ΣΕΚΛΙΖΙΩΤΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ " Λογισμός…"

¨πηγή φωτογραφίας 

Αυτός λιμάνι ήσυχο δεν θά 'βρει να μερώσει,
δεν θά 'βρει εν' ακρόγιαλο να βγει να ξαποστάσει,
τις νύχτες πάντα θα γυρνά στα δάση θα παγαίνει
μες στις πηγές θα κολυμπά το μύρο του να βγαίνει.

Νεράιδες φεγγαρόλουστες θα νίβουν το κορμί του
της πεθυμιάς του το βιολί τραγούδια θα τις παίζει,
των στεναγμών τ' απόνερα κρυφές ανατριχίλες
σημάδια θα 'ναι πάνω του, ερωτικές καμπύλες.

Κι ανάμεσα στις ρεματιές λουλούδια στις σχισμάδες,
άγρια τριαντάφυλλα μέσα στις ομορφάδες,
θα κρέμονται περίτεχνα σε τούτο το γιορτάσι
στα στήθια πάνω θ' ακουμπούν στεφάνια να γιορτάσει.

Στις τέρψεις των ανασαιμιών οι οργασμοί θα ραίνουν,
μ' ακρόστιχα περίτρανα τη λησμονιά θα δένουν,
σ' ένα τραγούδι ξωτικό της λήθης πανηγύρι
όπου η λάμψη τ' ουρανού θα μοιάζει με ζαφείρι.

Και κει σιμά στις ηδονές, της ίριδας χαμπέρι,
θ' αχολογά μες στις καρδιές και ρίγη αχ θα φέρει,
στης άνοιξης τη μυρουδιά στης νιότης τη σαγήνη
η μνήμη πάντα θα ζητά ο έρως ν' απομείνει….

Θανάσης Σεκλιζιώτης
απ' το βιβλίο μου "χαμένες μέρες"
15σύλλαβος ζευγαρωτός