epikouros sofista " Ατιτλο "

Νοιώθω ντροπή αληθινά να με κατέχει 

αναζητώντας λέξεις όμορφες να εξωραΐσω 

την γκρίζα όψη της ζωής 

Άχαρη η έμπνευση των ποιητών 

και τραγική η γραφή τους 

σε αυτούς τους δίσεκτους καιρούς
που η έμπνευση και ο στοχασμός μολύνθηκαν
από των συνειδήσεων την δύσμορφη ιδιωτεία 

Δεν ξέρω πια εάν αυτό που ζούμε 

είναι ένα έκτρωμα ναρκισσισμού 

η μήπως η αλήθεια ενός σιωπηλού λυγμού 

που με ερημιά και απόγνωση διαβρώνει τις ψυχές μας