Τρίτη 31 Μαΐου 2016

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ " ΠΕΡΑΣΑ "


Περπατῶ καὶ νυχτώνει.
Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.

Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή.
Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα.
Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οἱ λέξεις καὶ πότε κρυώνουμε.
Πόσο εὔκολα γυρίζει ἡ κλειδαριὰ τῶν αἰσθημάτων
μ᾿ ἕνα ὁποιοδήποτε κλειδὶ τῆς λησμονιᾶς.
Ὄχι δὲν εἶμαι λυπημένη.

Πέρασα μέρες μὲ βροχή,
ἐντάθηκα πίσω ἀπ᾿ αὐτὸ
τὸ συρματόπλεγμα τὸ ὑδάτινο
ὑπομονετικὰ κι ἀπαρατήρητα,
ὅπως ὁ πόνος τῶν δέντρων
ὅταν τὸ ὕστατο φύλλο τοὺς φεύγει
κι ὅπως ὁ φόβος τῶν γενναίων.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.

Πέρασα ἀπὸ κήπους, στάθηκα σὲ συντριβάνια 
καὶ εἶδα πολλὰ ἀγαλματίδια νὰ γελοῦν
σὲ ἀθέατα αἴτια χαρᾶς.
Καὶ μικροὺς ἐρωτιδεῖς, καυχησιάρηδες.
Τὰ τεντωμένα τόξα τους
βγήκανε μισοφέγγαρο σὲ νύχτες μου καὶ ρέμβασα.
Εἶδα πολλὰ καὶ ὡραῖα ὄνειρα
καὶ εἶδα νὰ ξεχνιέμαι.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.

Περπάτησα πολὺ στὰ αἰσθήματα,
τὰ δικά μου καὶ τῶν ἄλλων,
κι ἔμενε πάντα χῶρος ἀνάμεσά τους
νὰ περάσει ὁ πλατὺς χρόνος.
Πέρασα ἀπὸ ταχυδρομεῖα καὶ ξαναπέρασα.
Ἔγραψα γράμματα καὶ ξαναέγραψα
καὶ στὸ θεὸ τῆς ἀπαντήσεως προσευχήθηκα ἄκοπα.
Ἔλαβα κάρτες σύντομες:
ἐγκάρδιο ἀποχαιρετιστήριο ἀπὸ τὴν Πάτρα
καὶ κάτι χαιρετίσματα
ἀπὸ τὸν Πύργο τῆς Πίζας ποὺ γέρνει.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη ποὺ γέρνει ἡ μέρα.

Μίλησα πολύ. Στοὺς ἀνθρώπους,
στοὺς φανοστάτες, στὶς φωτογραφίες.
Καὶ πολὺ στὶς ἁλυσίδες.
Ἔμαθα νὰ διαβάζω χέρια
καὶ νὰ χάνω χέρια.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.

Ταξίδεψα μάλιστα.
Πῆγα κι ἀπὸ ἐδῶ, πῆγα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ...
Παντοῦ ἕτοιμος νὰ γεράσει ὁ κόσμος.
Ἔχασα κι ἀπὸ ἐδῶ, ἔχασα κι ἀπὸ κεῖ.
Κι ἀπὸ τὴν προσοχή μου μέσα ἔχασα
κι ἀπὸ τὴν ἀπροσεξία μου.
Πῆγα καὶ στὴ θάλασσα.
Μοῦ ὀφειλόταν ἕνα πλάτος. Πὲς πῶς τὸ πῆρα.
Φοβήθηκα τὴ μοναξιὰ
καὶ φαντάστηκα ἀνθρώπους.
Τοὺς εἶδα νὰ πέφτουν
ἀπὸ τὸ χέρι μιᾶς ἥσυχης σκόνης,
ποὺ διέτρεχε μιὰν ἡλιαχτίδα
κι ἄλλους ἀπὸ τὸν ἦχο μιᾶς καμπάνας ἐλάχιστης.
Καὶ ἠχήθηκα σὲ κωδωνοκρουσίες
ὀρθόδοξης ἐρημιᾶς.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.

Ἔπιασα καὶ φωτιὰ καὶ σιγοκάηκα.
Καὶ δὲν μοῦ ἔλειψε οὔτε τῶν φεγγαριῶν ἡ πεῖρα.
Ἡ χάση τοὺς πάνω ἀπὸ θάλασσες κι ἀπὸ μάτια,
σκοτεινή, μὲ ἀκόνισε.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.

Ὅσο μπόρεσα ἔφερ᾿ ἀντίσταση σ᾿ αὐτὸ τὸ ποτάμι
ὅταν εἶχε νερὸ πολύ, νὰ μὴ μὲ πάρει,
κι ὅσο ἦταν δυνατὸν φαντάστηκα νερὸ
στὰ ξεροπόταμα
καὶ παρασύρθηκα.

Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.
Σὲ σωστὴ ὥρα νυχτώνει.
http://users.uoa.gr/~






ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΕ ΘΕΜΑ " Μονή Προυσού-Καρπενήσι "


Μια Κυριακάτικη εξόρμηση 420 χλμ στην Μονή Προυσού και στο Καρπενήσι....Χρόνια τώρα ήθελα να πάω κι όλο το ανέβαλα λόγω διαφόρων εμποδίων και του μακρινού του ταξιδιού !!....Μέσα σε μια οργιώδη βλάστηση,μέσα σε δάση και ποτάμια,στην απείρου κάλλους περιοχή της Ευρυτανίας...Μια κουραστική διαδρομή με πολλές ώρες μέσα στο πούλμαν,με τις μισές φωτογραφίες μέσα από τα τζάμια του...
Καρπενήσι...Η πιο άσχημη πόλη/χωριό της Ευρυτανίας...χωρίς κάτι παραδοσιακό,γεμάτη τσιμέντο που την εικόνα της την σώζει μόνο το κεραμίδι (ό,τι να ναι) στις σκεπές των τσιμεντενιων σπιτιών,ξενοδοχείων,πολυκατοικιώνν της! Μόνο η διαδρομή μας αποζημίωσε με την απέραντη ομορφιά του τοπίου και το μοναστήρι της Παναγίας της Προυσιώτισσας με την ομορφιά και την ιστορικότητα του!!

 Φευγάτη η φωτο....μέσα από το πούλμαν η απίστευτης ομορφιάς οροσειρά της Οίτης......εκεί στο ύψος της Λαμίας


Μακρακώμη 

 Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το 1991 διατελούσε υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Κολ και ένα χρόνο αργότερα έφυγε από το υπουργείο για να τεθεί επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Ωστόσο πριν απομακρυνθεί από το Υπουργείο είχε κάνει μαι δωρεά στο νομό Φθιώτιδας και το δήμο Μακρακώμης στέλνοντας στην Ελλάδα ένα πυροσβεστικό όχημα. Το δώρο ήταν αποτέλεσμα των θερμών επαφών του τότε δημάρχου Μακρακώμης Μιλτιάδη Ριζάκη με τον Σόιμπλε. Μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Σόιμπλε το 1990, ο Δήμαρχος του είχε στείλει τηλεγράφημα με τις ευχές του για ταχεία ανάρρωση, ανοίγοντας έτσι δίαυλο επικοινωνίας. Ο Σόιμπλε είχε απαντήσει στο δήμαρχο πως θα ήταν χαρά του να τον βοηθήσει αν χρειαστεί κάτι και κάποια στιγμή ο δήμαρχος του ζήτησε βοήθεια για να προμηθευτεί ένα πυροσβεστικό όχημα. "Μέσα σε είκοσι ημέρες πήραμε θετική απάντηση. Πήγα ο ίδιος τότε στην Γερμανία και το πήρα μαζί με ένα Γερμανό φίλο μου τον Ένς, που έχει παντρευτεί Μακρακωμίτισσα και το φέραμε στη Μακρακώμη. Φυσικά για να τον ευχαριστήσουμε τον ανακηρύξαμε επίτιμο δημότη Μακρακώμης και του δώσαμε σε πάπυρο την απόφαση του δημοτικού Συμβουλίου και το μετάλλιο της πόλης..." είχε αναφέρει σε κάποια συνέντευξή του στο LamiaReport, ο τότε Δήμαρχος της Μακρακώμης. Στη συνέχεια ο δήμος της πόλης θέλησε να του ανταποδώσει τη δωρεά και τον προσκάλεσε σε επίσημη τελετή για να τον ευχαριστήσει. Στη τελετή του απονεμήθηκε τιμητικό δίπλωμα και το μετάλλιο της πόλης. Ο Σόιμπλε πάντως δεν ήρθε ποτέ στη Μακρακώμη αλλά έστειλε εκπρόσωπό του. Πηγήwww.lifo.gr


 Άγιος Νικόλαος


Ο Άγιος Νικόλαος απέχει 8 χλμ. από το Καρπενήσι. Είναι χτισμένος στα 1.020 μ. υψόμετρο, στις πλαγιές του όρους Τυμφρηστός ή Βελούχι. Συγκρατεί μόνιμο πληθυσμό περίπου 250 κατοίκων. Περιβάλλεται από ωραιότατο ελατόδασος και έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει γρήγορη πρόσβαση στο Καρπενήσι. Στις 9/8/1944 κάηκε ολοσχερώς από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Μέχρι το 1951 λεγόταν Λάσπη, όνομα που χρησιμοποιείται από τους ντόπιους ακόμη και σήμερα. Τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει άφθονα καταλύματα, δηλαδή ξενοδοχεία, ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Στην πλατεία δεσπόζει ο ναός του Αγ. Νικολάου, που χτίσθηκε το 1885 (ζήλεψαν φαίνεται το Καρπενήσι, όπου η τοπική αργία είναι η 23η Σεπτεμβρίου, οπότε και γιορτάζει ο πολιούχος Άγιος Νικόλαος ο Καρπενησιώτης!). Γύρω γύρω υπάρχουν ταβέρνες, καφενεία και 2 πέτρινες βρύσες με παγωμένο νερό. Πασίγνωστα σε όλη την Ευρυτανία είναι τα φασόλια του χωριού, προς τιμήν των οποίων κάθε χρόνο, το Νοέμβριο, διοργανώνεται εδώ η "Γιορτή Φασολάδας και Κάστανου"...............η φωτο μέσα από το πούλμαν!


 Κλαυσί
Στο χώρο του Κλαυσιού και όλων των γύρω χωριών αλλά και γενικότερα, υπήρχε η παράδοση από αρχαιοτάτων χρόνων ότι εκεί βρισκόταν το Αρχαίο Κάλλιον. Μια παράδοση που δεν έσβησε ο χρόνος, παρόλο που από το 1915, ο Νικόλαος Πολίτης, πρόεδρος τότε της Επιτροπείας Μετονομασίας Οικισμών και Κοινοτήτων, ονόμασε ως Κάλλιον, το Βελούχοβο της Δωρίδας. Στο Κάλλιον, σύμφωνα με εικασίες κατά την αρχαιότητα ήταν η Πρωτεύουσα της Ευρυτανίας και γενικότερα της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Κλαυσί, ονομάστηκε το σημερινό χωριό, όπως λέγεται από το αδιάκοπο κλάμα των κατοίκων λόγω των συνεχών καταστροφών που υπέστη παλιά.

Αρχικά ονομάστηκε Κλαυσείον ή Κλαψί και όχι με -ι- Κλαυσίον, που χάνεται η ετυμολογία της λέξης. Πρόκειται για ένα χωριό πλούσιο σε υψόμετρο 790 μέτρων, έχει 258 κατοίκους και απέχει 7 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, με ωραία σπίτια, περιποιημένους κήπους και κτήματα, με άφθονα λουλούδια και κληματαριές και αρκετή εύφορη περιοχή στην κοιλάδα της Ποταμιάς. Υπάρχει η μάλλον ανίσχυρη εκδοχή, ότι υπήρξε κάποτε, σε άγνωστο χρόνο, πρωτεύουσα της Ευρυτανίας, στην παλαιοχριστιανική δε εποχή ίσως και έδρα επισκόπου.
Δεν είναι όμως γνωστό αν εδώ ήταν η αρχαία Οιχαλία για την οποία πολλά ευρυτανικά χωριά ερίζουν. Η ονομασία του χωριού πρέπει να προήλθε από τα δάκρυα που χύθηκαν από τους κατοίκους του, ύστερα από τρομερή καταστροφή του, πιθανώς από τους Γαλάτες του Βέρνου το 279 π.Χ. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η τοποθεσία Αη Νικόλας όπου υπάρχουν πλείστα ενδεικτικά παλαιού οικισμού, καθώς θεμέλια σπιτιών, κεραμίδια, οικιακά αντικείμενα, υδραγωγοί κλπ. Ανασκαφή που έγινε στα 1957 – 1958 απεκάλυψε ψηφιδωτό δάπεδο ναού, λίγα μέτρα πάνω από την αριστερή όχθη του Καρπενησιώτη και στη Β.Δ. παρυφή του σημερινού χωριού, μήκους 28 μέτρων και πλάτους 18 μέτρων............η φωτο είναι μέσα από το πούλμαν..

 Το πλέον συναρπαστικό τμήμα της παραποτάμιας διαδρομής από το Καρπενήσι προς τον Προυσό είναι αυτό μετά το Γάβρο, όταν αρχίζουν να ορθώνονται οι απόκρημνες ορθοπλαγιές στο άγριας φυσικής ομορφιάς φαράγγι Κλειδί, το οποίο διασχίζει ο Καρπενησιώτης.......οι φωτο είναι μέσα από το πούλμαν.



Εκπληκτική  περιοχή...το πέρασμα μέσα από την χαράδρα και δίπλα ο ποταμός Καρπενησιώτης!!......η φωτο είναι μέσα από το πούλμαν! 


Διπόταμο Ευρυτανίας.

 Ο Καρπενησιώτης πηγάζει από τις ράχες του Τυμφρηστού (Βελουχίου) και ανταμώνει τον ποταμό Κρικελλοπόταμο στη θέση «Διπόταμα», βορειοανατολικά του Προυσού. Στο μαγευτικό αυτό τοπίο, όπου αναπτύσσονται υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες (ράφτινγκ, κανό - καγιάκ, αναρρίχηση), ο Καρπενησιώτης και ο Κρικελλοπόταμος συμβάλλουν στον ποταμό Τρικεριώτη.

Κοντά στην κοιλάδα του Καρπενησιώτη με τα αμέτρητα πλατάνια, σε περιοχές ελατοσκέπαστες, είναι χτισμένα γραφικά χωριά με παραδοσιακό χρώμα. ......η φωτο είναι μέσα από το πούλμαν! 


Προυσός.
 Τόπος με απαράμιλλες φυσικές ομορφιές, επιβλητικά ορεινά συγκροτήματα, εντυπωσιακά φαράγγια και απόκρημνες βουνοπλαγιές, πολυάριθμα ποτάμια και πηγές, η Ευρυτανία αποτελεί δικαίως σημείο αναφοράς για τους φυσιολάτρες και τους φίλους του εναλλακτικού τουρισμού (πεζοπορία, αναρρίχηση, ορειβασία, διάσχιση φαραγγιών, ράφτινγκ, κανό - καγιάκ κ.ά.).

Ανάμεσα στους ορεινούς όγκους της Χελιδόνας και της Καλιακούδας, στην περιοχή που εκτείνεται νοτιοδυτικά από την πόλη του Καρπενησίου, ρέει ο ποταμός Καρπενησιώτης, ακολουθώντας τη διαδρομή που οδηγεί από την πρωτεύουσα της Ευρυτανίας στον Προυσό με το ιερό προσκύνημα της Παναγίας........η φωτο είναι μέσα από το πούλμαν.. 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΡΟΥΣΟΥ.


 Πνευματικό κέντρο και αποκούμπι των αρματωλών στην Τουρκοκρατία, το μοναστήρι του Προυσού, προσφέρει και σήμερα τις υπηρεσίες του στην Ορθοδοξία και τον τόπο. 

Χιλιάδες προσκυνητές οδεύουν εδώ, όλο το χρόνο, για τη Χάρη της. Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε μια ατμόσφαιρα που μόνο σαν αποθέωση της ομορφιάς μπορεί να χαρακτηρισθεί. Βράχοι που κατεβαίνουν σε βαθιές χαράδρες με το μυστικό τραγούδι των νερών, δάση πυκνά που ξεκουράζουν...η φωτο είναι μέσα από το πούλμαν...







Πρόκειται για μεγάλο και ιστορικό μοναστηριακό συγκρότημα, κέντρο μιας μεγάλης ομάδας οικισμών, που βλέπουμε διάσπαρτους στις γύρω πλαγιές και παλιότερα κομβικό κέντρο εμπορίου της Ευρυτανίας και του Βάλτου. Κατά την παράδοση η μονή ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα για να στεγάσει εικόνα της Παναγίας που είχε σωθεί σε σπηλιά κατά την εικονομαχία, προερχόμενη από την Προύσα της Μικράς Ασίας.



  Ο  Πύργος του Ρολογιού..


Αποτελείται από το καθολικό και από μία πτέρυγα κελιών. Το καθολικό του τιμάται στην Παναγία Προυσιώτισα, είναι ναός σταυροειδής με τρούλο, χρονολογείται στα 1754, στα δυτικά διασώζει κρύπτη διαμορφωμένη σε παρεκκλήσι, ενώ οι τοιχογραφίες που φιλοτέχνησαν οι ζωγράφοι Γ. Γεωργίου και Γ. Αναγνώστου χρονολογούνται στα 1785. Στην κρύπτη διασώζονται στην εξωτερική δυτική πλευρά τοιχογραφίες του 13ου αιώνα, ενώ εσωτερικά υφίστανται δύο στρώματα, από τα οποία το ένα χρονολογείται στα 1518. Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο της κρύπτης που χρονολογείται στα 1810. (Πραγματοποιήθηκαν αναστηλωτικές εργασίες στο καθολικό, όπως και εργασίες συντηρήσεως των τοιχογραφιών).



Το μοναστήρι του Προυσού αποτελεί τόπο προσκυνήματος πιστών από όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα στις 23 Αυγούστου που γιορτάζει, ημερομηνία κατά την οποία βρέθηκε η ιερή εικόνα. Για να πάει κάποιος στον Προυσό πρέπει να φτάσει στο Καρπενήσι και από κει να πάρει τον δρόμο που οδηγεί στην Ποταμιά, την εύφορη περιοχή που διαρρέετε από τον ποταμό Καρπενησιώτη. 


Στο δρόμο για τον Προυσό υπάρχει το εικόνισμα όπου βρίσκονται τα "πατήματα της Παναγίας". Είναι ένα αξιοπερίεργο και για πολλούς ανερμήνευτο γεωλογικό φαινόμενο, καθώς στον κάθετο βράχο και ενσωματωμένο σ' αυτό φαίνονται επτά διαφορετικού χρώματος σχήματα που έχουν την μορφή πατημάτων. Από το σημείο αυτό, σύμφωνα με την παράδοση, πέρασε η Παναγία στο δρόμο της για τον Προυσό. (Όλη η σχετική παράδοση αναφέρει τα εξής: "Ο Ευαγγελιστής Λουκάς κατά την περίοδο που βρισκόταν στην Πάτμο, ζωγράφισε μαζί με άλλες εικόνες και την εικόνα της Παναγίας που τώρα βρίσκεται στον Προυσό.
  Για πολλούς αιώνες η εικόνα βρισκόταν και θαυματουργούσε σε μεγάλο ναό στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Κατά την περίοδο της εικονομαχίας, το 829 την πήρε κάποιος επονομαζόμενος Διονύσιος και την έφερε στην Ελλάδα για να γλιτώσει από την καταστροφή. Κάπου στη διαδρομή όμως την έχασε και την βρήκαν στη σπηλιά όπου βρίσκεται σήμερα, κάποιοι βοσκοί, που για μέρες έβλεπαν μια μυστηριώδη φωτεινή στήλη που τους έδειχνε το μέρος. 



  Ο Διόνυσος όταν έμαθε ότι η εικόνα βρέθηκε κάπου στο Καρπενήσι πήγε και την πήρε. Καθώς επέστρεφε με τη συνοδεία του νύχτωσε και έπεσαν να κοιμηθούν. Το πρωί η εικόνα είχε εξαφανιστεί και μια μυστηριώδη φωνή τους είπε ότι επιθυμία της εικόνας ήταν να παραμείνει εκεί που βρέθηκε στην περιοχή που ήταν οι βοσκοί. Κατά την επιστροφή της στον Προυσό, η Παναγία πέρασε από το σημείο που είναι τα "Πατήματα" και τρυπώντας την βουνοκορφή διέσχισε το βουνό, που πήρε την μορφή της εικόνας").




Το ασημένιο κάλυμμα της εικόνας το δώρισε ο Καραϊσκάκης για να θεραπευτεί από τη θέρμη που τον τυραννούσε και εξαιτίας της οποίας έμενε κατά περιόδους στον Προυσό να αναρρώνει. Πριν το μοναστήρι τα δύο κάστρα αριστερά και δεξιά, οι "πύργοι του Καραϊσκάκη". 
Στο Μοναστήρι λειτουργεί ενδιαφέρον μουσείο με πολλά εκθέματα, όπως εικόνες από το 15ο και 16ο αιώνα, ιερά άμφια, αργυρά και χρυσά δισκοπότηρα, χειρόγραφοι κώδικες, τυπογραφημένα βιβλία και το σπαθί του Καραϊσκάκη. .............................η φωτο είναι τραβηγμένη παράνομα,μιας και απαγορεύεται η φωτογράφιση μέσα στον Ναό της Παναγιάς!!!


Το Μοναστήρι υπέστη πολλές καταστροφές και πυρπολήθηκε από πολλούς επιδρομείς με τελευταίους τους Γερμανούς στις 16 Αυγούστου το 1944, επειδή θεωρήθηκε ως κρησφύγετο των ανταρτών. Οι χωρικοί για να σώσουν την εικόνα την μετέφεραν στο χωριό Προυσό, ενώ στην πομπή μεταφοράς της εικόνας συμμετείχε τιμητικό απόσπασμα των Γερμανών. 

Το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων που βρίσκεται απέναντι από το Μοναστήρι κτίστηκε στα 1754. Επίσης, διασώζεται το κτίριο που στέγασε επί Τουρκοκρατίας τη "Σχολή Ελληνικών Γραμμάτων" που λειτούργησε εδώ.

 Χειρόγραφα και έντυπα βιβλία, αδιάψευστοι μάρτυρες χριστιανικής και ανθρωπιστικής παιδείας

Αν η εικόνα της Παναγίας της Προυσιώτισσας και το μοναστήρι της για αιώνες ήταν το ιερό προσκύνημα των χριστιανών όλης της Ρούμελης, της ορεινής Θεσσαλίας και των Αγράφων αλλά και της βόρειας Πελοποννήσου, υπήρξε ταυτόχρονα και ένα από τα κέντρα παιδείας και μόρφωσης ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας. Μνημεία αυτής της παιδευτικής δράσης είναι το ίδιο το κτίσμα του σχολείου, που υπάρχει ακόμη και σήμερα έξω από τον περίβολο της μονής, η πλούσια βιβλιοθήκη της και τα ίδια τα γράμματα που μας άφησε ο πρωτεργάτης αυτής της δράσης αρχιμανδρίτης και ηγούμενος Κύριλλος Καστανοφύλλης, Σε αυτόν κατά μέγα μέρος και σε άλλους Προυσιώτες μοναχούς οφείλεται και η συγκρότηση της βιβλιοθήκης, όπως άλλωστε φαίνεται από τις κτητορικές και αφιερωματικές επιγραφές τους οε πολλά βιβλία, χειρόγραφα και έντυπα.

Αρκετά χειρόγραφα έγραψε και ο ίδιος ο Καστανοφύλλης, όπως επίσης άφησε και το επιστολαριό του, όχι σαν ματαιόδοξη πράξη ανάμνησης της παρουσίας του, αλλά σαν υπόδειγμα ενάρετου βίου, σαν μια προσπάθεια και μετά το θάνατο του να συνεχιστεί το πνευματικό του έργο για την εκκλησία του Χριστού και την παιδεία του Γένους. 


Το 1913 ο Σπ. Λάμπρος στο περιοδικό του "Νέος Ελληνομνήμων" δημοσιεύει τον πρώτο λεπτομερή κατάλογο των χειρογράφων της μονής, που είχε συντάξει ο μαθητής του Ιωάννης Τέντες, καθηγητής τότε στο Αγρίνιο. Με βάση τον κατάλογο αυτό στη μονή υπήρχαν 59 χειρόγραφα, από τα οποία μερικά είναι ολιγόφυλλα άδετα τεύχη. Το 1980 σε αποστολή του Ιστορικού και Παλαιογραφικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης βρέθηκαν άλλα 21, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και λιθογραφημένες πανεπιστημιακές παραδόσεις και μικρά τεύχη με εκκλησιαστικές ακολουθίες, χρονολογούμενα όλα από τον 16ο αιώνα και εξής

 Με το Ζουμ η Χαράδρα με το ποτάμι που περνάει....

 Στην περιδιάβαση της βιβλιοθήκης της Μονής μπορεί να μη συναντούμε χειρόγραφα λαμπρά και πολυτελή ή κείμενα άγνωστα και σπάνια.Βρίσκουμε όμως τα ταπεινά μαθητικά και διδασκαλικά βιβλία σαν αυτά που βρίσκουμε και σε άλλες μοναστηριακές βιβλιοθήκες της Ελλάδα και που είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες του συνεχούς και καθημερινού αγώνα του Γένους να μη χάσει ούτε την πίστη του ούτε και την ανθρωπιστική του παιδεία. Αυτό νιώθει ο καθένας μας, όταν ξεφυλλίζει τα μαθηματάρια με τα λεπτότατα γράμματα των ψυχαγωγικών ερμηνειών ή τα φιλοσοφικά εγχειρίδια με τα σχήματα των αριστοτελικών συλλογισμών. 

 Η άνοιξη ακόμα είναι εδώ στα βουνά !

 Προυσός
Έδρα του ομώνυμου δήμου και κέντρο της ευρύτερης περιοχής, ο Προυσός, χτισμένος σε επιβλητικό τοπίο, είναι γνωστός για τη μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, που αποτελεί τόπο ιερού προσκυνήματος. Από εδώ καταγόταν ο Γεώργιος Κονδύλης (1879-1936), στρατιωτικός και πολιτικός (πρωθυπουργός και αντιβασιλιάς). Στο χωριό λειτουργεί μονάδα παραγωγής αλλαντικών. Ο Προυσός έχει 249 κατοίκους. Aπέχει 30,5 χλμ NΔ από το Kαρπενήσι. 

 Μια φύση που σε συνεπαίρνει.


 Ο Πύργος του Ρολογιού μέσα στην άνοιξη

 Κι όμως....δουλεύει,χτυπάει και πάει...Τζαστ!!!



Στην πορεία, λίγο μετά το χωριό Καρίτσα, θα συναντήσουμε και τα… «Πατήματα της Παναγίας»! Εδώ παρατηρούμε ένα μικρό προσκυνητάρι με κάθε λογής τάματα και τα περίφημα «βήματα της Παναγίας» : Πρόκειται, για ένα παράξενο γεωλογικό φαινόμενο που παριστά επτά διαφορετικά αποτυπώματα σε μορφή «πατούσας» κατά μήκος ενός κατακόρυφου βράχου. Οι πιστοί, από την πλευρά τους, θεωρούν ότι αυτά είναι τα χνάρια της Παναγίας όταν ερχόμενη από την Προύσα πέρασε από εδώ, τρυπώντας μαζί και την απέναντι βουνοκορφή, το αποκαλούμενο «Τύπωμα» ή «Δρακότρυπα»! —

 Εκει που συναντιέται ο Κρικελιώτης (δεξιά) και ο Καρπενησιώτης(αριστερά).....σμίγοντας Δημιουργούν τον Τρικεριώτη Ποταμό που περνάει κάτω από την νέα γέφυρα....Κάτω από την νέα γέφυρα,(μόλις φαίνεται) είναι η παλιά η λεγόμενη και Γέφυρα του Μπαλτά...Η ιστορία και οι θρύλοι του γεφυριού είναι πολλοί και ενδιαφέροντες!!...Πριν κάτι χρόνια,το γεφύρι είχε καταπλακωθεί από μεγάλη κατολίσθηση!!Τα βουνά της Ευρυτανίας είναι ασταθή και οι κατακρημνίσεις τους συνεχείς,προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στους δρόμους για τα χωριά και στα ίδια τα χωριά ,πολλά από τα οποία έχουν εγκαταλειφθεί!!.............
Περισσότερα για τη γέφυρα του Μπαλτά εδώ 


Κλειδι Ευρυτανίας.

Πιο κάτω ελισσόμαστε σε στενούς δρόμους ανάμεσα σε πελώρια βραχώδη τείχη! Την παράσταση κλέβει οπωσδήποτε η τοποθεσία «Κλειδί», ένα άγριο στενό πέρασμα μέσα από πανύψηλα κατακόρυφα βράχια που κυριολεκτικά λογχίζουν τον ουρανό! Διασχίζουμε και το εκπληκτικό πέτρινο φυσικό τούνελ και συνεχίζουμε εκστασιασμένοι. Το περιβόητο φαράγγι του Βόθωνα, σημαντικού βαθμού δυσκολίας, με πολλούς καταρράχτες και λίμνες, προκαλεί τους λάτρεις της περιπέτειας και των έντονων συγκινήσεων. 

Καρπενήσι

 Το Καρπενήσι είναι η πρωτεύουσα του Νομού Ευρυτανίας και του Δήμου Καρπενησίου. Βρίσκεται στο κέντρο του Νομού, στη νοτιοδυτική πλευρά του Βελουχιού σε υψόμετρο 960 μέτρα. Απέχει 78 χλμ από τη Λαμία και 111 χλμ από το Αγρίνιο, μέσω της γέφυρας της Επισκοπής. 


Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες σ'ωζουν την τσιμεντόπολη του Καρπενησίου!! 

  Στα ψηλά του Καρπενησιου,ανέβηκα ασθμαίνοντας...πολλή η ζέστη !!


Εμφανίζεται ως οικισμός από τα Βυζαντινά χρόνια. Την εποχή της Τουρκοκρατίας κατέχει δεσπόζουσα θέση στην περιοχή από πλευράς αγροτοκτηνοτροφικής ανάπτυξης. Κάτοικοι της περιοχής, πήραν μέρος στην εξέγερση του 1600 και του 1611, από τον Μητροπολίτη Τρικάλων και Λαρίσης Διονύσιο το Φιλόσοφο. Το 1645, ο διδάσκαλος του γένους Ευγένιος Γιαννούλης, ίδρυσε Σχολή όπου δίδαξε και ο ίδιος κατά διαστήματα. Την περίοδο 1684-1699, στην περιοχή του Καρπενησίου, ο αρματωλός Λιβίνης επαναστατεί κατά των Τούρκων. Κατάφερε μία σημαντική νίκη κοντά στο χωριό Γόλιανη, το 1684 (ο λόφος στον οποίο έγινε η μάχη πήρε το όνομά του), ενώ ένα χρόνο μετά σκοτώθηκε σε μάχη στο χωριό Αράχοβα. Αργότερα στην περιοχή εγκαθίστανται Σκλαβούνοι που λιποτάκτησαν, από την Πελοπόννησο.

 Ωραίο μαγαζί...εκπληκτικός καφές...Ενα στέκι για τους λάτρεις του ωραίου!! —

 Αργότερα στην περιοχή εγκαθίστανται Σκλαβούνοι που λιποτάκτησαν, από την Πελοπόννησο. Οι Ενετοί, για την καλύτερη οργάνωση των επαναστατημένων αρματωλών εγκαθιστούν στην πόλη ένα κεντρικό στρατόπεδο με διοικητές τους Μποσίνα και Λουμποζόβιτς. Στην πόλη θα εγκατασταθεί και ο Λιμπεράκης Γερακάρης, όταν θα αποφασίσει να εκστρατεύσει κατά της Στερεάς Ελλάδας. Για να γίνει αρεστός στους κατοίκους της περιοχής, αρχίζει να χτίζει διάφορες εκκλησίες. Ανάμεσα σε αυτές, και της Αγίας Τριάδας στο Καρπενήσι. Όταν θα αποφασίσει να επιτεθεί εκ νέου στην Πελοπόννησο, οι Ενετοί θα επιτεθούν στο Καρπενήσι και θα το λεηλατήσουν. Μετά την Συνθήκη του Κάρλοβιτς, το Καρπενήσι θα περάσει ξανά στα χέρια των Οθωμανών

 Το Καρπενήσι έλαβε μέρος στην επανάσταση του 1821. Την Επανάσταση κήρυξαν στο Καρπενήσι οι τοπικοί οπλαρχηγοί Γιολδασαίοι και Βράσκας αλλά υπέρτερες τούρκικες δυνάμεις από τη Λαμία εξουδετέρωσαν τους πολιορκητές. Σύντομα όμως οι επαναστάτες ανασυντάχθηκαν και έδιωξαν τους Τούρκους από την πόλη. Κοντά στο Καρπενήσι, στη θέση Κεφαλόβρυσο, σκοτώθηκε, σε μάχη με τους Τούρκους, ο Σουλιώτης αγωνιστής Μάρκος Μπότσαρης, το 1823. Το Καρπενήσι και άλλα εκατό χωριά της Νότιας Ευρυτανίας, πυρπολήθηκαν από τρία γερμανικά τάγματα στις 10 Αυγούστου 1944 και μέχρι της 17 Αυγούστου του ίδιου χρόνου.

 Δεν μπορούσα να μην γνωρίσω μερικά από τα καλντερίμια του Καρπενησιού...

 Τα Εισόδεια της Θεοτόκου.

Το Καρπενήσι, όπως και όλος ο νομός, βρίσκεται σε ορεινή περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους, πλούσια σε βλάστηση. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική έχει διατηρηθεί σε αρκετό βαθμό, τόσο στα γύρω χωριά όσο και μέσα στην πόλη, με πλήθος καλοδιατηρημένων κτιρίων. Στην πόλη λειτουργεί το «Μουσείο Καρπενησίου» ενώ στα γύρω χωριά υπάρχει πλήθος από λαογραφικά μουσεία.
Σε απόσταση 11 χλμ. βρίσκεται και το χιονοδρομικό κέντρο του Βελουχιού. —


 Γεμάτοι οι κήποι και τα παρτέρια 

  Ο Αγιος Παντελεήμων ο γνωστός και πάλλευκος

Καμμένα Βούρλα - Κόλλησα με τα χρώματα


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ
ΚΕΙΜΕΝΑ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

Πηγές πληροφοριών :