Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

Carpe "Ζωές Απρόσιτες...."


Απρόσιτες, απόμακρες ίσως και ουτοπικές

οι ζωές που ονειρεύτηκαν τα μάτια μας.

Χάθηκαν μέσα στη ψευδαίσθηση της πτώσης των αξιών


κύλησαν παραδομέμενες σε χώματα που ρίγησαν από τον πόνο.

Αγνώριστες από την ώρα που ξεκίνησαν το ταξίδι τους

μέσα στις θάλασσες ,τις άπιστες και άνομες συνάμα...

Ζωές που κάθε τόσο ξύπναγαν βεβηλωμένες

από ψεύτικους , ακυρωμένους πόθους

μιας συμβατικής καθωσπρέπει αγάπης.

Ένα θέατρο ο κόσμος όλος

και οι ζωές μας άλλοτε πρωταγωνίστριες και άλλοτε κομπάρσοι

σε ρόλους δύσκολους

αποζητώντας επίμονα το χειροκρότημα

από πρόσωπα απελπισμένα και νωθρά.

Ζωές που απαρνήθηκαν το χρώμα

και αγκυλώθηκαν επιδεικτικά

στις προσταγές μιας ήσυχης επιβίωσης

για το καθημερινό αντίδωρο

μιας φθοράς αποδεκτής και επιβεβλημένης

από τα πεπραγμένα ....

Ζωές που ακόμα κυλούν μέσα στις φλέβες μας

και αρνούνται πεισματικά

να γίνουν επιτύμβιες στήλες

σε κάποιους χορταριασμένους τάφους

ανθρώπων που έπεσαν στη μάχη

αναζητώντας τον πάλμό της καρδιάς τους,

που ατόνισε τις δύσκολες ώρες

μιας ιώβιας και ατελέσφορης υπομονής...

Carpe










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου