Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

ΝΕΛΛΑ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ " ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΟΥΛΙΑΖΩ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ… "



Παλλόμενοι επάλληλοι παλμοί σε κάθε μου απλωτή μοτίβο΄ των βραχιόνων μου ριπιδωτό φτερούγισμα πρόσθιου ανοίγματος στη νερογυρισιά΄ κυμάτισμα ποδιών ψαριού ως την ολότητα της ώσης. Πρόσθια Κολύμπαγα και Μάκραινα...
Αγέρας μ' ανατάραξη υπόκωφη σ’ ώσης ανάστροφης τη ρότα΄ Ψιχάλισμα απ’ του κύματος τ’ ανάβρυσμα μέσα στα μάτια μου τα ψιχαλισμένα • ριπές ρευστής αρμύρας απ’ το κύμα ή από μένα. Πρόσθια Κολύμπαγα και Έκλαιγα...
Ομοιοπαθητικά αφαιρεί το κύμα Υγρασία φωλιασμένη μέσα μου Ψυχή νοτισμένη από θρήνο έχω Μούσκεψε βαθιά το μεδούλι της Σμίγουν οι στάλες δακρύων μου Στάλες απ’ το δακρυσμένο κύμα Στεγανά η ψυχή μου φυλάγεται Νερό αποστεγνώνει πια το νερό
Πρόσθια Κολύμπαγα και Έκλαιγα…
Έπειτα θα την ξετυλίξω διάπλατα Ήλιο απ’ τον ήλιο να εισπνεύσει Χνάρι υγρό δε θα της περισσέψει Θα ανασάνει στεγνά η ψυχή μου
Κολυμπούσα Ανάσκελα και Ρουφούσα Ήλιο…
ν.σ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου