ΣΟΦΙΑ ΠΟΤΑΡΗ - 4 Ποιήματα από τη Συλλογή " Δηλητήριο σε μέλι "

Το "Δηλητήριο σε μέλι"  εξεδόθη τον Οκτώβριο του 2016 από τις Εκδόσεις ΝΗΣΙΔΕΣ.

i.Άδωνις

Τα ωραία μάτια και τα χείλη

ή το στήθος κι ο λαιμός σου

γλυκό με ποτίζουνε αφιόνι;

Ή των φιλιών σου το πηγμένο μέλι;

Μα όχι!

Είναι η ευωδιά σου!

η ευωδιά σου είναι

που γεύση αποστάζεται

στων βλεφαρίδων σου τους καταρράκτες

✦  ✦  ✦  ✦

ii. Ηλιοβασίλεμα

Βασιλέας υπερήφανος κι ολοπόρφυρος ο ήλιος

ματωμένος χαμηλώνει και τη θάλασσα γλυκοφιλεί

πολεμιστής αράθυμος που πριν κινήσει στη μάχη για να πάει

Την μοσχομυρισμένη αγκάλη της αγάπης του ποθεί

Κι εκείνη, Πηνελόπη του πιστή κι αρχαία ερωμένη

γελαστή ανοίγεται για να δεχτεί το φλογερό του χάδι

Μα σαν φευγάτος έχει ξεμακρύνει πια ο σεβαστός της κύρης

μαύρη κι απύθμενη κρεμιέται στο φριχτό σκοτάδι

✦  ✦  ✦  ✦

iii. Ιπποτικό

Ω! της καρδιάς μου και του νου μου εσύ χαριτωμένη δεσποσύνη!

Υπάρχει όργανο στ’ αλήθεια που μ’ ακρίβεια μπορεί για να μετρήσει

την ανείπωτη χαρά μου την βαθειά, την θάλασσά μου την αδάμαστη

όταν μ’ αδημονία ψηλαφεί η ανάσα μου τ΄ ολόγλυκό σου πρόσωπο;

Κι όταν τα μάτια μου αργά κατηφορίζουνε στο ευωδιαστό σου σώμα

που ξεδιπλώνεται με χάρη ζηλευτή, κύκνου υπερήφανου λαιμός

καθώς γεννιέται μέσα του ωκεάνιο της άνοιξης το φως το γελαστό

κι οι τέρψεις οι γλυκές και οι χαρές οι θείες που αυτό στα μάτια δίνει;

Ποιος είναι εκείνος που μπορεί για να δοξάσει πάνω στο λευκό χαρτί

το γέλιο της καρδούλας μου που ανασκιρτάει κι ολόφωτη ωριμάζει

όπως το μαύρο του Διόνυσου τσαμπί με του έρωτα τη χάρι μεστωμένο

και μυστική κληματαριά ριζώνει στους στήθους σου μέσα τις σπηλιές;

Μα άσε με πάνω σου να γείρω και να ιστορήσω τώρα δεσποσύνη μου

πόσο αλύπητα με τυρρανά η γόνιμη του τρυφερού κορμιού σου η γη

κάθε φορά που σε θωρώ να γλυκογέρνεις στην κλίνη μας τη δροσερή

με τα μαλλιά λυτά κι αυτό το βλέμμα σου που ξέρεις πως με λιώνει!

Πανώρια της καρδιάς μου εσύ, κυρά ηλιογέννητη, άκου τον δούλο σου

και το γλυκό τραγούδι μου που πέπλο σου ακριβό και νεραϊδοφασμένο

θε ν’ αγκαλιάσει με τα δυο χέρια μου μαζί τον κρίνο τον κατάλευκο

που αφειδώλευτα οι Θεοί ομορφοσμιλέψανε και σου χαρίσαν σώμα!

✦  ✦  ✦  ✦

iv.Νυχτερινό ταξίδι

Απόψε θέλω τ΄ωραίο πέλαο τ΄ αψηλού ουρανού να σου χαρίσω

Μ΄όλα τα πεφταστέρια που κυλούνε φως στο βύθος της νυχτιάς

Το στρογγυλό φεγγάρι με τ΄ασημένιο δάκρυ γλυκά να το φιλήσω

Λαμπρό λουλούδι και φλουρί χρυσό να στο περάσω στα μαλλιά

Γλυκό τραγούδι της καρδιάς μου ανθέ απόψε θέλω να σου ψάλλω

Με της νυχτιάς το ηδύφωνο τ΄αηδόνι να μας γλυκαίνει τα φιλιά

Άρμα ελαφρύ μ΄αερικά τρελλά κι αγγέλους γελαστούς θα βάλω

Αστραφτερό να σεργιανά διαμάντι σε θάλασσες και διάφανα νερά

Κι όπως τα νέφη τα ζεστά θα μοσχοπλένουνε τον έκπαγλο κορμό

Και σαν η πόρπη από τον ώμο τον λευκό θα ξεγλιστράει απαλά

Ξέπλεκα ωραία θάχεις αφημένα τα μακριά μαλλιά τα ζωντανά

Κι όταν στα χείλη τα μισάνοιχτα θα πλέω σαν φυλλαράκι στο νερό

Η σάρκα μας ρετσίνι θα σταλάζει ολοκόκκινο στης νύχτας τη φωτιά

Κι ο έρωτας μέλι ξανθό θα χύνεται πάνω στα στήθια μας τα τρυφερά


http://sofiapotari.blogspot.gr/