ΕΥΗ ΜΑΡΟΥΛΗ " Το σιδέρωμα "

Σώας τας φρένας,κάποτε είχα,
όταν σιδέρωνα σ’είχα στην τρίχα.
Σιδερωμένο και του κουτιού,
άρχοντας ήσουν,όλα for you.
Τώρα μακριά μου,πάρτα μαλάκα,
ψάχνεις σιδέρωμα να βρεις στην τράκα.
Έχεις το μάτι του αετού,μια γοητεία ,μέγα ατού,
τα ρούχα σου όμως,μες στην τσαλάκα,οι τσάκισες χαθήκανε.
Σε βλέπουν όλοι και απορούν,ρε πουτσαλακωθήκανε;

**Εύη** 17/5/17