Η περιοχή βρίσκεται κοντά στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και για αιώνες ήταν ένα από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα της πόλης.Η ίδια η ονομασία Λαδάδικα,προέρχεται από την ύπαρξη πολλών καταστημάτων χονδρικής στην περιοχή όπου πωλούνταν κυρίως ελαιόλαδο.Πολλοί Εβραίοι της Θεσσαλονίκης κατοικούσαν στην περιοχή αποτελώντας έτσι την παλιά εβραϊκή συνοικία της Θεσσαλονίκη,ενώ η περιοχή όπου κατοικούνταν από Γάλλους και Ιταλούς εμπόρους,ο "Φραγκομαχαλάς",βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην περιοχή των Άνω Λαδάδικων...
Info:Βικιπαίδεια,inthessaloniki,com
***Λήψεις Δεκέμβρης 2016
Από τον Μεσαίωνα ακόμη η Θεσσαλονίκη, θεωρείται εμπορική πόλη λόγω της γειτνίασης με τη θάλασσα.Η κεντρική της αγορά αναπτύσσεται νοτιοδυτικά.Τα Λαδάδικα, υπήρξαν η μοναδική συνοικία της πόλης έξω από τα τείχη μέχρι το 1870,ο τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή την ονομάζει Varos – I Iskele,δηλαδή προάστιο της αποβάθρας.Εκεί καΐκια φορτωμένα με λάδια, φρούτα και εδώδιμα-αποικιακά από όλη την Ελλάδα ξεφόρτωναν κάθε μέρα στην πρώτη προβλήτα και γέμιζαν με φαγώσιμα εμπορεύματα τα μικρά διώροφα κτίρια. Δημιουργήθηκε μετά τον 16ο αι. ως αγορά αποικιακών προϊόντων και τόπος αποθηκών για την εξυπηρέτηση του λιμανιού,στη θέση του βυζαντινού λιμανιού,που επιχωματώθηκε.Από την διασταύρωση Βενιζέλου με Εγνατία μέχρι το Λιμάνι.Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αυτό είναι το κέντρο.Εδώ υπάρχουν στεγασμένοι δρόμοι με μαγαζιά,περάσματα με εργαστήρια,καφενεία και πάνω ακριβώς από το λιμάνι,τα Ιστιρά,η αγορά των δημητριακών.Οι αγορές τότε(όπως και σήμερα)έπαιρναν το όνομά τους από από το είδος των εμπορευμάτων που εμπορεύονταν,οι συντεχνίες καταλάμβαναν ορισμένες θέσεις συγκεντρωμένες...
Στα 1668 έχουμε αναφορά για 500 καταστήματα της αιγυπτιακής αγοράς στη θέση που σήμερα γνωρίζουμε ως Λαδάδικα.Η περιοχή ορίζεται από την οδό Κουντουριώτη ως την οδό Ολυμπίου Διαμαντή και από την παλιά οδό Χίου ως την Λήμνου.Οι τριακόσιοι περίπου έμποροι πουλούσαν λινάρι,κινά,ζάχαρη,ρύζι, καφέ και άλλα είδη που εισάγονταν από Αίγυπτο.Στην κεντρική πλατεία (Lonca) υπήρχε ένα τζαμί (Kadi Kemal) και το κέντρο των Συντεχνιών. Από τον 18ο αιώνα εκεί γινόταν η συγκέντρωση των σιτηρών που στέλνοντας στην Πόλη ή αγοράζονταν από ξένους εμπόρους με κατεύθυνση τις δυτικές αγορές.Ο χαρακτήρας της αγοράς παραμένει ενιαίος μέχρι το 1866, τότε που ξεκινά η κατεδάφιση του παραθαλάσσιου τείχους.Τότε η περιοχή στρώνεται με γρανίτη και αρχίζει νέα ανοικοδόμηση των Λαδάδικων και της Φράγκων μετά την πυρκαγιά του 1856, με υλικά το ντόπιο κόκκινο τούβλο και χαρακτηριστικό τις σιδερένιες πόρτες...
Τα Λαδάδικα σώζονται από την πυρκαγιά του ’17 αλλά η καταστροφή τους ξεκινά με την εφαρμογή του νέου σχεδίου πόλεως Η πυρκαγιά σταματά στο σημείο που υπάρχει σήμερα η Τράπεζα της Ελλάδας.Το οικοδομικό τετράγωνο που σχημάτιζε η παλιά οδός Μ. Αλεξάνδρου (σημερινή Κατούνη) με την Κουντουριώτη ουσιαστικά καταστρέφεται.Μετά την πυρκαγιά θυσιάζεται ένα τμήμα του Ιστιρά για την διάνοιξη της Ιώνος Δραγούμη ενώ η διάνοιξη της Σαλαμίνος και της επέκταση της Τσιμισκή κόβει στη μέση την παλιά αγορά.Έτσι κατεδαφίζονται υποχρεωτικά όλα τα ρυμοτομούμενα μαγαζιά της παλιάς οδού Χίου και ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος αποκόπτεται από τη φυσική του συνέχεια με το Φραγκομαχαλά και το Λιμάνι...
Στο πνεύμα των Χριστουγέννων...
Το 1985,τα Λαδάδικα ανακηρύχτηκαν ως περιοχή με πολιτιστική αξία από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας.Ο ιδιαίτερος αρχιτεκτονικός ρυθμός των κτιρίων του 19ου αιώνα διατηρείται και προστατεύεται.Η ιδιαίτερη σημασία της περιοχής έγκειται στο ότι παρά το μικρό μέγεθός της,δίνει στον επισκέπτη μία εικόνα πώς ήταν χτισμένη η Θεσσαλονίκη πριν το ξέσπασμα της φωτιάς του 1917 που ισοπέδωσε το 70% της πόλης.
Σήμερα,έχοντας περάσει από διαδικασίες αναπαλαίωσης κατά την δεκαετία του 1980,τα Λαδάδικα αποτελούν μία ψυχαγωγική περιοχή της Θεσσαλονίκης,όπου στεγάζονται πολλά μπαρ,νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια και ταβέρνες,εκεί όπου κάποτε βρίσκονταν καταστήματα πώλησης λαδιού και εμπορικές αποθήκες...
"Στα Λαδάδικα περιγράφω μια συγκεκριμένη περιοχή,σε μια συγκεκριμένη περίοδο.Στο ισόγειο,τα μαγαζιά πουλούσαν λάδια,εδώδιμα αποικιακά κτλ.Στον επάνω όροφο,τα ‘σπίτια’ πουλούσαν έρωτα. Οι πελάτες ντόπιοι κα ξένοι, αγόραζαν ο,τι ήθελαν.Εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα για στίχο.Αποδείχτηκε με τη μουσική του Μάριου Τόκα και εξαιρετικά αγαπημένο τραγούδι.Δεν χρειάζεται να έχει κανείς εμπειρία, τη στιγμή που έχουν γραφτεί κι έχουν ακουστεί τόσα πολλά για τα Λαδάδικα..."Φ.Γράψας
"Δεν ξέρει ο κόσμος να ζει,κατέβα να πάμε πεζοί..."(από τοίχο στην περιοχή)
Χαρούμενες,χρωματιστές πινελιές!
Μετά την Άνω Πόλη,τα Λαδάδικα του σήμερα,αποτελούν μια αρκετά πολύχρωμη περιοχή,ένα μικρό κομμάτι πολύ διαφορετικό από το γκρίζο των οδών που το κυκλώνουν!
Γατούλες πάντα και παντού!
Γεμάτο ποδήλατα το κέντρο της Θεσσαλονίκης,καθώς η κίνηση στους δρόμους είναι ιδιαίτερα αυξημένη καθημερινά(σε σημείο απελπισίας θα έλεγα),ενώ πολλοί κάτοικοι προτιμούν την πεζοπορία...
Το οικοδομικό τετράγωνο,νότια της Τσιμισκή, μεταξύ Ιωνος Δραγούμη και Κατούνη,και η ανατολική πλευρά της Κατούνη είναι οικιστικά νεότερο κομμάτι (μετά το ’17) και διαφοροποιείται ως προς την αρχιτεκτονική και τις χρήσεις με κτίρια τραπεζών και ξενοδοχεία.Εξαίρεση αποτελεί το ανακαινισμένο στολίδι που στεγάζει το ξενοδοχείο Μπρίστολ (όπως και στην αρχική του χρήση) το οποίο υπήρξε κατάλυμα της διάσημης κατασκόπου της Θεσσαλονίκης από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο της περιβόητης φροϊλάιν Ντόκτορ και χρονολογείται από το 1860.Η περιοχή αυτή είναι ιστορικής σημασίας και διατηρεί ακόμη μνήμες της αγοράς του 19ου αιώνα αλλά εκεί συμπλέκονται τύποι και ρυθμοί κτιρίων διαφόρων εποχών.Εκεί συναντάς τα λιτά διώροφα κτίρια της αγοράς αλλά και νεότερα εκλεκτικιστικού ρυθμού του 20ου αιώνα(1925) και είναι ιδιαιτέρως σημαντική για την διατήρηση της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς.Η περιοχή ως τα μέσα της δεκαετίας του ’70 είχε σχεδόν εγκαταλειφθεί,μέχρι το 1985 οπότε και ανακηρύχθηκαν διατηρητέα περίπου 70 κτίσματα σ΄αυτήν...
Η ιστορική πλατεία Μεριχόβου.
Η πλατεία Μεριχόβου.
Η ιστορική αυτή περιοχή χωρίζεται σε Λαδάδικα και Άνω Λαδάδικα.H περιοχή Λαδάδικα οριοθετείται από τις οδούς Ίωνος Δραγούμη, Τσιμισκή,Σαλαμίνος και Ναυάρχου Κουντουριώτου ενώ τα Άνω Λαδάδικα από τις οδούς Τσιμισκή,Φράγκων,Λέοντος Σοφού,Δωδεκανήσου,Βασιλέως Ηρακλείου και Βέροιας.Τα όρια της περιοχής προσδιορίζονται από το διάταγμα κήρυξής της ως "ιστορικού τόπου" (ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/24917/1598/24.5.85) και η έκτασή της είναι 6,5 εκτάρια και περιλαμβάνει 24 οικονομικές νησίδες,εκεί όπου βρίσκονται εγκατεστημένες γύρω στις 300 μονάδες επιχειρήσεων όπου απασχολούνται περίπου 1400 εργαζόμενοι...
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ - ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου