ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΗΣ " Μικρές Μπαλλάντες "

Κώστας Στούπης : Μικρές Μπαλλάντες
Εκδόσεις : ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Έτος Έκδοσης: 2017
Είδος : Ποιητική Συλλογή
ISBN :978-960-427-183-2
Εξώφυλλο και σχέδια : Έργα του ζωγράφου Ν. Κακαδιάρη

Ποιήματα Συλλογής 

i.Περίμενα…

Όταν χαμογελάς
κάποιες μικρές ρυτίδες μετακινούνται
πάνω από τα χείλη σου.

Σαν ρυάκι κατεβαίνει
η λάμψη σου και στις άκρες
των χειλιών σου καταλήγει.

Εκεί εγώ
σαν χρυσοθήρας παλεύω
με της καρδιάς το κόσκινο.

Πόσα βράδια δεν κοιμόμουν,
πόσα βράδια ονειρευόμουν,
να περισυλλέξω

των συναισθημάτων
το χρυσαφένιο
κόσμο σου!

❀ ❀ ❀ ❀

ii.Της μικρής ροδιάς

Τα κιτρινισμένα φυλλαράκια
μιας μικρής ροδιάς
που φύτεψε ο πατέρας,
κάθε που ξαπλώνω
το πάπλωμά μου γεμίζουν
το φθινοπωρινό,
το μοναχικό.

Ένα ρόδι ανοιγμένο
με τις οσμές του παρελθόντος
και τους μισοφαγωμένους
από τις κίσσες σπόρους
πάνω από το κρεβάτι μου κρέμεται,
σαν μπάλα από χριστουγεννιάτικο δέντρο
στημένο πιο δώθε από την κόλαση.

❀ ❀ ❀ ❀

iii.Φάρος ψυχαναλυτής

Σε φάρο μεταμορφώνομαι
τα βράδια στο αρχιπέλαγος.

Όταν το φως μου
επιτέλους ανάβει,
ψυχές βασανισμένες
με περιτριγυρίζουν
σαν ένα σμήνος από γλάρους
που χαμηλά πετούν.

Μέσα απ’ τα σπασμένα τζάμια μου
στης ομπρέλας μου τις ακτίνες στρογγυλοκάθονται·
λίγο να προφυλαχτούν
να ξαποστάσουν
να μετριάσουν έστω
τον επερχόμενο κατακλυσμό.

❀ ❀ ❀ ❀

iv. Ένας Γυρισμός

Ένα γκρίζο λιμάνι ήταν
μες στα σαρκοβόρα όνειρά μου
όπου οι αποχαιρετισμοί αφθονούσαν
– σχεδόν όλοι έφευγαν –

                                                Κι εγώ

μαζί μ’ αυτούς τους λίγους
που προσπαθούσαν
από ένα Γυρισμό
να εμπνευστούν.

❀ ❀ ❀ ❀

v.Παιχνίδι και καθαριότητα

Μικρός – ήθελα δεν ήθελα –
εκεί ανάμεσα στις ριπές
που έριχναν τα αξιόμαχα στρατιωτάκια μου,
την μάνα μου παρακολουθούσα
να τρίβει
να καθαρίζει
να γυαλίζει
ούτε μια τρίχα στο πάτωμα δεν άφηνε να πέσει.

Έχω ένα μικρό δωμάτιο
πάνω στο ρετιρέ
πού και πού
κάτι φαντάσματα φιλοξενώ.

Σήμερα, ήμουν εκείνος
που το συμμάζευα λίγο
και η μάνα μου
στον καναπέ με τις κούκλες της έπαιζε,
αυτές που ποτέ της δεν γνώρισε…

❀ ❀ ❀ ❀

vi.Μικρές λακουβίτσες

Κάποιες φορές
μες στη νύχτα
στον καναπέ μεταφερόμουνα.

Τότε εσύ
ανάμεσα στα στόρια τρύπωνες
κι εγώ στην αγκαλιά σου
σαν μικρό παιδί
το υπόλοιπο βράδυ με αναφιλητά έκλαιγα.

Εκεί γύρω στα ξημερώματα
ένα τσούρμο αγριοπερίστερα
από τις μικρές λακουβίτσες δακρύων
ερχότανε να ξεδιψάσει.

❀ ❀ ❀ ❀

vii.Ο γκρουπιέρης σου

Έχεις δει στον κινηματογράφο
όταν κάποιος στο καζίνο κερδίζει,
έχεις δει
τις πολύχρωμες μάρκες
που με μια κίνηση
ο γκρουπιέρης φέρνει μπροστά
στην αγκαλιά
του περιχαρή νικητή της βραδιάς;

Μ’ αυτόν τον τρόπο
θα σου μαζέψω
όλους τους καταπράσινους «κόσμους»
απ’ τις αυλές των νησιών και
θα τους ακουμπήσω
στης ψυχής σου
τη δοκιμασμένη γειτονιά.

❀ ❀ ❀ ❀

Βιογραφικά στοιχεία 

Οι ποιητικοί παλμοί του Κώστα Στούπη

O Κώστας Στούπης, γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1960. Αποφοίτησε από τη Λεόντειο Σχολή το 1978. Σπούδασε λογιστικά στα Τ.Ε.Ι. Λάρισας και κατόπιν έγινε πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου, στο τμήμα Κοινωνιολογίας. Ζει, εργάζεται και ονειρεύεται στην Αθήνα. Οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις είναι πολλές, όμως η ποίηση είναι γι’ αυτόν μαγεία, απόδραση, καταφύγιο, παρηγοριά, ΦΩΣ.

Ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Ρέμα των ιδεών, Σαμπί της ποίησης, 3η χιλιετία, Scripta Manent, στην Ανθολογία ποίησης 2004 και τη Φιλολογική Πρωτοχρονιά, με το ψευδώνυμο Κώστας Στουπιάδης. Την άνοιξη του 2010 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Χαράδρες σιωπής».

Μέσα από τους στίχους του εκφράζει αυτό που κρύβει το μυστήριο της ζωής στις πτυχές της. Η θλίψη, ο πόνος, η προδοσία, η απώλεια, η χαρά, μπαίνουν κάτω από το κρυστάλλινο ποιητικό του κάτοπτρο και μεταλλάσσονται σε εμπνευσμένη ποίηση. Ο αδυσώπητος χρόνος γίνεται για τον Κ. Στούπη χρυσή βροχή στίχων, η ανθρώπινη ανάσα μεταμορφώνεται σε μεστό ποιητικό στοχασμό. Πρόκειται για ποίηση με ευαισθησία που πηγάζει από τους μεγάλους, ορεινούς όγκους της Ηπείρου (της Βήσσανης που είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του) και φτερουγίζει στην αιωνιότητα του ποιητικού λόγου. 

Από τα συρτάρια της ψυχής του ανασύρει τις πιο κρυφές αλήθειες του, τις πιο απόκρυφες σιωπές του και τις μετατρέπει σε αστερόεσσα ποίηση με περιεκτικότητα και πλούτο.

Έλλη Κόλλια