ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΡΗΓΑΣ " Προτού χαθούν "

Painting by Sarah Jilani

Περιδιαβαίνεις τους νεκρούς δρόμους
με μια παράξενη, σχεδόν απόκρυφη καταραμένη σιωπή
Προσπαθείς να μαζέψεις τη σκέψη σου,
τινάζεις την αστρική σου σκόνη που λαμπυρίζει πάνω σου
και βρίζεις τ’ αστέρια, το φεγγάρι, τον ήλιο που χάθηκε,
το ασυμβίβαστο που προσπαθεί να γίνει συμβατό
Εκείνη τη στιγμή δεν ακούς τη φωνή του μυαλού σου
Των χαμένων ερώτων η φωνή ειν’ αυτή που μιλά
Μη βλασφημάς, ο πόνος η μήτρα είναι της ζωής
Τα ροζιασμένα χέρια του εργάτη, της μάνας δάκρυ
αφανέρωτο για σένα για να σταθείς ορθός όπως αρμόζει
Αυτά τ’ αστέρια δεν είναι μόνο για σένα
Για να υπάρχουν κάποιοι τα κάλεσαν απόψε
Μ’ ακούς; Κάποιοι τα κάλεσαν
Κι ήταν κι αυτοί πολύ ερωτευμένοι
Προτού χαθούν

Ευαγ. Ρήγας