ήθελα να κοιτάζω απ΄το παράθυρο
και να λείπω
γι αυτό με ξέχασαν
τιμωρημένη στη γωνία
κάτω απ΄το παλιό εικονοστάσι
να συγχωρώ τους αγίους
ισορροπώντας
με τα χέρια σταυρωμένα στο κενό
και να βουλιάζω στο πάτωμα
ως το τέλος της ψυχής μου
με το πόδι το αληθινά δικό μου
να γράφει κύκλους της νύχτας
από τη φορά του σώματος
αντίθετα
νιοβη ιωαννου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου