ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗΣ '' Οικειότητα ''

Φωτογραφία - Ντάνιελ Μπίμπερ

Και τώρα;

Τώρα που μακρυσμένο αγριοπούλι στέκεσαι
Με φτερούγες πιο μεγάλες κι απ’ τον ήλιο

Πιο κοφτερές
Από βλέμματα
Πρώην αγαπημένων

Κρύβεις το πρόσωπο σου
Ψάχνεις στο σκοτάδι
Ψήγματα γαλήνης
.
Και μια οικειότητα
Που να μας κουράσει δεν πρόλαβε
Απομακρύνεται με βήματα μεγαλοπρεπή

Από γίγαντας νάνος
Από καταιγίδα σε ψιχάλα
Από φωτιά σε στάχτη
.
Οι πόνοι μας από μακριά κοιτάζονται
Σαν δύο καθημερνοί άνθρωποι
Που πηγαίνουν στις δουλειές τους
.
Αποφράδες λέξεις
Γεννιούνται και πεθαίνουν
Υγραίνονται και στεγνώνουν
Σε πικρά στόματα
.
Σαν πέφτουν
Κάμποσα από τα πούπουλα σου

-Ζεστή βροχή αρχές Ιούλη-

Μέσα από τ’ άνοιγμα τους
Δάκρυ χοηφόρο
Κυματάκι στον Αχέροντα

Δροσίζει το μαξιλάρι
-Το από πούπουλα φτιαγμένο-
Που ξεκουράζεται
Οικείος πια
Ο θάνατος
.
Εγώ αφουγκράζομαι

Από γίγαντας νάνος
Από καταιγίδα ψιχάλα
Από φωτιά στάχτη
.
Ψήγμα γαλήνης
Φιλί δικό
Μάταια Αθάνατο
.
Εγώ
Μαζί σου κλαίω

Κ.Χ.

Η φωτογραφία είναι από http://rise.gr/featured/