η πόλη λούζεται σε μπλε και κόκκινα φώτα
σκιές ξεπηδούν σαν νυχτοπούλια
την ώρα που κοπάζει ο κάματος της μέρας
Πίσω από φωτισμένα παράθυρα
μικρές καθημερινές ιστορίες
ένας άνδρας σαν γονδολιέρης αλλάζει κανάλια
μια γυναίκα μπροστά στην κουζίνα φτιάχνει το δείπνο
δυο παιδιά κυνηγιούνται τσιρίζοντας
Ένα αλάνι στον δρόμο με τσιγάρο στο στόμα
έχει πάρει κατόπι μια ωραία που έχει βγει στο σεργιάνι
Τα παλιά λεωφορεία κουρασμένα όλη μέρα
απ το πήγαινε έλα αραγμένα στο τέρμα
όπου νάναι θ' ακουστεί και το τρίτο κουδούνι
η αυλαία θ' ανοίξει και θ' αρχίσει η παράσταση
Σ' ένα μπαρ οι γυναίκες της νύχτας
στέκουν έξω απ την πόρτα
και απλώνουν τα δίχτυα για αφρόψαρα
Χίλιες μιά κι άλλη μιά ίδιες νύχτες το έργο απόψε
Κάποιος στενάζει
κάποιος κοιμάται
κάποιος βυθίζεται σε γεμάτο ποτήρι και πνίγεται
στης μικρής μας ζωής το μονόπρακτο
Σας ευχαριστώ που με τιμάτε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή