ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ - ΣΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

 Φωτογραφία  : Flawless  - nothing left..

Αχ, ο δικός μου γλάρος είναι περήφανος,
ποτέ του δεν πέταξε πίσω από πλοία,
η διεκδίκηση στην τροφή
ήταν μοναχά λόγια,
βλέμματα και ποιήματα θαλασσινά...

Κάποτε απεχθανόμουν την φωνή του,
ήμουν νέα πολύ τότε, άμυαλη,
με γοήτευαν οι καλλιφωνίες...
Τί ανοησία!

Τώρα πια που κατάλαβα την αξία του,
μου τον σκότωσαν...

Κι αυτό που με κάνει και κλαίω
είναι που όποτε ζωντανεύει, δεν μπορώ να πετάξω...

Ο γλάρος μου ποτέ δεν ήταν επαίτης,
εγώ επαιτώ λίγα ψίχουλα γνώσης...
Ψες βράδυ αργά με την πολλή ομίχλη
άκουσα τα λόγια του πριν πέσει η πρώτη ψιχάλα:

"Σεις οι άνθρωποι, μόλις μάθετε να ζείτε,
πρέπει να πεθάνετε"...

Ο γλάρος μου ποτέ δεν ήταν επαίτης,
εγώ επαιτώ λίγα ψίχουλα γνώσης
κι ας μην έχω μάθει ακόμα να ζω...

''Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ" Μαρίνα Σολδάτου
** ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ**