις αρχές της Ελληνορωμαϊκής οχυρωματικής τέχνης....σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις,επισκευάζονται απλώς,τα προϋπάρχοντα τείχη!!!



Πυρήνας της οχύρωσης είναι η Ακρόπολη τοποθετημένη στο υψηλότερο σημείο της πόλης.την προστασία του οικισμού εξασφαλίζουν,ένας η δυο οχυρωματικοί περίβολοι ενισχυμένοι με πύργους...για την επικοινωνία της πόλης με τον περιβάλλοντα χώρο της,ανοίγονται πύλες......


Στις βυζαντινές οχυρώσεις αντικατοπτρίζεται η αργή εξέλιξη της τέχνης του πολέμου....η βαθειά τομή στην οχυρωματική,που επιφέρει η ανακάλυψη της πυρίτιδας και των πυροβόλων όπλων τον 14ο αιώνα,αποτυπώνεται στον Ελληνικό χώρο,μόνο στα παραθαλάσσια Ενετικά κάστρα......


Η οργάνωση χώρος στους βυζαντινούς οχυρωμένους οικισμούς,ακολουθεί ένα τριμερές βασικό σχήμα:στην κορυφή του φυσικού οχυρού λόφου,βρίσκεται η ακρόπολη και χαμηλότερα δυο διαδοχικές γραμμές άμυνας που οριοθετούν και διαχωρίζουν την πόλη,σε "άνω" και "κάτω"....μέσα στους οχυρούς αυτούς περίβολους αναπτύσσεται ο πολεοδομικός ιστός.....








Οχυρά της ακρόπολης του Μυστρά....


Τα τείχη του Μυστρά κτίζονται από τους Βυζαντινούς αλλά δέχονται πολλές τροποποιήσεις από τους κατά καιρούς κατακτητές της πόλης, Τούρκους και Βενετούς. Δύο σειρές τειχών προστατεύουν τον οικισμό, που αναπτύσσεται στην πλαγιά του λόφου, ιδιαίτερα στα σημεία που είναι εύκολο για τον εχθρό να πλησιάσει. Τα τείχη ενισχύονται κατά διαστήματα από τετράγωνους πύργους. Καλή εικόνα για την πυργοκτισία δίνουν οι πύργοι που υψώνονται στις πύλες της πόλης και στα μοναστήρια της Οδηγήτριας και της Περιβλέπτου.


Η ασφάλεια της πόλης επιβάλει και μικρού μεγέθους πύλες, ώστε να αποτρέπεται η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού στρατιωτών κατά τη διάρκεια επιθέσεων και πολιορκιών.







Η Αγία Σοφία υπήρξε το καθολικό της μονής του Ζωοδότου Χριστού και χώρος ενταφιασμού μελών της αριστοκρατίας του Μυστρά. Σε πολλές εκκλησίες του Μυστρά στα δάπεδα, σε αρκοσόλια, στα παρεκκλήσια βρίσκονται τάφοι μελών της οικογένειας των Δεσποτών, δωρητών, κρατικών και εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Πορτραίτα και επιγραφές σε τοιχογραφίες πάνω από τους τάφους δίνουν στοιχεία για την αριστοκρατία του Μυστρά.
Σημαντικές ταφές συγκεντρώνει ο ναός της Αγίας Σοφίας, ο οποίος πιθανότατα αποτελεί την εκκλησία των Παλατιών. Σε αυτή έχουν ταφεί πολλά μέλη της άρχουσας τάξης του Μυστρά.





Ο τρούλλος της Αγίας Σοφίας....



Η  Αγία Σοφία....μοναδική αρχιεκτονική,ένας ναός απείρου κάλλους....

Αγία Σοφία.

Αγία Σοφία.

Αγία Σοφία.

Αγία Σοφία.

Αγία Σοφία.

Αγία Σοφία.



Το μέγεθος των έργων υδροδότησης των μεταγενέστερων πόλεων-κάστρων,είναι πιο περιορισμένο και το είδος τους προϋποθέτει συχνά,απλούστερες παρεμβάσεις....συνηθίζεται η συλλογή και εκμετάλλευση των νερών της βροχής.....





  






Σύμφωνα με μαρτυρία περιηγητή του 17ου αιώνα,ο Ελληνικός πληθυσμός εξακολουθεί να ζει εντός του κάστρου....έξω απο τα τείχη αναπτύσσονται μουσουλμανικές ,εβραίικες αλλά και ρωμαίικες γειτονιές...οι κάτοικοι ασχολούνται με την εκτροφή μεταξοσκωλήκων και την καλλιέργεια της ελιάς,αμπελιών,εσπεριδοειδών,σύκων και καπνών....πολλά τοπικά προϊόντα εξάγονται και στην δυτική Ευρώπη.....



Αγιος Νικόλαος.....


Αγιος Νικόλαος

Αγιος Νικόλαος

Αγιος Νικόλαος

Αγιος Νικόλαος

Αγιος Νικόλαος

Αγιος Νικόλαος
Αγιος Νικόλαος


Χαλάσματα αρχοντικού της πόλης 


Η νέα Μητρόπολη του Μυστρά..



Χαλάσματα τμήματος του ναού του Αγίου Νικολάου!!





Αγιος Δημήτριος!!

Αγιος Δημήτριος!!

Αγιος Δημήτριος!!



Το Παλάτι......η πτέρυγα Α`χτίστηκε από τους Φράγκους(1259-1262) η από τους πρώτους βυζαντινούς διοικητές....η πτέρυγα Β`χρονολογείται από τα τέλη του14ου αιώνα...περιλαμβάνει το μαγειρείο με την εστία και κινστέρνες καθώς και άλλους βοηθητικούς χώρους...


Το Παλάτι......η πτέρυγα Γ`πρόκειται για κτίσμα σύγχρονο της πτέρυγας Ε` το οποίο συνδέει τις πτέρυγες Α` και Β`και πιθανόν έχει βοηθητικό χαρακτήρα....


Το Παλάτι......η πτέρυγα Δ`περιλαμβάνει τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Δεσπότη και της οικογένειάς του....χρονολογείται στις αρχές του β`μισού του 14ου αιώνα...


Το Παλάτι....πτέρυγα Ε`....πρόκειται για κτίσμα της εποχής των Παλαιολόγων πιθανόν ,των αρχών του 14ου αιώνα...αποτελείται από ένα ημιυπόγειο όπου στεγάζονταν οι αποθήκες,ένα υπερυψωμένο ισόγειο το οποίο διαιρείται σε οκτώ διαμερίσματα,αίθουσες στρατωνισμού και τον όροφο 0,ένας ενιαίος χώρος η αίθουσα του θρόνου!!!!


Πολεμίστρες....


Η απότομη πλαγιά, στην οποία βρίσκεται ο Μυστράς, δεν επιτρέπει την κατασκευή ευθέων και άνετων δρόμων. Η κυκλοφορία γίνεται, όπως συνήθως στις πόλεις-κάστρα, με στενά, ανηφορικά καλντερίμια (λιθόστρωτα δρομάκια), που οδηγούν στις πύλες της πόλης, στα σημαντικά δημόσια κτίρια, αλλά και στα σπίτια.





  




Το ενεργό μοναστήρι της Παντάνασσας......




Μπαίνοντας στον περίβολο του μοναστηριού...


Η είσοδος στο μοναστήρι της Παντάνασσας...




Στην αρχιτεκτονική, κοσμική και εκκλησιαστική, ο Μυστράς συνδυάζει στοιχεία της ελλαδικής παράδοσης με τις νέες τάσεις που έρχονται από την πρωτεύουσα, καθώς και με στοιχεία που μαρτυρούν δυτικές επιρροές, σε επιμέρους διακοσμητικά θέματα.

Στους ναούς εφαρμόζονται ποικίλοι αρχιτεκτονικοί τύποι, με κυρίαρχο το λεγόμενο «μεικτό τύπο», που δημιουργήθηκε στον Μυστρά. Ιδιαίτερη αξία έχει η κοσμική αρχιτεκτονική της περιοχής, δεδομένου ότι ελάχιστα δείγματά της διατηρούνται από τη βυζαντινή περίοδο και μάλιστα σε τόσο καλή κατάσταση, όπως αυτή πολλών μνημείων της καστροπολιτείας



Ο  ναός της Παντάνασσας από το ομώνυμο μοναστήρι...

Η μονή της Παντάνασσας χτίστηκε από τον Ιωάννη Φραγκόπουλο,"καθολικό μεσάζοντα και μέγα πρωτοστρατορα"του δεσποτάτου του Μορέως....αφιερώθηκε στην Θεοτόκο την βασίλισσα των πάντων(Παντάνασσα) και εγκαινιάσθηκε τον Σεπτέμβρη του 1428.!!!

Η εικόνα της Παναγίας Παντάνασσας...

Το πάνω μέρος του ναού της Παντάνασσας,με τις τοιχογραφίες που έχουν διασωθεί...
  


  



Λεπτομερεια από το μοναστήρι.....το πηγάδι,οι γλάστρες το κεραμίδι και η πέτρα....μαζί με την όμορφη γαλήνη,δεν χρειάζεται τίποτα άλλο στους κατοίκους που μονάζουν!!!





Πανοραμική  της "κάτω χώρας"του Μυστρά..



Κατεβαίνοντας στην "κάτω χώρα"....Ευαγγελίστρια...


Αγιοι Θεόδωροι....βυζαντινή τέχνη απόλυτης αρμονίας..


Ο ναός της Οδηγήτριας στέκει μεγαλοπρεπής στο χαμηλό σημείο της καστροπολιτείας του Μυστρά!!
  Στα εκκλησιαστικά κτίσματα του Μυστρά εμφανής είναι και η επίδραση της αρχιτεκτονικής της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας. Οι περιμετρικές στοές, τα τυφλά αψιδώματα (ψευδοπαράθυρα) στις εξωτερικές όψεις των κτισμάτων και οι καμπύλες απολήξεις των στεγών βίσκουν τα πρότυπά τους στην αρχιτεκτονική της Κωνσταντινούπολης. Οι αναζητήσεις αυτές γίνονται ολοφάνερες στην Οδηγήτρια, η οποία ενσωματώνει όλα τα παραπάνω στοιχεία, ενώ στην τοιχοποιία της διαφέρει ολοκληρωτικά από τις άλλες εκκλησίες του Μυστρά· το πλινθοπερίκλειστο σύστημα εδώ έχει αντικατασταθεί από την κοινή λιθοδομή, η οποία διακόπτεται κατά διαστήματα από παράλληλες σειρές πλίνθων. Στοιχεία της αντιγράφονται και σε άλλα εκκλησιαστικά αρχιτεκτονήματα της καστροπολιτείας (Παντάνασσα, Άγιος Δημήτριος).


Άγιοι Θεόδωροι!

Η νέα Μητρόπολη στην έδρα του δεσποτάτου του Μορέως αποκτά ισχύ και σημαντική θέση άμεσα στις μητροπόλεις της Πελοποννήσου.....

  




Τα τελευταία κτίσματα πριν την έξοδο στην ¨κάτω χώρα"...








Με τον Ταΰγετο του χειμώνα να φλέγεται από την δύση !!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 

πηγές πληροφοριών